Τεχνικές τηλεπισκόπησης για μελέτες κατολισθήσεων και ζωνών επικινδυνότητας στην Ευρώπη
Από RemoteSensing Wiki
Τεχνικές τηλεπισκόπησης για μελέτες κατολισθήσεων και ζωνών επικινδυνότητας στην Ευρώπη
Franco Mantovani *, Robert Soeters, C.J. Van Westen
1.Αντικείμενο Εφαρμογής
Επισκόπηση ερευνητικών εργασιών σχετικά με τη χρήση τηλεπισκόπησης στις μελέτες κατολισθήσεων και ζωνών επικινδυνότητας, από τις χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
2.Στόχος της Εφαρμογής
Αξιολόγηση τηλεπισκοπικών δεδομένων στις μελέτες κατολισθήσεων και εξαγωγή συμπερασμάτων.
3.Είδη δορυφορικών ή αερομεταφερόμενων συστημάτων
Αεροφωτογραφίες κλίμακας 1:50000, 1:25000, 1:10000, GPS, ραντάρ δεδομένα από ERS-Ι, JERS-1
4.Είδη δορυφόρων, δεκτών και καναλιών
• Landsat MSS
• Landsat TM
• Spot XS
• Spot PAN
5.Χρήση επιπρόσθετων χαρτών, βάσεων δεδομένων, GIS
• Χάρτης κλίσεων
• Χάρτης κλίσεων πορείας
• Χάρτης απογραφής κατολισθήσεων
• Χάρτης απογραφής των κινήσεων των μαζών
• Χάρτης χρήσεων γης
• Υφιστάμενοι γεωλογικοί χάρτες
• Γεωμορφολογικοί χάρτες
• Τοπογραφικοί χάρτες
• Ψηφιακά μοντέλα εδάφους
• Χάρτης εμφάνισης κατολισθήσεων
• Χάρτης επικινδυνότητας
• Βάση δεδομένων της ιστορικής εμφάνισης των κατολισθήσεων σε μια περιοχή
• GIS
6.Ανάλυση
Η τηλεπισκόπηση χρησιμοποιείται σε τρείς φάσεις κατολισθήσεων:
1. ανίχνευση και ταξινόμηση των κατολισθήσεων (δορυφορικές εικόνες, αεροφωτογραφίες κλίμακας 1:50000, 1:25000, και 1:10000)
2. παρακολούθηση της δραστηριότητας των υφιστάμενων κατολισθήσεων (GPS, φωτογραμμετρικές τεχνικές, δεδομένα ραντάρ)
3. ανάλυση και πρόβλεψη στο χώρο και το χρόνο των ανεπαρκειών της πλαγιάς (αεροφωτογραφίες μικρής κλίμακας <1:100000, μεσαίας κλίμακας 1:50,000 ως 1:25,000, και μεγάλης κλίμακας > 1: 10,000, χάρτες, βάση δεδομένων).
Μία από τις σημαντικές πτυχές που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε σχέση με τη χρήση τηλεπισκοπικών τεχνικών σε μελέτες κατολισθήσεων είναι η εκτίμηση του λάθους και της αβεβαιότητας. Η αναγνώριση κατολισθήσεων μπορεί να περιέχει ένα πολύ υψηλό βαθμό αβεβαιότητας. Διάφοροι παράγοντες παίζουν ρόλο σε αυτό το βαθμό, όπως η εμπειρία του ερευνητή σε φωτοερμηνεία και γνώσεων στον τομέα, ο στόχος της μελέτης, τα χαρακτηριστικά της περιοχής μελέτης, η ηλικία και ο τύπος των μαζικών μετακινήσεων, η κλίμακα, η ποιότητα, και το είδος των χρησιμοποιούμενων φωτογραφιών και η μετατροπή των πληροφοριών από τις αεροφωτογραφίες στο χάρτη βάσης.
7. Αποτελέσματα και αξιολόγηση των μεθόδων
Είναι εύκολο να γίνει εκτίμηση των κατολισθήσεων για μεγάλες εκτάσεις περιοχών με χρήση κάποιων απλών δεικτών, όπως ο αριθμός κατολισθήσεων που έχουν εμφανιστεί στο παρελθόν, ενώ αντίθετα είναι δύσκολο να γίνει εκτίμηση με λεπτομέρεια. Στην περίπτωση αυτή, οι γεοεπιστήμονες πρέπει να στηρίζονται σε μοντέλα, που βασίζονται στην παραδοχή ότι οι κατολισθήσεις είναι πιο πιθανό να συμβούν σε χώρους όπου ο συνδυασμός των παραγόντων που υπάρχουν, έχουν οδηγήσει σε κατολισθήσεις κατά το παρελθόν. Αυτό συνεπάγεται γνώση των αιτιολογικών παραγόντων, ικανότητα να αποτυπώνονται αυτές σε ένα χάρτη-το χάρτη επικινδυνότητας μικρού βαθμού αβεβαιότητας, καθώς και λεπτομερή γνώση για το παρελθόν των μαζικών μετακινήσεων.
Οι αεροφωτογραφίες είναι τα πιο σημαντικά εργαλεία τηλεπισκόπησης στις μελέτες κατολισθήσεων. Η παρούσα εφαρμογή δορυφορικής τηλεπισκόπησης είναι περιορισμένη όσον αφορά στην άμεση χαρτογράφηση των χαρακτηριστικών αστάθειας πλαγιάς. Οι πρόσφατες διαθέσιμες δορυφορικές εικόνες (SPOT, LANSAT TM, JERS-1) είναι κυρίως χρήσιμες για έμμεσες μεθόδους χαρτογράφησης. Για την εκτίμηση της αστάθειας πλαγιάς, χρησιμοποιούνται μεγάλης κλίμακας αεροφωτογραφίες σε αντιπροσωπευτικές περιοχές δειγματοληψίας. Το δυναμικό της χρήσης των ραντάρ για τη χαρτογράφηση κινδύνου κατολισθήσεων εξακολουθεί να χρειάζεται περαιτέρω έρευνες.
