Εκτίμηση της διάβρωσης του εδάφους με τη χρήση τηλεπισκόπησης και GIS
Από RemoteSensing Wiki
Εκτίμηση της διάβρωσης του εδάφους με τη χρήση τηλεπισκόπησης και GIS, η αποτίμησή της και οι οικονομικές επιπτώσεις της στη γεωργική παραγωγή.
Πρότυπος τίτλος: Estimation of soil erosion using Remote Sensing and GIS, its valuation and economic implications on agricultural production.
Συγγραφείς: Manzul Kumar Hazarika, Honda Kiyoshi
Εισαγωγή:
Η βόρεια περιοχή της Ταϊλάνδης, είναι ιδιαίτερα επιρρεπής στην εδαφική διάβρωση λόγω της κυματοειδής τοπογραφίες, των απότομων πλαγιών και των υψηλών βροχοπτώσεων. Η μεγάλη αύξηση της διάβρωση στην περιοχή αυτή κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και ιδιαίτερα στις ορεινές περιοχές όπως στη βόρεια Ταϊλάνδη, όπου το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. Η τηλεπισκόπηση μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Τα δορυφορικά δεδομένα με την συνοπτική εικόνα που αποκτούν και την επαναλαμβανόμενη επικάλυψη προσφέρουν τη δυνατότητα χαρτογράφησης, παρακολούθησης και πρόβλεψης της εδαφικής διάβρωσης.
Μεθοδολογία:
Στη μελέτη αυτή χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο Ε30 για την εκτίμηση της εδαφικής διάβρωσης με τη χρήση του δείκτη NDVI, δηλαδή με το Δείκτης κανονικοποιημένης διαφοράς βλάστησης. Στην έρευνα χρησιμοποιήθηκαν διάφορες εξισώσεις στις οποίες εισέρχεται ο δείκτης αυτός προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα δορυφορικά δεδομένα. Κανονικά, η μέτρηση της βλάστησης δεν θα έπρεπε να έχει διαφορές σε διάφορους χρόνους, όμως στην πραγματικότητα έχει λόγω της γωνίας πρόσπτωσης του ήλιου, ατμοσφαιρικών επιρροών κλπ. Δυο δορυφορικές εικόνες Landsat TM χρησιμοποιηθήκαν μια του 1992 και μια του 1996. Οι εξισώσεις που αναφέρθηκαν νωρίτερα εφαρμόστηκαν για κάθε εικονοστοιχείο και για τις διαφορετικές κλίσεις. Αναλυτικά, τα βήματα που ακολουθήθηκαν για την εκτίμηση της ετήσιας διάβρωσης φαίνονται στο σχήμα 1 (Fig.1). Η ετήσια διάβρωση πάνω στο χάρτη φαίνεται στις εικόνες 3 και 4 (Fig.3 & Fig.4).
Η εδαφική διάβρωση πέραν της μεγάλης επικινδυνότητας, καθιστά τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις ακατάλληλες για σπορά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα εδάφη χάνουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά. Αναπτύχθηκε, λοιπόν, μια τεχνική για τον υπολογισμό της οικονομικής αποκατάστασης των εδαφών αυτών σύμφωνα με τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται σε έλλειψη αλλά ταυτόχρονα και τα κοινωνικο-οικονομικά κριτήρια του λαού (Πίνακας 1- Table 1). Για τη τεχνική αυτή χρειάστηκε ένας χάρτης με τις μονάδες των χημικών στοιχείων που χρειάζονται και ένα χάρτη με τη ετήσια εδαφική διάβρωση. Το διάγραμμα ροής που περιγράφει τη διαδικασία αυτή εμφανίζεται στο σχήμα 2 (Fig.2).
Συμπεράσματα:
Τελικά, μετά την εφαρμογή της μεθόδου για την αντιμετώπιση της εδαφικής διάβρωσης, φαίνεται πως μέσα στην τετραετία αυτή 1992-1996 υπήρξε μείωση της διάβρωσης. Όμως, δεν είναι αρκετή και συνεχίζει να είναι μεγάλη. Ευτυχώς, με την εγκατάλειψη των παραδοσιακών τρόπων καλλιεργειών και την υιοθέτηση της αειφορικής γεωργίας και παραγωγής το πρόβλημα μπορεί να μειωθεί ακόμη περισσότερο και περιοχές υπερευαίσθητες στην εδαφική διάβρωση πρέπει να ελέγχονται συχνά.
