Εξερευνώντας την αγροτική φτώχεια και περιθωριοποίηση στη Μπουρκίνα Φάσο με χρήση προϊόντων βασισμένα στην τηλεπισκόπηση

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Εικόνα 1: Μέση αύξηση του δείκτη (HCΙ) για τις 13 διοικητικές περιφέρειες της Μπουρκίνα Φάσο, η οποία υπολογίζεται από εθνικές έρευνες χώρας για τα έτη 1994, 1998, 2003 και 2009 και από δεδομένα HarvestChoice.
Εικόνα 2: Κύρια συστατικά της αρμονικής ανάλυσης χρονοσειρών (HANTS) αλγορίθμου που εφαρμόζεται σε σειρά εικόνων: (α) δείκτης βλάστησης (NDVI), και (β) τροπικές εφαρμογές της μετεωρολογίας με χρήση δορυφορικών (TAMSAT) για εκτίμηση βροχοπτώσεων (RFE).
Εικόνα 3: Δείκτης περιουσιακών στοιχείων (CAI) με χρήση γεωγραφικά σταθμισμένης παλινδρόμησης (GWR).


Πρωτότυπος τίτλος: Investigating rural poverty and marginality in Burkina Faso usingremote sensing-based products.

Συγγραφείς: M. Imran, A. Stein, R. Zurita-Milla

http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0303243413000986



ΣΚΟΠΟΣ

Αυτή η εργασία στοχεύει στην ανάλυση μοτίβων φτώχειας και στην δημιουργία ενός χάρτη φτώχειας καλής ανάλυσης, παγκόσμιας κλίμακας.


ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Οι καλλιέργειες επιβίωσης είναι μία σημαντική γεωργική πρακτική σε πολλές αφρικανικές πολιτείες. Στη Μπουρκίνα Φάσο, περίπου το 92% του εργατικού δυναμικού ασχολείται με τον γεωργικό τομέα. Ωστόσο η γεωργική παραγωγή περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό από βιοφυσικούς παράγοντες σχετικούς με τις ιδιότητες του χώματος, τις βροχοπτώσεις και την διαθεσιμότητα νερού. Στην Μπουρκίνα Φάσο πάνω από το 80% ζει σε αγροτικές περιοχές, από τις οποίες το 94% θεωρείται φτωχό. Η απώλεια τοπικής οργάνωσης περιορίζει τα αγροτικά νοικοκυριά στην καλλιέργεια επιβίωσης επειδή περιορίζει την πρόσβαση του αγρότη στην αγορά. Αυτό υποδηλώνει ότι η αγροτική φτώχεια στην Μπουρκίνα Φάσο μπορεί να συσχετιστεί με την γεωργική παραγωγικότητα και ότι χαρακτηρίζεται από χωρική κατανομή αγρο-οικολογικής ευκαιρίας.

Σε αυτή την εργασία παρουσιάζεται μία γεωγραφικά σαφής προσέγγισή για την μελέτη της φτώχειας και της περιθωριοποίησης με καλή ανάλυση σε μία μεγαλύτερη περιοχή. Ερευνώνται η αγρο-οικολογική περιθωριοποίηση από προϊόντα βασισμένα σε τηλεπισκόπηση, αλλά και η περιθωριοποίηση από συνθήκες νοικοκυριού. Μελετώντας σε μεγάλη κλίμακα, στόχος είναι η καλύτερη κατανόηση των παραγόντων που καθορίζουν την περιθωριοποίηση στα νοικοκυριά. Έτσι δημιουργείται μία δυναμική μέθοδος για χαρτογράφηση της φτώχειας, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποδοτικά από νομοθέτες ώστε να μειωθεί η φτώχεια.


ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Για την ποσοτικοποίηση της φτώχειας και της περιθωριοποίησης έγιναν οι παρακάτω υποθέσεις:

  • Η υψηλή γεωργική παραγωγή στην αγροτική Μπουρκίνα Φάσο βοηθά στην βελτίωση της ζωής των αγροτών από την σκοπιά ότι μπορούν να καλύψουν την καθημερινή τους τροφή.
  • Τα νοικοκυριά σε μία αγροτική κοινότητα συνδυάζουν την ατομική γη για καλλιέργεια και αντιμετωπίζουν αντίστοιχες αγρο-οικολογικές και σοσιο-οικονομικές συνθήκες.


Ορίζονται τέσσερα επίπεδα της περιθωριοποίησης:

  • Ψηλό περιθώριο
  • Χαμηλό περιθώριο
  • Χαμηλή ευημερία
  • Υψηλή ευημερία.


ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Έπειτα από τις κρατικές γεωργικές επισκοπήσεις το 2009 προέκυψαν 5 μεταβλητές ενεργητικού:

  • Ποσοστό των μελών του νοικοκυριού που ασχολούνται με γεωργικές δραστηριότητες
  • Γεωργική παραγωγή κάθε νοικοκυριού
  • Απόθεμα του νοικοκυριού από προηγούμενες σοδειές
  • Πλήθος ζώων που ανήκουν στο νοικοκυριό
  • Κατανάλωση φαγητού στο νοικοκυριό.


ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Εξερευνήθηκε η επίδραση διαφορετικών προσαρμοστικών ευρών ζώνης στην τοπική εκτίμηση στο GWR. Παρατηρήθηκε ότι οι διακυμάνσεις στον σταθερό δείκτη για όλες τις προβλέψεις ήταν μεγαλύτερες για μικρό εύρος ζώνης. Ο σταθερός δείκτης τείνει να σταθεροποιηθεί όσο αυξάνεται το εύρος ζώνης. Στο μικρότερο προσαρμοστικό εύρος ζώνης, παρατηρήθηκε ότι, σε σχέση με το παγκόσμιο μοντέλο, η τιμή AIC του GWR μειώθηκε από 410 σε 340 και η τιμή R2¬a αυξήθηκε από 0.24 σε 0.5.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Αυτή η μελέτη δείχνει την απόδοση του σύνθετου ενεργητικού δείκτη(ΣΕΔ) για την χαρτογράφηση της φτώχειας στην Μπουρκίνα Φάσο. Ο δείκτης αντικαθιστά κοινούς δείκτες και βασίζεται σε δεδομένα επισκόπησης. Η μελέτη δείχνει ότι το 58% της διακύμανσης του ΣΕΔ δικαιολογείται από τον παράγοντα που αντιπροσωπεύει τις μεταβλητές της παραγωγής φαγητού και 42% δικαιολογείται από την παράγοντα που αντιπροσωπεύει τις μεταβλητές της κατανάλωσης φαγητού.

Καταλήγει ότι το επίπεδο παραγωγής και κατανάλωσης φαγητού σε ένα νοικοκυριό, είναι άμεσα συσχετισμένο με την ευημερία και το επίπεδο της φτώχειας. Η σχέση ανάμεσα στο ΣΕΔ και στις στρεσογόνες μεταβλητές αλλάζει ανάλογα με τις κοινότητες. Ο σύνθετος δείκτης φτώχειας (ΣΔΦ) που βασίζεται στον προβλεπόμενο ΣΕΔ, έδειξε αντίστοιχα μοτίβα με τον δείκτη κατά κεφαλήν που εφαρμόζονται συνήθως.

Σύγχρονοι, οικονομικοί, καλής ανάλυσης χάρτες της φτώχειας του ΣΕΔ φτιάχνονται με στόχο τις περιοχές παραγωγής. Αυτοί οι χάρτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη αποφάσεων σε σχέση με την ασφάλεια του φαγητού και τη φτώχεια. Κατά συνέπεια, αυτή η μελέτη έχει δώσει έμφαση στη δυνατότητα της προτεινόμενης μεθόδου να εντοπίσει τα αίτια της φτώχειας, ώστε να συμβάλλουν στην υιοθέτηση καλύτερων πολιτικών.

Προσωπικά εργαλεία