Assessing Forest Degradation Through Remote Sensing in the Brazilian Amazon
Από RemoteSensing Wiki
Εκτίμηση της αποδάσωσης του Αμαζονίου της Βραζιλίας μέσω τηλεπισκόπισης
Πρωτότυπος τίτλος: Assessing Forest Degradation Through Remote Sensing in the Brazilian Amazon
Συγγραφείς: Afonso Henrique Moraes Oliveira, Eraldo Aparecido Matricardi, Luiz Eduardo Oliveira e Cruz de Aragão, Musse Felix, José Humberto Chaves, Mauro Mendonça Magliano, José Max Barbosa Oliveira-Junior, Thiago Almeida Vieira, Lizandra Elizeário dos Santos, Leonardo Pequeno Reis, Diogo Otávio Scália Pereira, Carlos Tadeu dos Santos Dias, João Ricardo Vasconcellos Gama, and Lucieta Guerreiro Martorano
Πηγή: https://www.mdpi.com/2072-4292/16/23/4557
Πίνακας περιεχομένων |
1. Εισαγωγή
Οι τροπικές δασικές εκτάσεις, όπως ο Αμαζόνιος, παίζουν κρίσιμο ρόλο στον παγκόσμιο κύκλο του άνθρακα και στη βιοποικιλότητα. Η Βραζιλία διαθέτει το μεγαλύτερο αποθεματικό τροπικών ξύλων, και η βιώσιμη διαχείριση δασών (SFM) προάγει τη διατήρηση της υγείας των δασών μέσω πρακτικών, όπως η μειωμένη επίδραση της υλοτομίας (RIL), που ελαχιστοποιεί τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε σύγκριση με τη συμβατική υλοτομία. Η απομάκρυνση της δασικής βλάστησης και η υποβάθμιση των δασικών οικοσυστημάτων παρακολουθούνται μέσω τεχνικών τηλεπισκόπησης, οι οποίες παρέχουν δεδομένα για την ανίχνευση και την παρακολούθηση της υλοτομίας και της αποδάσωσης. Η ακριβής ταξινόμηση των επιπτώσεων είναι κρίσιμη για την εφαρμογή επιτυχημένων στρατηγικών προστασίας και διαχείρισης δασών.
2. Μέθοδος Έρευνας
Η μελέτη αυτή πραγματοποίησε μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με την τηλεπισκόπηση ανθρωπογενών δασικών διαταραχών και την επίδρασή τους στη βιώσιμη διαχείριση δασών, εστιάζοντας στην ανίχνευση υποβάθμισης των δασών και της νόμιμης επιλεκτικής υλοτομίας στον Αμαζόνιο. Η ανασκόπηση περιλάμβανε άρθρα που χρησιμοποίησαν τεχνικές τηλεπισκόπησης για τον εντοπισμό αυτών των διαταραχών, με κύριο στόχο να κατανοηθεί καλύτερα η διάκριση μεταξύ υποβάθμισης και νόμιμης υλοτομίας. Η έρευνα περιλάμβανε μόνο άρθρα που δημοσιεύθηκαν από τον Ιανουάριο του 2003 έως τον Ιούλιο του 2024 και επιλέχθηκαν από τις βάσεις δεδομένων Scopus και Web of Science. Στην επεξεργασία των δεδομένων, αφαιρέθηκαν τα άρθρα που υπήρχαν σε περισσότερες από μία βάσεις δεδομένων και τελικά επιλέχθηκαν 80 άρθρα για ανάλυση. Οι πληροφορίες ταξινομήθηκαν κατά γεωγραφική περιοχή, τεχνικές ψηφιακής επεξεργασίας, χρησιμοποιούμενους αισθητήρες και τύπους δασικών διαταραχών, με σκοπό την ανάλυση της τάσης των δημοσιεύσεων, των αναδυόμενων προτύπων, και των βασικών τεχνικών και εικόνων που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση και χαρτογράφηση.
3. Αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα της μελέτης δείχνουν ότι υπάρχει μια γενική αύξηση στις επιστημονικές δημοσιεύσεις για την παρακολούθηση των ανθρωπογενών δασικών διαταραχών στον Αμαζόνιο, με την πιο παραγωγική χρονιά να είναι το 2019, ακολουθούμενη από το 2020 και το 2023. Η ανάλυση των λέξεων-κλειδιών δείχνει ότι οι όροι "άνθρακας" και "υποβάθμιση" διατηρούν σταθερή παρουσία, ενώ οι όροι "βιομάζα", "υλοτομία" και "διαταραχή" αυξάνονται από το 2020. Η γεωγραφική κατανομή των μελετών δείχνει ότι το 85,2% των περιοχών μελέτης εντοπίζονται σε τρεις πολιτείες του Αμαζονίου. Η πιο συχνή τεχνική που χρησιμοποιείται είναι το Linear Spectral Mixture Model (LSMM), ενώ οι δορυφόροι Landsat και LiDAR είναι οι πιο χρησιμοποιούμενοι για την παρακολούθηση των δασών. Οι κύριοι ερευνητικοί οργανισμοί περιλαμβάνουν το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και την EMBRAPA.
4. Συζήτηση
Η έννοια της δασικής υποβάθμισης δεν έχει ακόμη καταλήξει σε επιστημονική συναίνεση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διάφοροι ορισμοί και προσεγγίσεις για την ανίχνευση και μέτρησή της, ειδικά μέσω απομακρυσμένων αισθητήρων. Η δασική διαχείριση, όταν εφαρμόζεται με καλές πρακτικές, προκαλεί προσωρινές διαταραχές και όχι μόνιμη υποβάθμιση. Η επιλογή του τύπου της παρέμβασης στον δασικό οικοσύστημα είναι καθοριστική για τον χαρακτηρισμό της ως υποβάθμισης ή βιώσιμης διαχείρισης. Η ανάγκη για διακριτική διάκριση μεταξύ επιπτώσεων από τη βιώσιμη διαχείριση των δασών και άλλων ανθρωπογενών επεμβάσεων, όπως η αποψίλωση, είναι επιτακτική για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση των δασών. Τα τελευταία χρόνια, οι τεχνολογίες παρακολούθησης, όπως οι δορυφορικές εικόνες και η ανάλυση δεδομένων μέσω τεχνητής νοημοσύνης, προσφέρουν πιο ακριβή εργαλεία για την ανίχνευση των διαταραχών και την παρακολούθηση της αποκατάστασης των δασών. Ωστόσο, η έλλειψη ενοποιημένων δεδομένων για περιοχές εκτός της ζώνης αποδάσωσης παραμένει πρόβλημα, καθώς περιοχές με λιγότερη ανθρώπινη δραστηριότητα αντιμετωπίζουν επίσης κινδύνους λόγω κλιματικών αλλαγών και πυρκαγιών.
5. Συμπεράσματα
Η μελέτη αναδεικνύει τις πρόοδους στην παρακολούθηση της δασικής υποβάθμισης στον Αμαζόνιο, εστιάζοντας στη σημασία των τεχνολογιών απομακρυσμένης ανίχνευσης και των βιώσιμων πρακτικών δασικής διαχείρισης (SFM). Αν και η έρευνα συγκεντρώνεται κυρίως στη ζώνη αποδάσωσης, είναι κρίσιμο να επεκταθεί σε λιγότερο μελετημένες περιοχές του Αμαζονίου, όπως η κεντρική και δυτική περιοχή, για να κατανοήσουμε καλύτερα τις επιπτώσεις της ανθρωπογενούς δραστηριότητας και της κλιματικής αλλαγής. Οι νέες τεχνικές παρακολούθησης, όπως η μηχανική μάθηση και το LiDAR, προσφέρουν ακριβείς μεθόδους για την εκτίμηση και την κατηγοριοποίηση των διαταραχών των δασών.
