ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΖΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ ΜΕ ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ

Από RemoteSensing Wiki

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ταχεία και ακριβής εκτίμηση της δομικής βλάβης είναι απαραίτητη μετά από γεγονότα καταστροφών, ιδιαίτερα εάν αυτά λαβαίνουν χώρα σε πυκνοδομημένες αστικές περιοχές . Τα αποτελέσματα μπορούν να παράσχουν ιδιαίτερη βοήθεια καθοδηγώντας τις δυνάμεις διάσωσης αλλά και όλες τις άμεσες προσπάθειες αρωγής , καθώς και στην μετέπειτα αποκατάσταση των ζημιών και την ανοικοδόμηση . Ειδικά για γεγονότα εκτεταμένης χωρικής κατανομής ,όπου η επίγεια χαρτογράφηση είναι πολύ αργή , και παρεμποδίζεται από δυσκολίες πρόσβασης , ή , από υψηλό βαθμό επικινδυνότητας,- όπως στην περίπτωση της ραδιενεργού μόλυνσης της Φουκουσίμα που προκλήθηκε από το τσουνάμι που ακολούθησε το σεισμό τον Μάρτιο του 2011 στην Ιαπωνία- , τηλεπισκόπηση με χρήση φωτογραφιών από δορυφόρους έχει από καιρό θεωρηθεί ως μια πιθανή λύση.

Πολλές μελέτες έχουν γίνει για την χρησιμότητα της χαρτογράφησης των ζημιών . Έχει μελετηθεί η χρήση φωτογραφιών από μη επανδρωμένα σκαφη , μπαλονιών (αερόστατα), χαρταετούς , βιντεοσκοπήσεις περιοχής, συσκευές radar, συσκευές θερμικής ανίχνευσης. Τελικά για να ανταποκριθεί κανείς άμεσα σε χαρτογράφηση ζημιών οπουδήποτε στον κόσμο πρέπει να χρησιμοποιήσει εικόνες δορυφόρων που θα επεξεργαστεί με τεχνικές ψηφιακής τηλεπισκόπησης.

Προς τούτο συστήθηκε από τα Ευρωπαϊκά , Γαλλικά και Καναδικά Τμήματα Διαστημικών Ερευνών , ο Οργανισμός “Space and Major Disasters» , που από το Νοέμβριο του 2000 έχει ενεργοποιηθεί 300 φορές που έχει την ευθύνη απόκτησης της εξέυρεσης της εικόνας ενώ η επεξεργασία της γίνεται από την DLR Center for Crisis Information (DLR-ZKI), την UNOSAT, ή την Service Régional de Traitement d’Image et de Télédétection (SERTIT, based at Strasbourg University, France). Από το 2000 έως σήμερα έχουν παρουσιαστεί νέες τεχνικές επεξεργασίας αλλά και πολλοί ενδιαφερόμενοι (παραγωγοί αλλά και χρήστες ) για τη δημιουργία τέτοιων χαρτών. Λαμβάνοντας υπόψη την απελευθέρωση της Πληροφορίας δηλαδή την ευχερέστερη πρόσβαση σε δορυφορικές εικόνες μπορεί να δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο συνεργασίας πάνω σε αυτή την κατηγορία επεξεργασίας χωρικών δεδομένων.

Αξιολόγηση της παραγωγής του χάρτη Ζημιών από την DLR-ZKI, και Unosat

Ο οργανισμός “Space and Major Disasters» θεωρείται γενικά ως ένα επιτυχημένο παράδειγμα Διεθνούς συνεργασίας [4], καθώς επίσης και η προκύπτουσα χαρτογράφηση της Ζημιάς έχει επανειλημμένα επαινεθεί [π.χ. 5, 6]. Άλλοι, ωστόσο, είχαν πιο κριτική στάση , οι Inglada και Giros [7] ,παρατήρησαν ότι χρειάζεται να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην ποιότητα του παραγόμενου χάρτη . Ωστόσο, η αυξανόμενη πίεση του χρόνου ενεργοποίησης για την παραγωγή χαρτών ζημιών ,που έχουν φτάσει κατά μέσο όρο 40 ανά έτος, ο αυξανόμενος αριθμός των χαρτών που παράγονται ανά καταστροφή, η χαρακτηριστική έλλειψη πληροφοριών εδάφους, και η σε μεγάλο βαθμό βάση παραγωγής τέτοιων χαρτών από την Ευρώπη και μόνο , σημαίνει ότι οι ακρίβεια αυτών δύσκολα προσδιορίζεται . Ο Kerle [8] αξιολόγησε την ακρίβεια των διαφόρων τύπων ζημιών χάρτη που παράχθηκαν μετά το σεισμό της Ινδονησίας το 2006 από Unosat και DLR-ZKI. Οι ζημιές που απεικονίζονται ανά κυψελίδα (DLR-ZKI), και η απόδοση των πολυγώνων των οικοδομικών τετραγώνων (Unosat), δεν ήταν ιδιαίτερα ακριβής Η μεταβλητή ακρίβεια του χάρτη μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, όπως το είδος της εικόνας, της μόλυνσης , τα σύννεφα κ.α. Αυτό οδηγεί στην ενδιαφέρουσα κατάσταση όπου, αφενός μεν , η διαδικασία παραγωγής τέτοιων χαρτών έως σήμερα ήταν καθιερωμένη αλλά από την άλλη , φαίνεται ότι η διαδικασία χαρτογράφησης πρέπει να επαναξιολογηθεί και να ευθυγραμμιστεί με τις πραγματικές πληροφορίες πλέον είναι διαθέσιμες σε πολλά ενδιαφερόμενα μέρη καθώς και το γεγονός ότι η ανάγκες για τέτοιου τύπου χάρτες (στατικών και δυναμικών), αυξάνονται . Είναι απαραίτητο να παραχθούν χάρτες ακριβέστεροι με βάση τόσο την επιστημονική ανάλυση των αποτελεσμάτων προηγούμενων ζημιών χάρτη και μια σε βάθος κατανόηση της κοινότητας των χρηστών και ποικίλες ανάγκες του.

Οι πρόσφατες τάσεις στην χαρτογράφηση ζημιών από καταστροφές

Με την ψηφιακή εποχή, η χαρτογραφία έχει προχωρήσει πέρα από τα παραδοσιακά όρια, Πλέον οι τεχνολογίες αλλά και η ευχερέστερη πρόσβαση σε δεδομένα επιτρέπουν σε πολλούς άλλους πέραν των επίσημων Υπηρεσιών να προχωρήσουν σε χαρτογραφήσεις Ζημιών. Ένα παράδειγμα αποτελεί ο Σεισμός του 2010 στην Αιτή . Την Εικόνα 1 παρατίθενται χάρτες της περιοχής που επεξεργάστηκαν από διαφορετικές πηγές Κατ 'αρχήν, μια τέτοια εκτεταμένη χαρτογράφηση είναι καλό, δεδομένου του αυξανόμενου αριθμού των οργανισμών για την αντιμετώπιση καταστροφών (από το σεισμό στην Αϊτή μετά, μέχρι 10.000 ΜΚΟ εκτιμάται ότι είναι ενεργοί), οι οποίοι απαιτούν όλο και πιο λεπτομερείς πληροφορίες για μια πιο αποτελεσματική και συντονισμένη εργασία. Στην πραγματικότητα, όμως, οι γεωγραφικοί χάρτες που παράχθηκαν για την ζημιά της Αιτής καταγράφηκαν ως άνω των 2000 σε αριθμό εμφανίζουν επικαλύψεις και συνεπώς έλλειψη συντονισμού. Ποιοι από αυτούς τους χάρτες, χρησιμοποιήθηκαν όντως και απέβησαν χρήσιμοι μένει να αξιολογηθεί . Μετά το σεισμό στην Αϊτή, υπήρχαν δύο εξέχοντες μεθόδους για τη χαρτογράφηση μετά την καταστροφή χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της Google. Η πιο εμφανής ήταν το Google Map Maker (GMP και Open Street Map , OSM), των οποίων η ταχεία χαρτογράφηση του Πορτ-ο-Πρενς καταγράφηκε [π.χ. 10]. Εκατοντάδες άνθρωποι με την βασικές γνώσεις δημιουργήσαμε μια περιεκτική βάση δεδομένων της πληγείσας περιοχής μέσα σε λίγες ημέρες, με επεξεργασίες των δορυφορικών εικόνων αλλά συχνά και χρησιμοποιώντας τη γνώση του εδάφους. Σύμφωνα με την αρχή Wiki, ο καθένας αφέθηκε να χαρτογραφήσει νέους ή να επεξεργαστεί υπάρχοντες χάρτες , εξασφαλίζοντας ακρίβεια αλλά και τη διόρθωση λαθών . Αυτή η προσέγγιση μπορεί να μην πληρεί όλες τις παραδοσιακές χαρτογραφικές τακτικές , αλλά τα αποτελέσματα από την Αϊτή έχουν δείξει υψηλή κάλυψη και γεωμετρική ακρίβεια [10]. Η δεύτερη μορφή της συνεργατικής χαρτογράφηση έγινε με την παρατήρηση του Οργανισμού «Παγκόσμια παρατήρηση καταστροφών της Γης- Δικτύου Αξιολόγησης (GEO-CAN)» που αποτέλεσε πρωτοβουλία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Μείωση των Καταστροφών και την Αποκατάσταση (GFDRR), και πραγματοποιείται αποκλειστικά με τη χρήση δεδομένων τηλεπισκόπησης. Περισσότερα από 500 άτομα χαρτογράφησαν τη ζημιά οπτικά, προσδιορίζοντας D4 και D5 (πολύ μεγάλες ζημιές και την ολοσχερή καταστροφή, κατά την κατάταξη της Ευρωπαικής μακροσεισμικής Κλιμακας του 1998) Βασισμένη και στην εμπειρία που ακολούθησε το σεισμό του 2008 στο Wenchuan (Κίνα), όπου η εικόνα με βάση συνεργατική χαρτογράφηση είχε γίνει με τη χρήση του Virtual Καταστροφών προβολής που αναπτύχθηκε από ImageCat, και Google Earth και χρησιμοποιήθηκε ως πλατφόρμα για την Αϊτή .. Σε αντίθεση με τη συνεργατική χαρτογράφηση basedata σε GMM και OSM , η χαρτογράφηση έγινε από ειδικούς τηλεπισκόπησης. Αρχικά, 50 εκατοστά Geoeye εικόνες χρησιμοποιήθηκαν για να αντλήσουν τα σημεία θέσεων κτίριων που έχουν καταρρεύσει. Αυτό ακολουθήθηκε από μια πιο λεπτομερή και εκτεταμένη χαρτογράφηση στις 15 εκατοστών αεροφωτογραφίες , χρησιμοποιώντας πολύγωνα για να σκιαγραφηθούν οι κατηγορίες D4 και D5. Το έργο διανεμήθηκε μέσω του δικτύου, όπου οι χαρτογράφοι υποβάλλουν αρχεία kmz των περιγραμμάτων ζημιών που αργότερα ενσωματώθηκαν στο ImageCat (Σχήμα 2α). Ωστόσο, το πώς αυτές οι γραμμές ήταν ειδικά επεξεργασμένες και αργότερα έγιναν μέρος της κοινής απομακρυσμένη βάση δεδομένων «Εκτίμησης Ζημιών Τηλεπισκόπησης» της Unosat, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του (σχήμα 2β), δεν είναι σαφές.

Είναι η συλλογική χαρτογράφηση ζημιών από καταστροφες στο δρόμο προς τα εμπρός;

Η Χαρτογράφηση ζημιών μπορεί να θεωρηθεί ως μεγαλύτερη πρόκληση από την βασική χαρτογράφησης ( δρόμων γεφυρών κλπ), εξηγώντας γιατί η χαρτογράφηση GEO-CAN βασίζεται μόνο στη συμβολή των ειδικών. Ωστόσο ακόμα και ένα βασικό επίπεδο αξιοπιστίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν οι στόχοι της χαρτογράφησης είναι σαφείς . [13]. Για την Αιτή δόθηκαν ακριβείς οδηγίες που εξηγούσαν την επιθυμητό επίπεδο χαρτογράφησης . Η ακρίβεια αυτής της προσπάθειας δεν είναι γνωστή ακόμη αξιολογούνται από τν ImageCat, the Joint Research Centers (JRC) and UNOSAT. Ωστόσο τα αποτελέσματα της οπτικής χαρτογράφησης ζημιών των πρόσφατων καταστροφών είναι μάλλον απογοητευτικές .Η υπόθεση εργασίας λέει ότι για να γίνουν αυτές οι εργασίας πιο ακριβείς χρειάζεται υψηλότερος βαθμός ανάλυσης που ως ένα βαθμό αυτό είναι αληθές M τις μοντέρνες υψηλής χωρικής ανάλυσης πληροφορίες όπως των Worldview-2 ή Geoeye-1 (0.5 and 0.41m πανχρωματικής ,ανάλυσης respectively) η αναγνώριση των κτιρίων έγινε ευχερέστερη και η καταγραφή των ζημιών ευχερέστερη , παραμένει όμως και σε αυτό το επίπεδο λεπτομέρειαςη αναγνώριση καταστροφών μικρότερης κλίμακας παραμένει [14]. Ακόμη στην Αιτή αναγνωρίσθηκε ότι οι καταστροφές των κτιρίων στην απεικόνιση των 15 εκ. από αεροφωτογραφίες ήταν κοντά 10 φορές υψηλότερης ακρίβειας από αυτή των δορυφορικών πληροφοριών εικόνων των 50εκ. [15]. Ακόμη και οπτική πολλαπλής θέασης αποδείχθηκε πρόκληση Cambridge Architectural Research Ltd. Εκπόνησε χάρτες καταστροφής που περιελάμβανα 4 οριζόντιες θεάσεις και μία κάθετη αμέσως μετά το σεισμό στην Αιτή ,και παρά την ποιότητα της πληροφορίας μόνο το 63% των κτιρίων χαρτογραφήθηκαν σαν κατηγορίας D4 και D5 και αναγνωρίσθηκαν σαν τέτοια και στην πραγματικότητα (K. Saito, pers. comm.).

Σχήμα 1 : . Παράδειγμα χαρτογράφησης ζημιών του Πορτ-ο-Πρενς (Αϊτή) μετά το σεισμό του 2010 a-Χαρτογράφηση της SERTIT, b-Χαρτογράφηση από την ITHACA c-Χαρτογράφηση UNSC, d-Χαρτογράφηση iMMAP, e-Χαρτογράφηση της DLR-ZKI, f-Χαρτογράφηση e-GEOS Οι τίτλοι στους χάρτες είναι από τις αρχικές πηγές για να δείξουν μόνο στοιχεία που σχετίζονται με δομικές ζημιές. Οι κλίμακες των χαρτών είναι μεταβλητές

Η συνεργαζόμενη χαρτογράφησης βασισμένη σε εικόνα δορυφόρου προσπάθεια που παραγγέλθηκε από την GEO-CAN είναι ελκυστική από τη στιγμή που μπορείνα προσελκύσει και να συντονίσει την προσπάθεια εκατοντάδων ειδικών . Η ελεγχόμενη πρόσβαση επίσης επιτρέπει τον έλεγχο και τους όρους της ποιότητας των αποδόσεων από αυτά που παράγονται με τη χρήσης GMM or OSM, και κάθε στοιχείο καταστροφής να είναι προσδιορισμένο ειδικά . Όμως πρέπει να επιλυθούν σειρά τεχνικών λεπτομερειών πριν η ακρίβεια της προσέγγισης καθορισθεί και αυτές είναι: (i) Πως θα πρέπει οι οδηγίες χαρτογράφησης να παρουσιάζονται καλύτερα ώστε να διασφαλίζεται η σαφήνεια και η συνέπεια ; (ii) Πως μπορεί να επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ ειδικών λεπτομερειών σχεδιασμού (. συγκεκριμένα πολύγωνα ή απλά σημεία ) χωρίς να μειώνεται η ακρίβεια και η συνέχεια από την πολυπλοκότητα του χάρτη (iii) Είναι σκόπιμο η ίδια περιοχή να χαρτογραφείται από κάμποσους ειδικούς ώστε να υπογραμμίζοντια τα λάθη; (iv) Και τελικά πως μπορεί η ακρίβεια των αποτελεσμάτων να αξιολογηθεί αντικειμενικά και να προσδιοριστούν σωστά οι ανακρίβειες? Οποιαδήποτε κι αν είναι η στρατηγική είναι κρίσιμο για τους χαρτογράφους να νατροφοδοτείται και να ελέγχεται η δουλειά και τα αποτελέσματά της [19].

Συμπερασματα

Ποιο είναι τελικά το συμπέρασμα από τις τρεις διαφορετικέ ς προσεγγίσεις χαρτογράφησης ζημιών από καταστροφές; Ήτοι (i) τους Στατικούς χάρτες με βάση τα δεδομένα του Οργανισμού (δορυφορικές εικόνες), (ii) τις Συνεργαζόμενες ή grid-based εφαρμογές χαρτογράφησης ζημιών από πολλούς ειδικούς (δορυφορικών εικόνων και αεροφωτογραφιών), και (iii) την χαρτογράφηση σε μεγάλο βαθμό από μη ειδικούς με πλατφόρμα βάσης την GMM και OSM (χρησιμοποιώντας τόσο τη γνώση του εδάφους και εικόνες τηλεπισκόπησης) Η άμεση και ευέλικτη χαρτογράφηση στον σεισμό της Αιτής κατέδειξε όχι μόνον την δημιουργία ανταγωνισμού προς την παραδοσιακή εφαρμογή του Οργανισμού ,αλλά έδειξε επίσης την ωριμότητα της τεχνολογίας να υποστηρίξει τέτοιες εφαρμογές ακόμη και από ανοιχτά δεδομένα . Οι μέθοδοι που αναπτύχθηκαν στην Αιτή έδειξαν: 1. Ιδιαίτερη δυνατότητες άμεσης ενημέρωσης συμπεριλαμβανομένου και πληροφορίες πεδίου ακόμη και σε μη επαγγελματίες 2. Μεγάλη προθυμία ανταπόκρισης για την χαρτογράφηση τέτοιων γεγονότων από μη εξουσιοδοτημένους ανθρώπους 3. Καθώς και την μεγάλη ανάγκη για την παραγωγή ευέλικτων τέτοιων χαρτών οπότε και ο παραδοσιακός τρόπος πρέπει να αναπροσαρμοστεί και να καθοριστούν εύκολα αναγνώσιμοι χάρτες αποτύπωσης Βεβαια η παραγωγή χαρτών από μη ειδικούς δεν είναι επιθυμητή . Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αναγκαία μια επιστημονική προσέγγιση αλλά οπωσδήποτε πρέπει να αναπτυχθεί και η μεθοδολογία προσέγγισης και παραγωγής χαρτών ζημιών από καταστροφές . Ακόμη θα πρέπει και οι δυνητικού χρήστες να καθοδηγούνται στην σωστή ανγνώριση και ανάγνωση των χαρτών αυτών που μπορεί να προσφέρουν ιδιαίτερα χρήσιμα συμπεράσματα και να αποτελέσουν πληροφορία βάσης αποκατάστασης των ζημιών.

Σχήμα 2.a . Παράδειγμα παραγωγής χάρτη ζημιάς , από την συνεργασία εθελοντών εμπειρογνωμόνων , βασισμένη στις 15 εκατοστών αεροφωτογραφίες . που διοργανώθηκε από την ImageCat για περιοχές του Πορτ-ο-Πρενς (βλέπε Εικόνα 1 για τη θέση), και b-τα στοιχεία των ζημιών από την Τηλεπισκόπησης. Αξιολόγηση του Unosat, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του JRC για την ίδια περιοχή, με βάση δύο αεροφωτογραφιών και δορυφορικών δεδομένων.

Πώς τα δεδομένα της ImageCat ενσωματώθηκαν με την άλλη εικόνα με βάση αποτελέσματα της χαρτογράφησης είναι ασαφές, ιδίως σε ό τι αφορά τα λάθη που ανιχνεύθηκαν , τις διαφωνίες που επιλύθηκαν, ή τις διαφορετικές ταξινομήσεις που συνενώθηκαν (π.χ. κίτρινα κουτιά).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Τα αποτελέσματα της συνολικής μεθοδολογίας και επεξεργασίας των τιμών του δείκτη RDI με δορυφορικά δεδομένα, αξιολογούνται θετικά και αποδεικνύουν τη δυνατότητα χρήσης του δείκτη αυτού για την περιοχική εκτίμηση της ξηρασίας καθώς και την παρακολούθηση της χωρικής και χρονικής εξέλιξης του φαινομένου.

Η εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθοδολογίας παρουσιάζει καινοτομία, καθόσον αναπτύσσεται για πρώτη φορά. Επιπλέον, η δυνατότητα χρήσης της σε οποιαδήποτε περιοχή και βάση δεδομένων καθιστά τη μεθοδολογία αυτή ένα σημαντικό εργαλείο για γενικευμένη εφαρμογή χωρικής εκτίμησης της ξηρασίας. Σημαντικό ρόλο στη χωρική εκτίμηση της ξηρασίας έχει η χρήση της Τηλεπισκόπησης και των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών. Τις τελευταίες δεκαετίες και κυρίως μετά το 1990, παρουσιάζεται μια σημαντική ανάπτυξη της τεχνολογίας και της τεχνογνωσίας, η οποία καθιστά τις μεθόδους αυτές περισσότερο αξιόπιστες όχι μόνο στην ταξινόμηση και στην απεικόνιση δεδομένων, αλλά και στην εκτίμηση παραμέτρων (π.χ. ξηρασία, βροχόπτωση). Επίσης, η καλύτερη χωρική διακριτική ικανότητα των δορυφορικών δεδομένων των δορυφόρων νέας γενιάς συμβάλλει στη βελτίωση της αξιοπιστίας των αποτελεσμάτων.

ΠΗΓΕΣ:

N. Kerle, S. Heuel, and N. Pfeifer, “Real-time data collection and information generation using airborne sensors,” in Geospatial Information Technology for Emergency Response, S. Zlatanova and J. Li, Eds., ed London: Taylor & Francis, 2008, pp. 43-74.

[2] Y. Zhang and N. Kerle, “Satellite remote sensing for near-real time data collection,” in Geospatial Information Technology for Emergency Response, S. Zlatanova and J. Li, Eds., ed London: Taylor & Francis, 2008, pp. 75-102.

[3] J. L. Bessis, J. Bequignon, and A. Mahmood, “Three typical examples of activation of the International Charter “Space and Major Disasters”,” Advances in Space Research, vol. 33, pp. 244-248, 2004.

[4] A. Ito, “Issues in the implementation of the International Charter on Space and Major Disasters,” Space Policy, vol. 21, pp. 141-149, May 2005.

[5] I. Z. Gitas, A. Polychronaki, T. Katagis, and G. Mallinis, “Contribution of remote sensing to disaster management activities: A case study of the large fires in the Peloponnese, Greece,” International Journal of Remote Sensing, vol. 29, pp. 1847-1853, 2008.

[6] S. Voigt, T. Kemper, T. Riedlinger, R. Kiefl, K. Scholte, and H. Mehl, “Satellite image analysis for disaster and crisis-management support,” IEEE Transactions on Geoscience and Remote Sensing, vol. 45, pp. 1520-1528, Jun 2007.

[7] J. Inglada and A. Giros, “On the real capabilities of remote sensing for disaster management – feedback from real cases,” in International Geoscience and Remote Sensing Symposium (IGARSS’04), Anchorage, US, 2004.

[8] N. Kerle, “Satellite-based damage mapping following the 2006 Indonesia earthquake–How accurate was it?,” International Journal of Applied Earth Observation and Geoinformation, vol. 12, pp. 466-476, 2010.

[9] M. Monmonier, “Cartography: uncertainty, interventions, and dynamic display,” Progress in Human Geography, vol. 30, pp. 373-381, Jun 2006.

[10] C. Heipke, “Crowdsourcing geospatial data,” ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing, vol. 65, pp. 550-557, Nov 2010.

[11] M. F. Goodchild and J. A. Glennon, “Crowdsourcing geographic information for disaster response: a research frontier,” International Journal of Digital Earth, vol. 3, pp. 231-241, 2010.

[12] S. Elwood, “Geographic Information Science: new geovisualization technologies – emerging questions and linkages with GIScience research,” Progress in Human Geography, vol. 33, pp. 256-263, Apr 2009.

[13] G. Newman, D. Zimmerman, A. Crall, M. Laituri, J. Graham, and L. Stapel, “User-friendly web mapping: lessons from a citizen science website,” International Journal of Geographical Information Science, vol. 24, pp. 1851-1869, 2010.

[14] D. Ehrlich, H. D. Guo, K. Molch, J. W. Ma, and M. Pesaresi, “Identifying damage caused by the 2008 Wenchuan earthquake from VHR remote sensing data,” International Journal of Digital Earth, vol. 2, pp. 309-326, 2009.

[15] G. Lemoine, “Validation of building damage assessments based on post-Haiti 2010 earthquake imagery using multi-source reference data,” in VALgEO 2010 – 2nd International workshop on Validation of geo-information products for crisis management, Ispra, Italy, 2010.

[16] J. Q. Zhang, J. H. Gong, H. Lin, G. Wang, J. L. Huang, J. Zhu, B. L. Xu, and J. Teng, “Design and development of Distributed Virtual Geographic Environment system based on web services,” Information Sciences, vol. 177, pp. 3968-3980, Oct 2007.

[17] A. J. Clark, P. Holliday, R. Chau, H. Eisenberg, and M. Chau, “Collaborative geospatial data as applied to disaster relief: Haiti 2010,” in Security Technology, Disaster Recovery and Business Continuity. vol. 122, T.-H. Kim, W.-C. Fang, and M. K. Khan, Eds., ed: Springer Berlin Heidelberg, 2010, pp. 250-258.

[18] L. Maiyo, N. Kerle, and B. Kobben, “Collaborative post-disaster damage mapping via Geo Web Services,” in Cartography and Geoinformatics for Early Warning and Emergency Management: Towards Better Solutions. vol. 2, M. Konecny, S. Zlatanova, T. Bandrova, and L. Friedmannova, Eds., ed: Springer, 2010, pp. 221-231.

[19] A. M. MacEachren and G. R. Cai, “Supporting group work in crisis management: visually mediated human-GIS-human dialogue,” Environment and Planning B-Planning & Design, vol. 33, pp. 435-456, May 20