Η χρήση GIS στη μελέτη της πολιτιστικής κληρονομιάς και του αστικού τοπίου: περιπτώσεις μελέτης Perm και Usolie (Ρωσία)

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Πρωτότυπος Τίτλος: The use of GIS for studying cultural heritage and historical urban landscape: the case of Perm and Usolie (Russia)

Συγγραφείς: Yuliya Vladimirovna Bushmakina, Polina Alexandrovna Balyberdina, Maria Konstantinovna Dmitrieva and Maria Vyacheslavovna Gogoleva

Βιβλιογραφική Αναφορά: Bushmakina, Y., Balyberdina, P., Dmitrieva, M. Gogoleva, M. (2017). The use of GIS for studying cultural heritage and historical urban landscape: The case of Perm and Usolie (Russia). Ge-Conservacion. 1. 264-271.

https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=6053517

Λέξεις-Κλειδιά: πολιτιστική κληρονομιά, GIS, χαρτογράφηση, διδασκαλία.

Πίνακας περιεχομένων

Εισαγωγή:

Fig1.png
Fig 2.png
Fig3.png
Fig4.png

Η υλική πολιτιστική κληρονομιά της περιφέρειας του Perm απειλείται από ανθρωπογενείς και φυσικούς παράγοντες. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζεται ο συνδυασμό εργαλείων των GIS, όπως είναι η τηλεπισκόπηση, με το ιστορικό μεσαιωνικό αρχείο των πόλεων και την αρχιτεκτονική για την οπτικοποίηση και χαρτογράφηση προγενέστερων μορφών των πόλεων, ιστορικά τους κτήρια και μνημεία. Οι δύο πόλεις της περιφέρειας Perm, Perm και Usolie, έχουν χαρακτηριστεί ώς μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, δηλαδή χώρους άξιους διατήρησης και μελέτης για αρχιτεκτονικούς, ιστορικούς και κοινωνικούς λόγους. Η συνοικία Usolie ιδρύθηκε το 1606 στις αλυκές του Stronganoff και χαρακτηρίστηκε ως πόλη το 1918. Αν και αρχικά κρίθηκε ως πολιτιστική κληρονομιά λόγω των μπαροκ και νεοκλασικών της κτηρίων, η έρευνα του ιστορικού Vladimir Kostochkin φανέρωσε πτυχές της πολιτιστικής της κληρονομιάς που συγκαταλέγονται στην ιστορία της ευρύτερης περιοχής των Ουράλιων Ορέων, χρήζουν μελέτης και προστασίας και απειλούνται από τις πλημμύρες που πλήττουν την περιοχή. Η πόλη Perm από την άλλη είναι η πρωτεύουσα της περιφέρειας και αριθμεί περισσότερα από 300 μνημεία της προ-Οκτωβριανής περιόδου. Ωστόσο, οι πληροφορίες και μελέτες που έχουν γίνει για κάθενα από αυτά είναι φειδωλές. Οι αναπτυξιακές πολιτικές και των δύο πόλεων θέτουν σε κίνδυνο την πολιτιστική τους κληρονομιά και στο συγκεκριμένο άρθρο επιδιώκεται η χρήση των GIS για τον αστικό σχεδιασμό με γνώμονα την παράλληλη διατήρησή τους.

Μεθοδολογία:

Αρχικά για τη μελέτη της πολιτιστικής κληρονομιάς των πόλεων αυτών ψηφιοποιήθηκαν διάφορα χαρτογραφικά ή/και φωτογραφικά αρχεία που αποτυπώνουν τον αστικό σχεδιασμό σε διαφορετικές χρονικές/ιστορικές περιόδους μέσω των GIS τα οποία επέτρεπαν την περαιτέρω σύνθεση/ ανάλυση των χωρικών και περιγραφικών τους δεδομένων. Τα GIS έχουν και πρότερα χρησιμοποιηθεί για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από Ισπανούς ερευνητές οι οποίοι έφτιαξαν μια βάση δεδομένων ιστορικών κτηρίων της Αλμερίας για την καλύτερη επίβλεψη της κατάστασής τους. Ακολούθως έγινε γεωαναφορά κάθε χαρτογραφικής πηγής στο σύστημα συντεταγμένων WGS 1984 Web Mercator Auxiliary Sphere. Επίσης έγινε χρήση τόσο διανυσματικών δεδομένων όσο και δορυφορικών εικόνων.

Αποτελέσματα και Συζήτηση:

Από την έρευνα αυτή προέκυψαν δύο γεωχωρικά μοντέλα που φέρουν πληροφορίες για την αστική ανάπτυξη των δύο πόλεων από τον 18ο μέχρι τον 20ο αιώνα. Σε αυτά περιλαμβάνονται όλα τα καταγεγραμμένα αντικείμενα – μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς με τις πληροφορίες: όνομα, διεύθυνση, έτος κατασκευής, ανακατασκεύες/παρεμβάσεις, κατηγορία πολιτιστικής κληρονομιάς, είδος αντικειμένου, πληροφορίες για την πολιτισμική του αξία. Κατά τους αρθρογράφους, το σημαντικό πλεονέκτημα της χρήσης GIS είναι η πολύμορφη προσέγγιση του χώρου πέραν των αντικειμένων που το αποτελούν μεμονωμένα αλλά το πολιτισμικό τοπίο που δημιουργούν. Επίσης, αυτή η πολλαπλών χρονικών επιπέδων παρατήρηση επιτρέπει την κριτική ανασκόπηση του ευάλωτου σε φυσικές καταστροφές αστικού σχεδιασμού και προτάσεις για τη βελτίωσή του.

Συμπεράσματα:

Τα GIS αποτελούν ένα πολυσήμαντο εργαλείο για τη μελέτη της πολιτιστικής κληρονομιάς συναρτήσει του αστικού σχεδιασμού. Πέραν της χωρικής ανάλυσης και της ψηφιοποίησης δεδομένων, αποτελεί έναν ιστοριογραφικό μηχανισμό εξέτασης ιστορικών υποθέσεων σχετικά με τη αστική ανάπτυξη και τον σχεδιασμό.