Τηλεπισκόπηση και ΓΣΠ για Οικοτουριστικό Σχεδιασμό: Η περίπτωση του Δυτικού Mindapore της Ινδίας
Από RemoteSensing Wiki
ΓΕΝΙΚΑ
Οι διάφορες μέθοδοι για την εκτίμηση της πραγματική εξατμισοδιαπνοής (ΕΔ)έχουν αναπτυχθεί με το συνδυασμό των δορυφορικών εικόνων και των επίγειων μετεωρολογικών στοιχείων για μεγάλες περιοχές. Μια μέθοδος υπολογισμού της πραγματικής ΕΔ είναι ο Αλγόριθμος Ενεργειακής Ισορροπίας της Επιφάνειας του Εδάφους (Surface Energy Balance Algorithm for Land/SEBAL) του Bastiaanssen (1995).
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η παρούσα μελέτη είναι μια προσπάθεια για τον εντοπισμό οικοτουριστικών περιοχών στην ανατολική Ινδία και συγκεκριμένα σε μια δασοσκεπή περιοχή της Δυτικής Βεγγάλης. Για το σκοπό αυτό έγινε χρήση Δορυφορικών εικόνων και τεχνικών Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (ΓΣΠ ή GIS). Μετά τον εντοπισμό των περιοχών κατάλληλων για οικοτουρισμό ακολούθησε η σύνταξη ενός ενδεικτικού σχεδίου ανάπτυξης οικοτουρισμού βασιζόμενο στους τοπικούς φυσικούς πόρους.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Η ανάπτυξη του οικοτουρισμού απαιτεί τη μέριμνα ειδικών μορφών πολιτιστικών, φυσικών και δημογραφικών χαρακτηριστικών ώστε να βασιστεί στη διαφορετικότητα από τον κοινό τουρισμό. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης και για τον εντοπισμό των πιθανών οικοτουριστικών περιοχών χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από το δορυφόρο IRS-1D (σένσορες LISS III και PAN) καθώς επίσης δημογραφικά στοιχεία και ρυμοτομικοί χάρτες της περιοχής. Η μεθοδολογία παρουσιάζεται στο παρακάτω σχεδιάγραμμα:
Χάρτης Πυκνότητας Βλάστησης: Οι πληροφορίες σχετικά με τη πυκνότητα της βλάστησης είναι σημαντικές για τον εντοπισμό οικοτουριστικών περιοχών. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ο δείκτης NDVI ο οποίος είναι συσχετισμένος με πολλές παραμέτρους της βλάστησης. Οι τιμές του NDVI κυμμαίννται από -1 έως 1. Υψηλές τιμές φανερώνουν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, ενδιάμεσες τιμές φανερώνουν δασικές εκτάσεις ενώ χαμηλές τιμές εκδηλώνουν την έλλειψη βλάστησης ή γυμνές περιοχές.
Χάρτης χρήσεων/κάλυψης γης: Δημιουργήθηκε από τα δορυφορικά δεδομένα του IRS-1D LISS III με τη χρήση επιστάμενης ταξινόμησης με τη μέθοδο της μέγιστης πιθανότητας και εφαρμόζοντας ταυτοποίηση με επίγειες παρατηρήσεις. Ο χάρτης παρουσιάζεται στην Εικόνα 2.
Χάρτης εδαφικής παραγωγικότητας: Ο εδαφικός χάρτης της περιοχής μελέτης δημιουργήθηκε βάση του εδαφικού χάρτη της περιοχής Mindapore και ο οποίος δημιουργήθηκε από το Εθνικό Γραφείο Εδαφικής Αποτύπωσης (National Bureau of Soil Survey). Σύμφωνα με το NBSS στη περιοχή εμφανίζονται εννέα εδαφικοί τύποι οι οποίοι κατηγοριοποιήθηκαν βάσει της σύστασης, του βάθους, ικανότητας υδατοσυγκράτησης, διαβρωσιμότητας κ.λπ. Οι περιοχές μεγάλης εδαφικής παραγωγικότητας εντός δασικών εκτάσεων θεωρήθηκαν ιδανικές περιοχές για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού.
Παραγωγή του Χάρτη Πιθανών Οικοτουριστικών Περιοχών: Όλοι οι παραπάνω χάρτες χρησιμοποιήθηκαν για την εύρεση περιοχών μεγάλης οικολογικής σημασίας και κατ’ επέκταση οικοτουριστικής σημασίας. Στα παραπάνω δεδομένα δόθηκε σχετική βαρύτητα ανάλογα με τη σημασία ή/και επιρροή τους βάσει καθοδήγησης ειδικού. Έτσι, χρησιμοποιήθηκε ο παρακάτω αλγόριθμος για τον προσδιορισμό των πιθανών οικοτουριστικών περιοχών: EPi=Σ(VDi+LU/LCi+SPi) Όπου i= 1,2,……n VD= Πυκνότητα Βλάστησης LU/LC= Κάλυψη/χρήση γης SP= Εδαφική Παραγωγικότητα
Το αποτέλεσμα της παραπάνω διαδικασία παρουσιάζεται στην Εικόνα 4 στην οποία φαίνεται πως το 4,42% της περιοχής είναι υψηλά κατάλληλο για οικοτουριστική χρήση, το 15,67% είναι μέτρια κατάλληλο και το 9,62% είναι ελάχιστα κατάλληλο.
Πηγή:U. K. Banerjee, Smriti Kumari, S. K. Paul, S. Sudhakar, 2002, ‘’Remote Sensing and GIS based ecotourism planning: A case study for western Midnapore, West Bengal, India’’, http://www.gisdevelopment.net/application/miscellaneous/misc028pf.htm, Τελευταία επίσκεψη: 13/01/2010
