Η χρήση των αιγοπροβάτων σε θαμνώδες περιοχές για την αποφυγή ερημοποίησης

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Εισαγωγή

Από τα μέσα του 20ου αιώνα, η αύξηση των δασικών και θαμνωδών εκτάσεων επηρέασε αρνητικά την ποιότητα του εδάφους στα βουνά της Ισπανίας. Αν και η επέκταση αυτή έχει κάποιες θετικές συνέπειες, τα μειονεκτήματα είναι σημαντικά και περισσότερα, όπως η αύξηση του κινδύνου πυρκαγιάς, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η αλλαγή της χρήσης της γης, η υποβάθμιση του τοπίου. Αυτή η υποβάθμιση συνεπάγεται λιγότερο νερό στα ποτάμια και στους ταμιευτήρες, περιορισμό στην κτηνοτροφία και απώλεια της βιοποικιλότητας.

Μεθοδολογία

Αυτή η εργασία αναλύει τις δυνατότητες για βόσκηση από αιγοπρόβατα, προκειμένου να υπάρξει έλεγχος της εξάπλωσης των θαμνωδών εκτάσεων. Χρησιμοποιώντας πειραματικά αγροτεμάχια, συγκρίνουμε τις επιπτώσεις των δύο επιπέδων της πυκνότητας βόσκησης με τα άλλα χερσαία συστήματα διαχείρισης που χρησιμοποιούνται στην περιοχή: καύση, μηχανήματα καθαρισμού και κουρέματος της βλάστησης.

Συμπεράσματα

Η χρήση των αιγών σε συνδυασμό με την καύση, εκκαθάριση και φρεζάρισμα ελέγχει την εξάπλωση των θάμνων. Η πιο αποτελεσματική λύση βρέθηκε με χρήση εννέα αιγών (ha) ανά έτος. Η βόσκηση αιγών αλλάζει επίσης τη κατανομή των θαμνωδών περιοχών, μετατρέποντας την πυκνή και συνεχή κάλυψη σε τμήματα και έτσι επιτυγχάνεται καλύτερο αποτέλεσμα. Η καλύτερη λύση είναι η Διατήρηση της αναλογίας σε θάμνους και βοσκοτόπια. Αυτό βελτιώνει την βιοποικιλότητα, ελέγχει τον κίνδυνο πυρκαγιάς , εμπλουτίζει το τοπίο και τελικά βοηθάει την οικονομία με την ανάπτυξη της βόσκησης.

Javier Álvarez-Martínez1, Amelia Gómez-Villar2, Teodoro Lasanta3*,(2013), THE USE OF GOATS GRAZING TO RESTORE PASTURES INVADED BY SHRUBS AND AVOID DESERTIFICATION: A PRELIMINARY CASE STUDY IN THE SPANISH CANTABRIAN MOUNTAINS