Παρακολούθηση της εξέλιξης της βλάστησης στην εκτίμηση πλημμυρικού κινδύνου μετά από πυρκαγιά
Από RemoteSensing Wiki
Παρακολούθηση της εξέλιξης της βλάστησης στην εκτίμηση πλημμυρικού κινδύνου μετά από πυρκαγιά με τη χρήση διαστημικών δεδομένων παρακολούθησης της γης: Η περίπτωση της Ζαχάρως Ηλείας
Εισαγωγή
Οι καταστροφικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν τον Αύγουστο του 2007 στο Δήμο Ζαχάρως επέφεραν σοβαρότητες καταστροφές. Οι απώλειες σε πλούσια χλωρίδα
Μεθοδολογία
Η εκτίμηση του πλημμυρικού κινδύνου πραγματοποιήθηκε με μελέτη και επεξεργασία δορυφορικών δεδομένων Quickbird και Landsat 7 ETM+ και με τη χρήση του ψηφιακού μοντέλου εδάφους της περιοχής και των τοπογραφικών χαρτών της ΓΥΣ, του γεωλογικού χάρτη και επεξεργασία διαθέσιμων δεδομένων και συνδυασμό των παραγόμενων αποτελεσμάτων σε περιβάλλον Envi, Erdas Imagine και ArcGis. Ακολουθήθηκαν τεχνικές που αφορούν στη διόρθωση των δορυφορικών εικόνων, στην εξαγωγή του δείκτη βλάστησης NDVI για την καταγραφή των καμένων εκτάσεων και στην παρακολούθηση αναγέννησης της βλάστησης.
Αποτελέσματα
Δημιουργία ψευδέγχρωμων εικόνων NDVI (RG ή RGB) που απεικονίζουν την κατάσταση της βλάστησης στην ίδια περιοχή πριν και μετά την πυρκαγιά καθώς και ένα, δύο και τρία χρόνια μετά την καταστροφή (Εικόνα 1).
NDVI = (NIR-RED)/(NIR+RED) Όπου NIR: φασματικό κανάλι του κοντινού υπερύθρου, RED: φασματικό κανάλι στην περιοχή του ερυθρού ορατού. Έγινε υπολογισμός των καμμένων εκτάσεων μέσω ψηφιοποιημένων πολυγώνων των χρήσεων γης που έδειξε ότι πυκνή και αραιή βλάστηση είχαν τις μεγαλύτερες απώλειες. Οι καμένες εκτάσεις απεικονίζονται στο χάρτη με κόκκινο χρώμα (Εικόνα 2). Η εξέλιξη της βλάστησης είναι δυναμικό φαινόμενο και αποτελεί τον κύριο παράγοντα μετριασμού του πλημμυρικού κινδύνου. Παρατηρείται σε RG ( Red-Green) η εξέλιξη της βλάστησης από τον Αύγουστο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2010 (Εικόνα 3).
Συμπεράσματα
Η παρακολούθηση εξέλιξης της περιοχής μετά την πυρκαγιά, μέσω των δορυφορικών εικόνων επιτρέπει όσο είναι δυνατό μια πρώτη εκτίμηση σχετικά με την ανάκαμψη της βλάστησης. Στον πρώτο χρόνο τα δορυφορικά δεδομένα μας δείχνουν ότι υπήρξε αναγέννηση της βλάστησης κατά μήκος του υδρογραφικού δικτύου, κάτι που αποτελεί αυτόματα φυσική προστασία όσον αφορά την υπερχείλιση του ρέματος. Δυο χρόνια μετά μετά τις πυρκαγιές παρατηρούνται τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης χαμηλής και θαμνώδους βλάστησης εκτός του υδρογραφικού δικτύου, εκτός του υδρογραφικού δικτύου σε περιοχές άκαυτες. Η πλημμυρική επικινδυνότητα μετά το πέρασμα του πρώτου δύσκολου έτους σίγουρα ελαττώνεται και ταυτόχρονα αυξάνεται η πιθανότητα της περιοχής να ανταπεξέλθει καλύτερα σε περίπτωση ισχυρής βροχόπτωσης.
ΠΗΓΗ: Καλλιμάνη Χ.(2010) "Παρακολούθηση της εξέλιξης της βλάστησης στην εκτίμηση πλημμυρικού κινδύνου μετά από πυρκαγιά με τη χρήση διαστημικών δεδομένων παρακολούθησης της γης: Η περίπτωση της Ζαχάρως Ηλείας". 9ο Πανελλήνιο Γεωγραφικό Συνέδριο, Διαθέσιμο στο: http://geolib.geo.auth.gr/ojs-2.2.2/index.php/pgc/article/viewFile/10017/9765 , Τελευταία πρόσβαση στις 27/02/2013
