Εκτίμηση του κινδύνου πρόσχωσης των ημιταμιευτήρων νερού με τη χρήση των GIS και της τηλεπισκόπησης στην τεχνητή λίμνη Πολυφύτου Ν. Κοζάνης.

Από RemoteSensing Wiki

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Βασικό χαρακτηριστικό των χειμάρρων είναι η διακίνηση διαμέσου αυτών φερτών υλικών. Άμεσες συνέπειες αυτής είναι η διάβρωση και η υποβάθμιση των ορεινών περιοχών που οδηγεί στην πιθανή καταστροφή των πεδινών και την προοδευτική πρόσχωση των τεχνητών λιμνών (ταμιευτήρων). Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η εκτίμηση των διαβρώσεων στις ορεινές λεκάνες απορροής των ρευμάτων που εκβάλλουν στην τεχνητή λίμνη Πολυφύτου με σύγχρονα μέσα και εργαλεία, προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο η τεχνητή λίμνη απειλείται με πρόσχωση.

ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕΛΕΤΗΣ

Η ευρύτερη λεκάνη απορροής της τεχνητής λίμνης του Πολυφύτου έχει συνολικό εμβαδό 847,76 km2, διαιρέθηκε σε 31 λεκάνες απορροής. Υπήρχε έντονη διαφοροποίηση μεταξύ του βόρειου και του νότιου τμήματος που αποδόθηκε στο ιδιαίτερα τραχύ ανάγλυφο του νότου: Οι λεκάνες απορροής στο βόρειο τμήμα (1-13) κάλυπταν μεγαλύτερη επιφάνεια σε χαμηλότερα υψόμετρα με υποδιπλάσιες υδατοπαροχές. Ακριβώς τα αντίθετα παρατηρήθηκαν στις λεκάνες του νότου (14-31). Το μοντέλο πρόβλεψης διάβρωσης και υποβάθμισης της λεκάνης απορροής της Πολυφύτου που εφαρμόστηκε ήταν του Δυναμικού Διάβρωσης του Gavrilovic.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Οι επιμέρους διαδικασίες έγιναν στα Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών με διεργασίες τηλεπισκόπησης και υπολογίστηκαν: συνολικά ετήσια κατακρημνίσματα και μέση ετήσια θερμοκρασία αέρα (μέθοδοι Kriging), καλύψεις γης (Landasat7), γεωλογικό υπόβαθρο (αναλογικοί χαρτες) και κλίσεις της επιφάνειας του εδάφους (DEM).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Το μοντέλο έδειξε ότι ο ετήσιος όγκος των φερτών υλών που καταλήγει στην τεχνητή λίμνη ανέρχεται σε 243.986,52 m3/y, ενώ αποθέτονται και συγκρατούνται εσωτερικά αυτής σημαντικές ποσότητες σε σχέση με τον αρχικό παραγόμενο όγκο. Οι βόρειες λεκάνες απορροής φαίνεται να συγκρατούν 71% των φερτών υλικών που παράγουν, ενώ οι νότιες λεκάνες δεσμεύουν το 49% του αρχικού παραγόμενου όγκου. Τα φαινόμενα αυτά αποδίδονται κατά κύριο λόγο στο ομαλότερο ανάγλυφο των βόρειων λεκανών και στη μεγάλη επιφάνεια που καταλαμβάνεται από δάσος στο νότιο τμήμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Τα αποτελέσματα του μοντέλου διάβρωσης και υποβάθμισης συγκρίθηκαν με παρόμοιες έρευνες. Προκύπτει ότι οι η εφαρμογή νέων τεχνολογιών στην αρχική εκτίμηση των παραγόντων του μοντέλου περιορίζει τα σφάλματα. Επιπρόσθετα, τα σφάλματα περιορίζονται και από τον προσδιορισμό των φερτών υλών που παραμένουν στις ορεινές λεκάνες απορροής και δεν καταλήγουν στην τεχνητή λίμνη. Ο κίνδυνος πρόσχωσης της τεχνητής λίμνης του Πολυφύτου είναι ορατός, αλλά όχι άμεσος.


Συγγραφέας:Κουρακλή Περιστέρα, Πηγή:[[1]]

Προσωπικά εργαλεία