Φυσικές καταστροφές/Σεισμοί
Από RemoteSensing Wiki
Τα γεγονότα στην Ιαπωνία είναι ο τελευταίος κρίκος από μια σειρά μεγάλων φυσικών καταστροφών που έπληξαν τον πλανήτη μας τα τελευταία χρόνια. Ο σεισμός μεγέθους 9 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ στην περιοχή και τα θαλάσσια σεισμικά κύματα (tsunamis) που ακολούθησαν αποτελούν αναμφισβήτητα φυσικά φαινόμενα παγκόσμιας κλίμακας. Φυσικά φαινόμενα τα οποία εξελίχθηκαν σε μεγάλες φυσικές καταστροφές με χιλιάδες θύματα, τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις αλλά και πρωτόγνωρες επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Τα φυσικά φαινόμενα έχουν σχεδόν σταθερό ρυθμό εκδήλωσης στα εκατομμύρια χρόνια που υφίσταται και εξελίσσεται ο πλανήτης μας, με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις, στις οποίες ο άνθρωπος έχει οριακή συμμετοχή. Αντίθετα, υπάρχει εκθετική αύξηση στον αριθμό των φυσικών καταστροφών, δηλαδή στην επίδραση των φυσικών φαινομένων στον άνθρωπο και στα οικοδομήματά του.
Οι επιπτώσεις του σεισμού και των θαλάσσιων σεισμικών κυμάτων στο περιβάλλον και στα ανθρώπινα επιτεύγματα είναι τεράστιες. Οι αλλαγές αφορούν:
α) στη ρύπανση του εδάφους, του υπεδάφους και των υπογείων νερών της περιοχής για τα 25 επόμενα χρόνια τουλάχιστον, από τη μεταφορά, απόθεση τεράστιων υλικών και ρυπαντών βαριάς βιομηχανίας (αυτοκινητοβιομηχανίες, διυλιστήρια, χημικά εργοστάσια)
β) στη μορφολογία της περιοχής που αλλάζει δραματικά με την αλλοίωση του τοπογραφικού αναγλύφου στην παράκτια περιοχή. Τεχνικά έργα και υποδομές θα πρέπει να επανασχεδιαστούν και να χωροθετηθούν εκ νέου
γ) στα παράκτια οικοσυστήματα που καταστρέφονται. Η αλυσίδα της ζωής, για να επανασυγκολληθεί ίσως περάσουν δεκαετίες με ό,τι αυτό συνεπάγεται, όχι μόνο για την πληγείσα περιοχή αλλά και για την ευρύτερη
Η χρήση της τεχνολογίας, που τις τελευταίες δεκαετίες έχει εκτοξευτεί με προφανή οφέλη στη ζωή των κατοίκων του πλανήτη μας, ενέχει και σοβαρότατους κινδύνους, οι οποίοι μπορούν να εξελιχθούν σε τεχνολογικές καταστροφές με ανυπολόγιστες συνέπειες για τον άνθρωπο αλλά και το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι τεράστιες επιπτώσεις από το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ. Ο σεισμός των 9 ρίχτερ της 11ης Μαρτίου 2011 στην Ιαπωνία και τα θαλάσσια σεισμικά κύματα, πέρα από το ότι αποτελούν δύο παγκόσμιας κλίμακας φυσικά γεγονότα, θα παραμείνουν στην ιστορία ως το πρώτο παγκοσμίων διαστάσεων NaTech: δηλαδή τεράστιες φυσικές καταστροφές (Natural disasters) που προκαλούν ανυπολόγιστες τεχνολογικές καταστροφές (Technology disasters). Τα NaTech έχουν δραματικές επιπτώσεις και κυρίως μας αναγκάζουν να αλλάξουμε νοοτροπία για τη διαχείριση του περιβαλλοντικού μέλλοντος του πλανήτη.
Όμως πέρα από τις επιπτώσεις από το σεισμό και τα θαλάσσια σεισμικά κύματα, εκεί που οι επιπτώσεις είναι τραγικές, είναι από την κυρίαρχη τεχνολογική καταστροφή που δεν είναι άλλη από την καταστροφή των πυρηνικών αντιδραστήρων και την απελευθέρωση ραδιενεργών υλικών στην ατμόσφαιρα.
Η παραμόρφωση της γήινης επιφάνειας, κυρίως κοντά στα όρια των τεκτονικών πλακών, οφείλεται στις δυνάμεις που δρουν βαθιά στο εσωτερικό της γης και είναι υπεύθυνες για τη σεισμική δραστηριότητα. Οι έρευνες για τους σεισμούς χρησιμοποιώντας φωτογραφίες από δορυφόρους αρχικά επικεντρώνονται σε γεωλογικά και γεωμορφολογικά φαινόμενα και χαρτογραφούν ενεργά ρήγματα. Η ανάλυση των κτιριολογικών χαρακτηριστικών, η αστικοποίηση και δημογραφικά στοιχεία, με τη βοήθεια της Τηλεπισκόπησης μπορούν να δώσουν τον βαθμό ευπάθειας μιας περιοχής. Η εκτίμηση της ευπάθειας των περιοχών παρέχει μια ευρεία βάση χωρικών πληροφοριών για τους φορείς λήψης αποφάσεων, για να αναπτύξουν στρατηγικές προστασίας και αντιμετώπισης.
Πηγή: www.elekkas.gr
