Χρήση των δορυφόρων της NASA στην παρακολούθηση της ποιότητας των παράκτιων υδάτων.
Από RemoteSensing Wiki
Ο Zhiqiang Chen και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο St. Petersburg της Νότιας Φλόριντα, χρησιμοποιώντας δεδομένα από όργανα εγκατεστημένα σε δύο δορυφόρους της NASA, μπορούν να παρακολουθούν την ποιότητα των παράκτιων υδάτων σε καθημερινή βάση.
Τα συμπεράσματα της ομάδας θα βοηθήσουν στην προσπάθεια να δοθεί έμφαση στα στοιχεία που οδηγούν στις αλλαγές ποιότητας των παράκτιων υδάτων. Για παράδειγμα, η θολότητα του νερού που δημιουργείται από τα ιζήματα λόγω ανάπτυξης των παράκτιων περιοχών, ρύπανσης, ανέμους ή παλίρριες, εμποδίζει το φως να διεισδύσει στα κατώτερα στρώματα των υδάτινων οικοσυστημάτων. Το γεγονός αυτό δυσχεράνει την φυσική ανάπτυξη των φυτών. Εάν εντοπιστεί η πηγή της θολότητας, οι επιστήμονες μπορούν να προσπαθήσουν να την ελέγξουν, εφόσον είναι ανθρωπογενής.
Οι παραδοσιακές μέθοδοι παρακολούθησης της ποιότητας των παράκτιων υδάτων απαιτούν τη χρήση βαρκών ώστε να συλλεχθούν δείγματα νερού, το οποίο όμως είναι κοστοβόρο και για αυτό το λόγο γίνεται σε μηνιαία βάση. Ωστόσο, οι μηνιαίες μετρήσεις δεν μπορούν να συλλάβουν τις γρήγορες μεταβολές από παράγοντες όπως άνεμοι, παλίρροιες και ανθρώπινες επιρροές.
Η ερευνητές προσπάθησαν να μετρήσουν με ακρίβεια δύο βασικούς δείκτες της ποιότητας του νερού, τη διαύγεια και τη θολότητα στην Tampa Bay της Φλόριντα. Οι δορυφόροι, λόγω της δυνατότητας τους για ευρεία κάλυψη και πολλαπλά περάσματα ανά εβδομάδα, έδωσαν τη δυνατότητα συχνής παρατήρησης και μέτρησης ολόκληρου του κόλπου μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Για να προσδιοριστεί η διαύγεια του νερού, δηλαδή κατά πόσο το φως μπορεί να διεισδύσει σε βαθιά νερά, η ομάδα εξέτασε περισσότερο από οκτώ χρόνια εικόνες από το σύστημα δορυφόρων GEOEYE, μέσω του αισθητήρα Sea-viewing Wide Field-of-view Sensor (SeaWiFS). Ο αισθητήρας αυτός σχεδιάστηκε για να συλλέγει δεδομένα από τους ωκεανούς, τα οποία η NASA τα επεξεργάστηκε και τα διένειμε για την έρευνα. Οι εικόνες αυτές δείχνουν κατά πόσο το φως αντανακλάται από το νερό και σε συνδυασμό με τα δεδομένα που συλλέχθηκαν, συνέβαλαν στο να καταλήξουν οι ερευνητές σε ξεκάθαρα αποτελέσματα. Ομοίως, τα δεδομένα του οργάνου MODIS της NASA είναι εγκατεστημένο πάνω στο δορυφόρο Aqua, συγκρίθηκαν με τις επιτόπιες μετρήσεις της θολότητας και στη συνέχεια εφαρμόστηκαν σε κάθε μια εικόνα για να δημιουργηθούν οι χάρτες.
Οι πληροφορίες που προκύπτουν από την εφαρμογή της τηλεπισκόπισης μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά την εκπόνηση σχεδίων αποκατάστασης των παράκτιων υδάτινων οικοσυστημάτων, αλλά και από τις ομοσπονδιακές και πολιτειακές ρυθμιστικές αρχές που ασχολούνται επιφορτισμένες με τον καθορισμό των προτύπων ποιότητας των υδάτων.
Ο αισθητήρας SeaWifs αναπτύχθηκε το 1997 πάνω στο δορυφόρο OrbView-2. Ο αισθητήρας συλλέγει δεδομένα χρώματος των ωκεανών που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό των παραγόντων που επηρεάζουν την παγκόσμια κλιματική αλλαγή, ιδιαίτερα την οικολογία και τη χημεία των ωκεανών. Το όργανο MODIS αναπτύχθηκε πάνω στο δορυφόρο Aqua το 2002. Το όργανο αυτό, μαζί με το αντίστοιχό του όργανο πάνω στο δορυφόρο Terra, συλλέγει μετρήσεις από ολόκληρη την επιφάνεια της Γης, κάθε μία με δύο ημέρες.
Πηγή: http://www.nasa.gov
