Η περιοχές κινδύνου κατολίσθησης σε 3 διαστάσεις μέσω της τηλεπισκόπησης και της τεχνικής των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών

Από RemoteSensing Wiki

Οι περιοχές κινδύνου κατολίσθησης σε 3 διαστάσεις μέσω της τηλεπισκόπησης και της τεχνικής των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών.

Συγγραφέας: Mr Boonruck Patanakanog

1. Εισαγωγή

Τον Αύγουστο του 2001, μια έντονη και παρατεταμένη βροχόπτωση στην επαρχία Petchboon στην Ταϋλάνδη, προκάλεσε χείμαρρους και πλημμύρες στοιχίζοντας τη ζωή σε 130 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία ζούσαν στο χωριό Num Ko. Οι χείμαρροι και οι πλημμύρες κατέστρεψαν δρόμους, γέφυρες, συστήματα επικοινωνίας, σπίτια, φάρμες και κτηνοτροφικές μονάδες και το μισό χωριό καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς. Αν και καμιά καταιγίδα ή πλημμύρα δεν μπορεί να προβλεφθεί, μέτρα μετριασμού θα πρέπει να παρθούν για να μειώνονται οι κίνδυνοι τόσο για τις ανθρώπινες ζωές όσο και για τις περιουσίες. Ένα από τα μέτρα είναι και η διερεύνηση για κίνδυνο κατολισθήσεων μέσω των τριών διαστάσεων η οποία είναι καλύτερη για αυτούς που δεν είναι εξοικειωμένοι με το χάρτη ισοϋψών.

2. Περιοχή μελέτης

Η περιοχή μελέτης είναι η περιοχή του χωριού Num Ko στην επαρχία Petchboon στην Ταϋλάνδη, περίπου 400χιλ. βόρεια της Μπανγκόγκ συνολικής έκτασης 128 τ.χιλ. Η χρήση της γης είναι κυρίως βοσκότοποι, γεωργική γη και δάση.

3.Μεθοδολογία

Η μεθοδολογία αποτελείται από τέσσερα μέρη.

3.1. Τηλεπισκόπηση: ο χάρτης χρήσεων γης προήλθε από στοιχεία του δορυφόρου Landsat TM. Η εποπτευόμενη ταξινόμηση σε τμήμα της περιοχής μελέτης, χρησιμοποίησε τρία κανάλια (3,4,5) και τον αλγόριθμο της μέγιστης πιθανοφάνειας. Το τελικό αποτέλεσμα της ταξινόμησης θεωρήθηκε ότι έχει τρεις κατηγορίες: αδιατάρακτο δάσος (2,81 εκτάρια), διαταραγμένο δάσος και μπαμπού (4,703 εκτάρια) ύ, καλλιέργειες και βοσκότοποι στις οποίες δόθηκε βαθμός επικινδυνότητας 1, 2 και 4 αντίστοιχα . Μετά την ταξινόμηση, εφαρμόστηκε διάμεσο φίλτρο 3χ3 και ο τελικός ψηφιδωτός χάρτης μετατράπηκε σε διανυσματικό αρχείο.

3.2 Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους: η τοπογραφία είναι σημαντικός παράγοντας για κατολισθήσεις σε ορεινές περιοχές. Μιας και η διαβάθμιση κλίσεων παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στις κατολισθήσεις, το ψηφιακό μοντέλο εδάφους προέκυψε από χάρτη κλίσεων κλίμακας 1:50000 ενώ ακολουθήθηκε διαδικασία παρεμβολής για τη γενίκευση του ψηφιακού μοντέλου εδάφους και έγινε επαναταξινόμηση οπότε δόθηκαν και οι βαθμοί επικινδυνότητας ως εξής: κλίση 0-10% - 1, κλίση 11-20% - 2, κλίση 21-40% - 3, κλίση 41-60% - 4, >60% - 5.

3.3 Έδαφος: επισκόπηση του εδάφους έγινε για την επικαιροποίηση του χάρτη εδάφους, μία εβδομάδα μετά το γεγονός, χρησιμοποιώντας στοιχεία γεωτρύπανου. Έτσι προέκυψε η ευαισθησία σε φαινόμενα διάβρωσης ανάλογα με την υφή του εδάφους και το βάθος της, που εξειδικεύεται στα εξής : λεπτή υφή (άργιλος/λεπτά αργιλώδη ) και βάθος >150εκ – πολύ χαμηλή ευαισθησία, μέτριας λεπτότητας υφή (βαριά αργιλλώδη/μάργες) και βάθος>150εκ – χαμηλή ευαισθησία, λεπτή υφή και βάθος <50 εκ – μέτρια ευαισθησία, μέτριας λεπτότητας υφή και βάθος 50 έως 100εκ – υψηλή ευαισθησία και χοντρόκκοκα εδάφη και βάθος <50εκ – πολύ υψηλή ευαισθησία. Ανάλογα λοιπόν με τους παραπάνω βαθμούς ευαισθησίας δόθηκε ο βαθμός επικινδυνότητας για κατολίσθηση. Έτσιπολύ χαμηλή ευαισθησία – 1, χαμηλή ευαισθησία – 2, μέτρια ευαισθησία – 3, υψηλή ευαισθησία – 4, πολύ υψηλή ευαισθησία – 5.

3.4 Ανάλυση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών: η μελέτη κατολισθήσεων διεξήχθη χρησιμοποιώντας διαδικασίες επικάλυψης χαρτών. Παρότι η διαβάθμιση των κλίσεων είναι σημαντική στα κατολισθητικά φαινόμενα, άλλοι παράγοντες όπως το έδαφος και η εδαφοκάλυψη χρησιμοποιούνται από τα γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών για την ανάλυση κινδύνου κατολίσθηση μέσα από για διαδικασία από την οποία προκύπτει τελικά ο αντίστοιχος χάρτης.

3.5 Τρισδιάστατη ανάλυση της περιοχής για επικινδυνότητα κατολίσθησης: μια πολυφασματική εικόνα από τον δορυφόρο Landsat TM και του χάρτη επικινδυνότητας κατολισθήσεων αποδόθηκε σε τρισδιάστατη προβολή που προέρχεται από ένα αντίστοιχο ψηφιακό υψομετρικό μοντέλο.

4.Συμπεράσματα

Η επιρροή της διαβάθμισης των κλίσεων, του τύπου της βλάστησης του εδάφους και της συνεχής έντονης βροχόπτωσης είναι πολύ σημαντικά για τις ορεινές περιοχές της βόρειας Ταϋλάνδης. Η μελέτη έδειξε ότι η κατολίσθηση συμβαίνει σε πλαγιές μεγάλων κλίσεων καλλιεργειών και βοσκοτόπων, ενώ συμβαίνει κατά μήκος ρευμάτων. Στο παρελθόν, και κάτω από κανονικές συνθήκες, κατολισθήσεις σπάνια συνέβαιναν στην Ταϋλάνδη. Σήμερα όμως, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και του περιορισμού των φυσικών πόρων, η τάση είναι για πιο συχνές περιπτώσεις κατολισθήσεων.

Πηγή: Mr. Boonruck Patanakanog, http://a-a-r-s.org/acrs/proceeding/ACRS2002/Papers/PS302-16.pdf