ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΑΥΡΟ ΓΥΑΛΙ-ΕΝΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΚΑ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ ΥΠΕΡΥΘΡΟ ΜΑΤΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Από RemoteSensing Wiki
Πρωτότυπος Τίτλος: Looking through Black-Tinted Glasses – A Remotely Controlled Infrared Eye in the Sky
Συγγραφείς: Geert Verhoeven, Jo Loenders
Εισαγωγή
Εδώ και περισσότερα από εκατό χρόνια, η πλάγια αεροφωτογραφία έχει αποδειχθεί ένα εξαιρετικά πολύτιμο εργαλείο για τους αρχαιολόγους (τοπίου). Ωστόσο, η πλειοψηφία των εικόνων καταγράφει μόνο το ανακλώμενο ορατό ποσοστό του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που παράγεται από τον ήλιο, ενώ μια υπέρυθρη άποψη μπορεί συχνά να αποκαλύψει περισσότερες πληροφορίες όταν συγκριθεί με αυτές τις «παραδοσιακές» εικόνες. Τόσο η τεχνική όσο και η χρήση των υπέρυθρων εικόνων εξετάζονται στο διεπιστημονικό πρόγραμμα ερευνών που ονομάζεται Έρευνα Κοιλάδας της Ποτέντσα (Potenza Valley Survey) (PVS – περιοχή Marche, Ιταλία) από αρχαιολόγους του Πανεπιστημίου της Γάνδης (Βέλγιο). Για την απόκτηση δεδομένων, μια νέα συσκευή επιτρέπει στους ερευνητές από το PVS να λάβουν και «κανονικές» και υπέρυθρες εικόνες τοπίων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος στην Ιταλία όπως επίσης και στο Βέλγιο. Επιπλέον, αυτή η κατασκευή θα καταστεί χρήσιμη στη χαρτογράφηση ανασκαφών .
Επελέχθησαν τρεις ειδικές ζώνες δείγματος, κατά συστηματικό τρόπο γύρω από τον ποταμό Potenza: υποβλήθησαν σε εναέρια, γεωμορφολογική, γεωφυσική, ιστορική και έρευνα πεδίου. Η εναέρια έρευνα αποτελεί τη συγκέντρωση όλων (ει δυνατόν) των τηλεσκοπικών εικόνων της κοιλάδας. Εκτός από αυτό το παθητικό μέρος, περιλαμβάνεται και η λήψη πλάγιων φωτογραφιών από ένα χαμηλά ιπτάμενο αεροσκάφος. Μέχρι σήμερα, αυτό έχει γίνει εξονυχιστικά: από τη μία, διαφορετικές πτήσεις έγιναν σε διαφορετικές εποχές˙ από την άλλη, ελήφθησαν εικόνες όλης της κοιλάδας με ειδικό ενδιαφέρον στις τρεις περιοχές του δείγματος. Αν και ξεκίνησαν με μια μικρή αναλογική κάμερα SingleLens Reflex (SLR), αγόρασαν έπειτα μια ψηφιακή SLR (CanonEOS 300D) το 2004 για την επιτάχυνση των εργασιών. Και τα δύο συστήματα προσέφεραν φωτογραφίες οι οποίες συνέλαβαν το ορατό μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Το 2005, η ιδέα ήταν να συμπεριλάβουν και την υπέρυθρη ακτινοβολία.
Υπέρυθρη Φωτογραφία
Εκτός από τη μικρή εμβέλεια του ορατού φάσματος, άλλα μήκη κύματος μπορούν να καταγραφούν είτε με ηλεκτρονικούς αισθητήρες ή με φωτογραφικό φιλμ. Ωστόσο, μόνο ένα περιορισμένο ποσοστό ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μπορεί να αιχμαλωτιστεί με το φιλμ. Τα ραδιοκύματα για παράδειγμα δε θα παράξουν μια λανθάνουσα εικόνα πάνω στο φωτογραφικό γαλάκτωμα, αλλά τα υπέρυθρα και τα υπεριώδη κύματα μπορούν. Η πλήρης σειρά των μηκών κύματος που μπορεί να εμφανίσει φιλμ εκφράζεται ως φωτογραφικό φάσμα. Και στις δύο πλευρές του ορατού φάσματος, υπάρχουν μήκη κύματος που περιέχονται σε αυτό το φωτογραφικό φάσμα. Μικρότερα μήκη κύματος– δηλαδή περισσότερο ενεργητικά φωτόνια– από το ορατό μπλε ονομάζονται υπεριώδεις ακτίνες (UV), ενώ η υπεριώδης ακτινοβολία (IR) βρίσκεται στην άλλη πλευρά του ορατού φάσματος. Έτσι, αυτά τα κύματα έχουν μεγαλύτερα μήκη κύματος (χαμηλότερες συχνότητες) απ’ό,τι το φως του ορατού φάσματος. Εδώ, μόνο η υπέρυθρη ακτινοβολία μας ενδιαφέρει. Το πλάτος του υπέρυθρου καναλιού είναι αρκετά ευρύ, εκτεινόμενο τρεις τάξεις μεγέθους και συμπεριλαμβάνει μήκη κύματος ανάμεσα στα 730 nm (το άκρο του ορατού φάσματος) και 1 mm. Αν και τα όρια συχνά χρησιμοποιούνται διαφορετικά, η υπέρυθρη ακτινοβολία μπορεί να χωριστεί σε πέντε διαφορετικές ζώνες. 1. Εγγύς Υπέρυθρο (NIR) από 0,73μm – 1,4μm(μικρόμετρα) 2. Υπέρυθρο Βραχέος Μήκους Κύματος (SWIR) από 1,4μm – 3μm 3. Υπέρυθρο Μέσου Μήκους Κύματος (MWIR) από 3μm – 8μm 4. Υπέρυθρο Μεγάλου Μήκους Κύματος (LWIR) από 8μm – 15μm; 5. Μακρύ Υπέρυθρο (FIR) από 15μm στα 1000μm (= 1 mm). Συχνά, χρησιμοποιείται μόνο το εγγύς (0,73μm – 5μm), το μέσο (5μm – 30μm)και το μακρύ (30μm – 1000μm) υπέρυθρο. Τα κανάλια μέσης και μακράς IR είναι γνωστά ως θερμικά κανάλια. Συχνά λέγεται επίσης πως υπέρ των 1350 nm, η υπέρυθρη ακτινοβολία είναι θερμική ακτινοβολία. Η απεικόνιση αυτών των μακρών μηκών κύματος (η λεγόμενη θερμογραφία ή θερμική απεικόνιση) δεν είναι δυνατή με το συμβατικό φιλμ IR και τις ψηφιακές κάμερες, παρά μόνο με ειδικό μη φωτογραφικό εξοπλισμό. Συνεπακόλουθα, μόνο η φασματική κλίμακα από τα 730 nm στα 1350 nm είναι σημαντική για φωτογραφικούς σκοπούς (αν και η πλέον προσβάσιμη περιοχή για τα συμβατικά φιλμ περιορίζονται γύρω στα 925 nm, ενώ οι ψηφιακές κάμερες συχνά αντιδρούν σε μήκη κύματος υπέρ των 1000 nm και ακόμα παραπάνω). Έτσι, τα φωτογραφικά γαλακτώματα είναι ανίκανα να αιχμαλωτίσουν τις λεγόμενες «θερμικές εικόνες» (δηλαδή η υπέρυθρη ακτινοβολία που εκπέμπεται από τα αντικείμενα). Αυτό που καταγράφουν είναι ποσοστό εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας που παράγεται από τον ήλιο και ανακλάται από αντικείμενα σε συγκεκριμένα ποσά.
• Εξοπλισμός
Για την απόκτηση των φωτογραφιών, χρησιμοποιείται Υπέρυθρο φιλμ Kodak Ektachrome EIR used σε αυτή την εργασία. Το γαλάκτωμα, το οποίο είναι ευαίσθητο σε μήκη κύματος μεταξύ 380 nm και 900 nm, είναι ένα σλάιντ φιλμ φευδοχρώματος ( false-colour slide film), που σημαίνει ότι οι εικόνες δημιουργούνται από φάσμα ευρύτερης εμβέλειας από ό,τι το ορατό φως και τελικά επαναπεικονίζεται στη σειρά ορατού φάσματος. Έτσι, μια εικόνα ψευδοχρώματος δημιουργείται επειδή τα αόρατα εγγύς υπέρυθρα μήκη κύματος εμφανίζονται ως κόκκινα στο φιλμ, ενώ τα κόκκινα και πράσινα αντικείμενα απεικονίζονται ως πράσινα και μπλε αντίστοιχα. Το φιλμ έχει ρυθμιστεί χειρονακτικά σε ISO 200, το οποίο είναι απαραίτητο για το γεγονός ότι τα φωτόμετρα δεν είναι ευαίσθητα στο υπέρυθρο (και έτσι το υπέρυθρο φιλμ δεν έχει μια καθορισμένη τιμή ISO). Κατ’αυτόν τον τρόπο, η φωτογράφιση και η αξιολόγηση πολλών δοκιμαστικών ταινιών είναι ο μόνος τρόπος ώστε να καθορίσουμε τη σωστή έκθεση στην υπέρυθρη φωτογράφιση. Εκτός από τα φιλμ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φίλτρα ώστε να αιχμαλωτίσουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό της ορατής και υπέρυθρης ακτινοβολίας. Ενώ οι περισσότερες υπέρυθρες φωτογραφίες γίνονται με τη βοήθεια ενός φίλτρου ορατού φωτός (συχνά ενός κίτρινου ή κόκκινου φίλτρου), η εργασία αυτή κάνει χρήση ενός υπέρυθρου φίλτρου (B&W 093), παραδίδοντας μια πλήρη υπέρυθρη εικόνα (αφού το γυαλί του φίλτρου είναι τελείως αδιαφανές σε όλα τα ορατά μήκη κύματος). Με την προσέγγιση αυτή, αναμένεται να ανιχνευθεί καλύτερα το στρες στην ανάπτυξη φυτών πάνω σε αρχαιολογικά σημεία , αφού η εικόνα δε θα διαταραχθεί από τα ορατά μήκη κύματος. Από την άλλη, η χρήση ενός υπέρυθρου φίλτρου έχει επίσης ένα μεγάλο μειονέκτημα: ο φωτογράφος δεν μπορεί να δει μέσω αυτού, δηλαδή το καδράρισμα και η εστίαση πρέπει να γίνουν πριν το βίδωμα του φίλτρου πάνω στο φακό. Επιπλέον, η ταχύτητα του κλείστρου μπορεί να γίνει πολύ μακρά, δηλαδή η κάμερα πρέπει τοποθετηθεί πάνω σε μια σταθερή πλατφόρμα ώστε να μην καταλήξει σε ασαφείς εικόνες (fuzzy images). Εναέρια Φωτογραφία Helikite Για να αντιμετωπιστούν όλες οι προαναφερθείσες δυσκολίες, έπρεπε να κατασκευαστεί μια σταθερή, εύκολα διατηρήσιμη και μακρόθεν ελεγχόμενη κατασκευή. Επιπλέον, αφού το αρχαιολογικό προσωποκό του Πανεπιστημίου της Γάνδης πάει στην Ιταλία για περιορισμένες χρονικές περιόδους, το μηχάνημα πρέπει να δουλέψει στις περισσότερες κλιματολογικές συνθήκες και να είναι εύκολα μεταφερόμενο. Σε αυτό το σημείο, όλα τα εξαρτήματα που αποτελούν μέρος του τελικού συναρμολογούμενου συστήματος θα περιγραφούν ξεχωριστά.
• Helikite
Αυτή η κατασκευή με κάμερα, ίσως είναι το σημαντικότερο κομμάτι όλου του συστήματος, που ενώνει ένα μπαλόνι ηλίου με έναν αετό (σχήμα 5). Αυτό το μοναδικό σχέδιο, πατέντα της Allsopp Helikites Ltd συνδυάζει τα καλύτερα χαρακτηριστικά και των δύο αντικειμένων. Το μπαλόνι βοηθά το helikite να απογειωθεί σε συνθήκες άπνοιας- κάτι που κανονικά ένας χαρταετός δεν μπορεί να κάνει-, ενώ τα εξαρτήματα του αετού παίζουν δύο σημαντικούς ρόλους στην περίπτωση αέρα: ανυψώνουν το helikite υψηλότερα στον αέρα, ενώ επιπρόσθετα σταθεροποιούν αυτήν την ελαφρότερη και από τον αέρα κατασκευή. Συνεπακόλουθα, αποφεύγουν την πτώση του helikite σε καταστάσεις αέρα, ένα σημαντικό μειονέκτημα των κανονικών μπαλονιών. Επιπλέον, όσο περισσότερος αέρας υπάρχει, τόσο μεγαλύτερη η ανύψωση (με μέγιστο κατώφλι αναλόγως του μεγέθους του helikite).
Ως προς αυτό, το Allsopp helikite είναι και μικρότερο και πιο ευέλικτο από άλλες ελαφριές κατασκευές, λειτουργεί σε δυνατότερους ανέμους από ό,τι τα παραδοσιακά μικρά αερόστατακαι – χάρη στο πρόσθετο σήκωμα μέσω των φτερών του – φέρει περισσότερο ωφέλιμο φορτίο για το μέγεθός του σε σύγκριση με τα κανονικά αερόστατα. Εξαιτίας του γεγονότος ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δυσμενή καιρό, είναι επίσης περισσότερο ευέλικτο από ένα μακρόθεν ελεγχόμενο ελικόπτερο (R/C). Συμπληρωματικά, τα ελικόπτερα R/C μπορούν να κρατηθούν σταθερά μόνο για λίγο όταν ελέγχονται από έναν έμπειρο χρήστη (και υπάρχει ακόμα το πρόβλημα δόνησης). Αν και το helikite δεν είναι φτηνό (£ 2100 ή περίπου €3100 για ένα μοντέλο 7 μ³), το κόστος συντήρησης είναι χαμηλό και δεν τίθεται λόγος πολύ ακριβών συγκρούσεων (που είναι ο λόγος που τα ελικόπτερα R/C τελικά κοστίζουν τα διπλάσια για τα οποία πωλούνται ). Το helikite που χρησιμοποιήθηκε είναι – όπως αναφέρθηκε – ένα μοντέλο 7 μ³, που επιτρέπει μιαν ανύψωση γύρω στα 3,5 κιλά σε συνθήκες άπνοιας, μέχρι και τα 10 κιλά με άνεμο 25 χμ/ώρα. Σε αναλογία με το KAP – που σημαίνει Εναέρια Φωτογράφηση μέσω Αετού (Aerial Photography by means of a Kite) – αυτός ο τύπος συμβολίζεται ως HAP (Helikite Aerial Photography).
• Σχοινί
Για ασφαλή πτήση του helikite, χρησιμοποιείται σχοινί Dyneema (όπως προτείνεται από την Allsopp Helikites Ltd). Τα σχοινιά αυτά συνδυάζουν μικρή μάζα με μεγάλη τάση θραύσης (σε αυτήν την περίπτωση τα 270 κιλά).
• Σύστημα Picavet
Με όνομα από το Γάλλο εφευρέτη του (Pierre L. Picavet) που πρώτος περιέγραψε αυτή την ανάρτηση το 1912, το σύστημα Picavet είναι μια κατασκευή που επιτρέπει τη χαμηλή ανάρτηση (σχήμα 6). Κρέμεται κάτω από το σχοινί dyneema μέσω δύο τροχαλιών (που τις χωρίζουν μέτρα) και σταματά την κάμερα από το να περιστρέφεται όταν κάνει ελιγμούς από τη μία με το helikite, όπως επίσης και με το να απορροφά δονήσεις του ανέμου από την άλλη. Όπως φαίνεται και στο σχήμα 6, η ανάρτηση Picavet περιλαμβάνει έναν άκαμπτο σταυρό με καθένα από τα τέσσερα άκρα που συνδέονται με δύο συνδέσμους πάνω στο σχοινί του αετού. Το μικρό σχοινί που φέρει αυτούς τους συνδέσμους είναι μία συνεχής χορδή βρόγχου (looping string). Τέλος, η διασταύρωση των δύο εσωτερικών καλωδίων συγκρατείται με έναν δακτύλιο. Το αποτέλεσμα είναι ένα απλό, πολύ ελαφρύ αυτοεπιπεδούμενο σύστημα για τη διασφάλιση του πλαισίου ή του λίκνου υποστήριξης της κάμερας. (τόσο το λίκνο όσο και το σύστημα ανάρτησης συμβολίζονται ως εξοπλισμός κάμερας).
• Λίκνο
Το ανθεκτικό λίκνο, που επινοήθηκε και κατασκευάστηκε από τον J. Loenders στο πλαίσιο της διπλωματικής του, ήταν ειδικά σχεδιασμένο ώστε να επιτρέπει τη στροφή της κάμερας γύρω από τους τρεις άξονες (X-, Y- και Z-άξονες) (σχήμα 7). Τα τέσσερα ανθρακικά πόδια του επιτρέπουν στην κατασκευή να στέκεται και να απογειώνεται ανεξάρτητα και να προστατεύεται η κάμερα σε περίπτωση ανώμαλης προσγείωσης. Επιπλέον, συμπαγή αλουμινένια πλαισιακά προφίλ ειδικά χαραγμένα με λέιζερ και λυγισμένα με ακρίβεια επιτρέπουν εξαιρετικά ρευστές περιστροφές , οι οποίες διευθύνονται από μια μονάδα τηλεχειρισμού 35 Mhz που κατευθύνει τρεις μικρούς σερβοκινητήρες. Στο πλαίσιο, είναι τοποθετημένη μια αναλογική κάμερα SLR 35 mm (Nikon F70). Με την προσαρμογή του ανοίγματος του απομακρυσμένου κλείστρου της κάμερας, καθίσταται δυνατή η πλήρως αυτοματοποιημένη εστίαση όπως επίσης και η τελική απελευθέρωση του κλείστρου για τη λήψη της φωτογραφίας (και οι δύο διαδικασίες επίσης ελέγχονται μακρόθεν).
• Οθόνη – σύνδεσμος video live
Η σωστή πλαισίωση της λήψης επιτυγχάνεται με το Pro X2 (www.hicam.com.au/pro_x2.htm), ένα πολύ βολικό σύστημα σύνδεσης video live. Χρησιμοποιώντας μια μικροσκοπική κάμερα 4,8 V Hi Cam EO5-380CCD που τοποθετείται πάνω στο προσοφθάλμιο της κάμερας, η εικόνα που θα ληφθεί από τη φωτογραφική κάμερα στέλνεται μακρόθεν σε μια οθόνη εδάφους, όπου ένας αρχαιολόγος μπορεί να αποφασίσει αν θα πάρει την εικόνα. Χάρη στη βέλτιστη συμπαγότητα και ελάχιστο βάρος, το σύστημα Pro X2 είναι ιδανικό για την εναέρια φωτογράφιση R/C. Επιπλέον, ο πλέον εμπορικός εξοπλισμός δεν μπορεί να στείλει εικόνες σε γραμμή όρασης μακρύτερη από 100 μ. Εξαιτίας της ισχύος εξόδου 200mW, αυτός ο πομπός 2,4 GHz μπορεί να στείλει ένα σήμα για γραμμή όρασης μακρύτερη από 300 μ. Αν και οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν μέσω της κάμερας όταν τοποθετείται το υπέρυθρο φίλτρο, ο ανιχνευτής charge-coupled device (συσκευή συζευγμένου φορτίου- CCD) της μικρής κάμερας επιτρέπει να βλέπουμε μέσω του υπέρυθρου φίλτρου επειδή οι ψηφιακοί αισθητήρες είναι ευαίσθητοι στο εγγύς υπέρυθρο. Με αυτόν τον τρόπο, η εικόνα που θα πάρει το αναλογικό φιλμ φαίνεται στιγμιαία στη μικρή οθόνη TFT (7 ιντσών ) (σχήμα 8), βοηθώντας τους αρχαιολόγους να έχουν πρόσβαση στα χαρακτηριστικά της λήψης. • καλάμι και καρούλι Μπορεί κανείς να φανταστεί την ελκτική δύναμη του helikite ακόμα και όταν πετά με μέτριους ανέμους. Χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο καλάμι και καρούλι ψαρέματος, αυτές οι δυνάμεις μπορούν να ελεγχθούν καλά και, από την άλλη, να επιτρέψουν στον «πιλότο» του helikite να ταξιδέψει ελεύθερα. Στερεώνοντας στο έδαφος ένα μεγάλο και στέρεο βαρούλκο θα ήταν πιο βολικό να τραβήξει προς τα κάτω το helikite, αλλά περιορίζει σημαντικά το σύστημα διεύθυνσης υπάρχει ο κίνδυνος να εισχωρήσει στα αρχαιολογικά στρώματα (π.χ. όροφοι).
Προβλήματα
Όταν συνδυάζονται όλα αυτά τα στοιχεία, δημιουργείται ένα πλήρες σύστημα HAP (σχήμα 9) το οποίο ικανοποιεί σχεδόν πλήρως τους αρχικούς στόχους. Ωστόσο, αφού είναι ακόμα ένα πρωτότυπο και οι πρώτες δοκιμές έγιναν το καλοκαίρι του 2006, είναι πιθανό να γίνουν αλλαγές και βελτιώσεις. Ένα από τα πρώτα θέματα προς επίλυση ήταν η επικοινωνία ανάμεσα στον πιλότο του helikite και στο άτομο που παίρνει τις φωτογραφίες. Μια κακή επικοινωνία θα δώσει σίγουρα και κακές λήψεις. Επιπλέον, αφού όλος ο εξοπλισμός λειτουργεί με μπαταρία, εφεδρικές μπαταρίες (και πλήρως φορτισμένες!) είναι απαραίτητες όταν δουλεύουμε σε απομακρυσμένες περιοχές. Επιπλέον, ένα καλό ζευγάρι γάντια είναι χρήσιμο επίσης, διότι η γρήγορη πρόσδεση του σχοινιού μπορεί να κάψει ή να κόψει σοβαρά το εκτεθειμένο δέρμα όταν εκτελείται το KAP ή το HAP. Είναι επίσης αβέβαιο αν τα ανθρακικά πόδια επηρεάζουν ή όχι τη σταθερότητα του εξοπλισμού όταν πετά με υψηλούς ανέμους. Τέλος, αποδόθηκε μικρότερη αξία στο κόστος του ηλίου. Μιας και το ήλιο έρχεται με μια ετικέτα υψηλής τιμλης, το γέμισμα ενός helikite 7 μ³ από καιρού εις καιρόν είναι καταστροφικό για τον προϋπολογισμό της εργασίας . Κατά συνέπεια, θα αγοραστεί ένα μεγάλο ρυμουλκούμενο το οποίο μπορεί να αποθηκεύσει ολόκληρο το σύστημα – μερικώς ή πλήρως φουσκωμένο. Αρχαιολογικές εφαρμογές HAP Είναι εμφανές πως το HAP δε θα χρησιμοποιείται μόνο για τη λήψη υπέρυθρων φωτογραφιών. Για παράδειγμα, το σύστημα θα χρησιμοποιείται σαν ένα ερευντικό εργαλείο ώστε να εξετάζεται η ενσωματωμένη πληροφορία στο υπεριώδες φάσμα. Εξάλλου, επιτρέπει τη λεπτομερή φωτογράφιση των αρχαιολογικών loci– κάτι που είναι περισσότερο (ή πολύ) δύσκολο να επιτευχθεί όταν γίνονται λήψεις από ένα σκάφος από ύψος 300 μ. σε συνάφεια με την προηγούμενη εφαρμογή, αναμένεται να χρησιμοποιηθεί το HAP σε ανασκαφές (σχήμα 10). Παίρνοντας δύο αλληλεπικαλυπτόμενες εικόνες από διαφορετικό σημείο θέασης (π.χ. ένα στερεοσκοπικό ζεύγος) στην περιοχή ανασκαφής, ένα φωτογραμμετρικό λογισμικό επιτρέπει την εξαγωγή ενός ορθοφωτοχάρτη (π.χ. μια φωτογραφία πλήρως πιστή στην κλίμακα και χωρίς παραμόρφωση) στην οποία μπορούν να λάβουν χώρα ακριβείς μετρήσεις. Αναμένεται πως αυτή η προσέγγιση θα είναι μια πιθανή λύση για την ακρίβεια κάθε φορά, το κόστος και το χρόνο που αφορούν στη χαρτογράφηση αρχαιολογικών ανασκαφών.
Για τη διευκόλυνση απόκτησης ψηφιακών φωτογραφιών, θα ενσωματωθεί και ψηφιακή φωτογραφική μχηανή στο σύστημα. Απομακρύνοντας το εσωτερικό φίλτρο αποκοπής της IR (το επονομαζόμενο hot mirror ) για να μπορεί ο αισθητήρας να λαμβάνει υπέρυθρη ακτινοβολία, θα επιτρέψει την άμεση λήψη εγγύς υπέρυθρων φωτογραφιών, και έτσι αφαιρώντας τα στάδια αγοράς, επεξεργασίας και σάρωσης όπως επίσης και τα κόστη αγοράς και επεξεργασίας του φιλμ. Αν η λήψη δύο ξεχωριστών αλληλεπικαλυπτόμενων εικόνων αποδειχθεί μη πρακτική, μπορεί να ληφθεί υπόψη ένας στερεοσκοπικός εξοπλισμός χρησιμοποιώντας δύο κάμερες. Με αυτόν τον τρόπο, στερεοζεύγη θα δημιουργούνταν αυτόματα χωρίς να χρειάζεται να ελίσσεται το helikite.
