Τηλεπισκοπική ανίχνευση και ανάλυση επιπτώσεων στο θιβετιανό ανθρωπογενές τοπίο του Jiuzhaigou

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πρωτότυπος Τίτλος: Remote Sensing Detection and Impact Analysis of Tibetan Human Landscape In Jiuzhaigou

Συγγραφείς: Jun Ma – Deren Li – Md Enamul Huq – Qimin Cheng

Πηγή: https://www.researchgate.net/publication/339127424_REMOTE_SENSING_DETECTION_AND_IMPACT_ANALYSIS_OF_TIBETAN_HUMAN_LANDSCAPE_IN_JIUZHAIGOU

1. Εισαγωγή

Η έννοια του ανθρωπογενούς τοπίου βασίζεται στη σχέση ανθρώπου-γης. Το υλικό ανθρωπογενές τοπίο περιλαμβάνει τα στοιχεία αρχιτεκτονικής, χώρου, δομής και περιβάλλοντος. Οι μελέτες του ανθρωπογενούς τοπίου, που βασίζονται στην τηλεπισκόπηση εστιάζουν, κυρίως, στην ανίχνευση και ανάλυση αλλαγών στη χρήση γης. Σε αυτήν τη μελέτη, πραγματοποιήθηκε μια ανάλυση μοτίβων της τοπιακής οικολογίας, με βάση τα εθνικά πρότυπα και με έρευνα πεδίου. Το σύστημα αξιολόγησης τρωτότητας σχεδιάστηκε με βάση τη διαδικασία αναλυτικής ιεραρχίας (AHP) (T.L, 2001).

2. Περιοχή Μελέτης και Δεδομένα

Το Jiuzhaigou Park βρίσκεται στην κομητεία Jiuzhaigou της επαρχίας Sichuan στην Κίνα, με έκταση 657.0036 km2 και μέσο υψόμετρο 3609 m. Στην κοιλάδα εντοπίζονται εννέα χωριά του Θιβέτ. Μέχρι το τέλος του 2016, υπήρχαν 1340 ιθαγενείς και 356 νοικοκυριά. Το Jiuzhaigou εντάχθηκε στις λίστες της Παγκόσμιας Φυσικής Κληρονομιάς και της Παγκόσμιας Βιόσφαιρας το 1992 και το 1997 αντίστοιχα. Αυτή η μελέτη επέλεξε τρεις οικισμούς του Θιβέτ ως ερευνητικά αντικείμενα του υλικού ανθρωπογενούς τοπίου.

3. Μεθοδολογία

Δημιουργούνται συναρτήσεις για τον υπολογισμό του βάρους και της τυπικής απόκλισης των δεδομένων, τόσο του 2004 όσο και του 2006, για τα εξής πεδία:

  • Ένταση δραστηριοτήτων των ιθαγενών
  • Έκταση ανθρωπογενούς τοπίου
  • Βιο-αφθονία του οικοσυστήματος/περιβάλλοντος
  • Δείκτης τουριστικής δραστηριότητας
  • Δείκτης τουριστικής κίνησης
  • Ένταση των τουριστικών δραστηριοτήτων

Τα αποτελέσματα της έρευνας προέρχονται από την σύγκριση του βάρους και της τυπικής απόκλισης των δεδομένων του 2004 και του 2006.

4. Αποτελέσματα

Το μοντέλο αξιολόγησης της τρωτότητας του ανθρωπογενούς τοπίου του Jiuzhaigou το 2004 και το 2016, συνδυάζει την αξιολόγηση οικολογικής τρωτότητας (Zhang, Gao και Yang 2014), με τα χαρακτηριστικά του ανθρωπογενούς τοπίου και χωρίζεται σε πέντε επίπεδα σύμφωνα με τα οποία μπορούν να ληφθούν τα αποτελέσματα του 2004 και του 2016:

  • τη ζώνη πολύ υψηλής τρωτότητας,
  • τη ζώνη υψηλής τρωτότητας,
  • τη ζώνη μέσης τρωτότητας,
  • τη ζώνη χαμηλής τρωτότητας,
  • τη ζώνη μηδενικής τρωτότητας


5. Συζήτηση

Σύμφωνα με το μοντέλο αξιολόγησης τρωτότητας, τα δεδομένα του 2004 και του 2016 αναλύονται ποσοτικά από την ανίχνευση αλλαγών του ενιαίου δείκτη και τις μεταβολές των επιπέδων αξιολόγησης τρωτότητας.

5.1 Ανάλυση δεικτών

Από την ανάλυση ιστογράμματος του μοντέλου αξιολόγησης της τρωτότητας του ανθρωπογενούς τοπίου του 2004, υπάρχουν τρία μέγιστα εικονοστοιχείων, υποδεικνύοντας ότι υπάρχουν τρεις μεγάλες περιοχές στην εικόνα του μοντέλου επηρεάζοντας αποφασιστικά τις τιμές αξιολόγησης, μία εκ των οποίων είναι αρνητική και δύο από τις οποίες είναι θετικές. Το 2016, υπήρχαν ακόμη τρία μέγιστα εικονοστοιχείων, αλλά η τρωτότητα του ανθρωπογενούς τοπίου του Jiuzhaigou έχει αυξηθεί σημαντικά.

5.2 Ανάλυση μεταβολών

Τα αποτελέσματα μεταβολής της τρωτότητας δείχνουν ότι η συνολική αλλαγή είναι προφανής. Ειδικά στη ζώνη μηδενικής τρωτότητας, η αλλαγή μειώνεται από 388,46km2 σε 288,53km2, αντιπροσωπεύοντας το 25,7247% της ίδιας. Είναι η μόνη ζώνη που μειώνεται, ενώ οι υπόλοιπες ζώνες μεγεθύνονται με διαφορετικούς ρυθμούς. Αυτό δείχνει ότι η φυσική αλλαγή και η ταχεία ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων μειώνουν το χώρο της Μηδενικής Ζώνης, επεκτείνουν τη Χαμηλή Ζώνη και πιέζουν στην Μεσαία Ζώνη. Παρουσιάζονται, επίσης, σε μεγάλο βαθμό αρνητικές επιπτώσεις στην Υψηλή και στην Πολύ Υψηλή Ζώνη, οι οποίες επηρεάζουν σημαντικά την προστασία του ανθρωπογενούς τοπίου.

6. Συμπεράσματα

Τα επίπεδα αξιολόγησης της τρωτότητας του θιβετιανού ανθρωπογενούς τοπίου του Jiuzhaigou τονίζουν τρεις πτυχές του ζητήματος. Η Πολύ Υψηλή Ζώνη δείχνει ότι θα συνεχίσει να μεταβάλλεται ραγδαία και συνεχόμενα. Η τακτική αξιολόγηση της τρωτότητας είναι επωφελής για την ανάπτυξη συγκεκριμένων μέτρων προστασίας. Η Μεσαία Ζώνη έχει ένα μεγάλο χωρικό εύρος, του οποίου ο ρόλος στην ανασυγκρότηση του Jiuzhaigou μετά το σεισμό είναι απαραίτητο να μελετηθεί βαθιά αλλά και το πώς θα μπορούσε να συντελέσει στην ανασυγκρότηση ενός νέου μοντέλου προστασίας και ανάπτυξης του ανθρωπογενούς τοπίου στο Jiuzhaigou. Ο κύριος λόγος για την αμοιβαία μεταβολή της Υψηλής Ζώνης και της Χαμηλής Ζώνης είναι ο γυμνός βράχος, ο πάγος και το χιόνι, στοιχεία που συνθέτουν έναν αναπόφευκτο περιβαλλοντικό παράγοντα για τη μετανάστευση των ιθαγενών κατά μήκος των κεντρικών δρόμων στην κοιλάδα.