Εξαφάνιση των δασών: Νέος Χάρτης απεικόνισης της παγκόσμιας αποδάσωσης

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Εικόνα 1: Ο νέος παγκόσμιος χάρτης. Πηγή: Matt Hansen, University of Maryland.
Εικόνα 2: Η Ινδονησία έχασε δάση ταχύτερα από κάθε άλλη χώρα μεταξύ 2000 και 2012. Πηγή: Matt Hansen, University of Maryland
Ένας νέος παγκόσμιος χάρτης της αποψίλωσης των δασών αποκαλύπτει ότι 888.000 τετραγωνικά μίλια (2.300.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) δάσους έχει εξαφανιστεί από το 2000 έως το 2012. Ο χάρτης περιλαμβάνει και την αύξηση των δασών. Κατά την περίοδο αυτή, καταγράφηκε αύξηση των δασών κατά 309.000 τετραγωνικά μίλια (800.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα), ενώ 77.000 τετραγωνικά μίλια (200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) ήταν περιοχές που χάθηκαν μεταξύ 2000 και 2012 και στη συνέχεια αποκαταστάθηκαν.

Ο διαδραστικός χάρτης (με δυνατότητα on line παρατήρησης) βασίζεται σε δορυφορικά δεδομένα και είναι ο πρώτος του είδους του. Ο συγκεκριμένος χάρτης παρέχει ακρίβεια μέχρι και τα 100 πόδια (30 μέτρα), είναι δηλαδή αρκετά λεπτομερής ώστε να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την περιοχή ενώ εξακολουθεί να καλύπτει το σύνολο του πλανήτη.

Το υπόλοιπο της απώλειας και του κέρδους εμφανίζεται παράλληλα σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, οι προσπάθειες της Βραζιλίας να επιβραδύνει την αποψίλωση των δασών έχουν αποδώσει περίπου 500 τετραγωνικά μίλια (1.300 τετραγωνικά χιλιόμετρα) μικρότερες απώλειες κάθε χρόνο. Αλλά στις υπόλοιπες τροπικές περιοχές υπήρξε ραγδαία αύξηση των ζημιών, που αντιστάθμισαν τα κέρδη των προσπαθειών της Βραζιλίας.
Η Ινδονησία είχε την ταχύτερη αύξηση σε αποδάσωση παγκοσμίως. Πριν από το 2003, η χώρα έχανε λιγότερα από 4.000 τετραγωνικά μίλια (10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) ανά έτος. Μέχρι το 2011, περισσότερα από 7.700 τετραγωνικά μίλια (20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) των δασών της Ινδονησίας εξαφανίζονταν ετησίως.
Ο ευρείας κλίμακας, υψηλών λεπτομερειών, χάρτης κατέστη δυνατό να δημιουργηθεί εξαιτίας τριών τεχνολογικών εξελίξεων. Η πρώτη ήταν δεδομένα από τον δορυφόρο Landsat 7, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 1999, και παράγει δορυφορικές φωτογραφίες της γης έως σήμερα. Στη συνέχεια, ο διαχειριστής του προγράμματος Landsat, το αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο, μετέβαλλε την πολιτική του, διανέμοντας όλα τα δεδομένα από τον Landsat 7 και τους προηγούμενους δορυφόρους Landsat δωρεάν. 

Τέλος, με την πρόσβαση σε όλα τα δορυφορικά δεδομένα, δημιουργήθηκε η ανάγκη για μεγιστοποίηση της υπολογιστικής ισχύος, για να γίνει δυνατή η επεξεργασία τους. Σε έναν υπολογιστή, η επεξεργασία των δεδομένων θα απαιτούσε 15 χρόνια, με το cloud computing της Google, χρειάστηκαν μόνο λίγες ημέρες. Επομένως, με την συμβολή της τηλεπισκόπησης υπάρχει η δυνατότητα δημιουργίας χαρτών υψηλών λεπτομερειών, όχι μόνο αποψίλωσης των δασών αλλά και για εγγενείς βιότοπους που είναι ζωτικής σημασίας για τη βιοποικιλότητα, για την αποθήκευση άνθρακα από τα δάση, που είναι υπεύθυνος για τη θέρμανση του πλανήτη κ.α..

Πηγή: http://www.livescience.com

Προσωπικά εργαλεία