Παρακολούθηση του παγετώνα στο λεκανοπέδιο της Alaknanda χρησιμοποιώντας δεδομένα τηλεπισκόπησης

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Αρχείο:Triantafyllou 2 1.png
Εικόνα 1: Περιοχή Μελέτης
Αρχείο:Triantafyllou 2 2.png
Εικόνα 2: Διάγραμμα Ροής Μεθοδολογίας

Πρωτότυπος τίτλος: Monitoring of glacier in Alaknanda basin using remote sensing data

Συγγραφείς: Rahul Nijhawana (a), P.K. Garga (a), P.K. Thakurb (b)

(a) Geomatics Engineering, Civil Engineering Department, Indian Institute of Technology Roorkee, Roorkee 247667, India

(b) Water Resources Department, Indian Institute of Remote Sensing (ISRO), Govt. of India, Dehradun, India


Δημοσιεύτηκε: 27 Απριλίου 2016

Σύνδεσμος πρότυπου κειμένου: http://dx.doi.org/10.1016/j.pisc.2016.04.081

Λέξεις κλειδιά : Ξηρασία, Υγρασία, Αλλαγή, Παγετώνας και χιονισμένη περιοχή


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μεταβολές στην μάζα και στη θέση ενός παγετώνα είναι συχνά συνδεδεμένες με τις επικρατούσες κλιματικές συνθήκες και κατά συνέπεια η συνεχή παρακολούθηση των φυσικών χαρακτηριστικών ενός παγετώνα μπορούν να αντικατοπτρίσουν ατμοσφαιρικές και κλιματικές αλλαγές.


ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ – ΑΝΑΛΥΣΗ

Στην περίπτωση του παγετώνα των Ιμαλαίων, η υποχώρηση του θεωρείται πως είναι το αποτέλεσμα τόσο της παγκόσμιας θέρμανσης του πλανήτη όσο και της μεταβολής των κλιματικών συνθηκών. Στη συγκεκριμένη μελέτη, παρακολουθήθηκαν οι μεταβολές του παγετώνα της λεκάνης του ποταμού Alaknada (Ιμαλάια) για διάστημα 10 χρόνων, από το 1998 μέχρι το 2008, χρησιμοποιώντας μεθόδους τηλεπισκόπησης. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από τον δορυφόρο Landsat, οι οποίες επεξεργάστηκαν με το λογισμικό ERDAS Imagine 2013, για τον υπολογισμό των εκτάσεων καλυμμένων από χιόνι και μη, καθώς και για τον υπολογισμό του κανονικοποιημένου δείχτη μεταβολής χιονιού. Η χρήση υψηλής (πράσινη) και χαμηλής (βραχύ/κύματος υπέρυθρη) ανακλαστικότητας ήταν καθοριστική για τον διαχωρισμό των σύννεφων από το χιόνι καθώς και για την αναγνώριση χιονιού σε σκιερές περιοχές. Επιπλέον το χίονι διαχωρίστηκε σε δύο κατηγορίες: σε υγρό (ανακλαστικότητα˂ 50%) και στεγνό (ανακλαστικότητα˃ 50%). Τα δεδομένα επεξεργάστηκαν με διάφορους αλγορίθμους, λαμβάνοντας την καλύτερη κατηγοριοποίηση με τη χρήση της Μέγιστης Πιθανότητας.


ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν μειωτική τάση στην καλυμμένη από χιόνι έκταση τόσο κατά τους χειμερινούς όσο και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, με πιο έντονη μειωτική κλίση κατά τον χειμώνα. Κάποιες χρονιές, κατά το καλοκαίρι παρατηρήθηκε αυξητική τάση στην κάλυψη λόγω συχνής χιονόπτωσης. Επίσης παρατηρήθηκε ότι το στεγνό χιόνι επικρατεί επί του υγρού κατά την διάρκεια του χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι έχουμε κυρίως υγρό χιόνι με εξαίρεση την περίπτωση ασυνήθιστης χιονόπτωσης.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Περισσότερος αριθμός αλλαγών ήταν διαθέσιμος για τη θερινή περίοδο σε σύγκριση με τη χειμερινή περίοδο, καθώς τα περισσότερα δεδομένα τη χειμερινή περίοδο ήταν καλυμμένα με σύννεφα. Κατά την ανάλυση του υγρού και ξηρού χιονιού παρατηρήθηκε ότι η ξηρή χιονοκάλυψη κυριαρχεί στην υγρή χιονοκάλυψη τη χειμερινή περίοδο. Η ανάλυση για το SCA έδειξε πτωτική τάση τη χειμερινή και θερινή περίοδο. Κατά τη θερινή περίοδο, κάποια από τα χρόνια είχαν υψηλή SCA λόγω συχνής εμφάνισης χιονόπτωσης. 4 δείχνει μια σύγκριση υγρού και ξηρού χιονιού της λεκάνης Alaknanda.

Προσωπικά εργαλεία