Αστικές εφαρμογές τηλεπισκόπησης για μία ταχύτατα αναπτυσσόμενη μεγαλούπολη: Δελχί, Ινδία
Από RemoteSensing Wiki
Τίτλος
Urban remote sensing for a fast-growing megacity: Delhi, India
Πηγή
Συγγραφείς
Netzband Maik and Atiqur Rahman
Η αστικοποίηση αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο του οποίου οι οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις διαφέρουν μεταξύ των αναπτυσσόμενων και ανεπτυγμένων χωρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ινδία, η οποία αντιμετωπίζει ένα μαζικό κύμα μετανάστευσης από την ύπαιθρο στις πόλεις αλλά και από μικρότερα αστικά κέντρα σε μεγαλουπόλεις όπως το Δελχί.
Ο πληθυσμός στο Δελχί ανέρχεται σε 14 εκ. κατοίκους και αναμένεται να ξεπεράσει τα 22 εκ. έως το 2021. Το 2001 η πληθυσμιακή πυκνότητα υπολογίστηκε σε 14.387 κατ./τ.χλμ. στις αστικές περιοχές και 1627 κατ./τ.χλμ. στις αγροτικές. Το 1901 το 47,34% του πληθυσμού του Δελχί διέμενε σε αγροτικές περιοχές ενώ αργότερα, το 1951, το ποσοστό συρρικνώθηκε σε 17,6% και κατέληξε σε 6,99% το 2001. Πράγματι, η ύπαιθρος συρρικνώθηκε από 1158 τ.χλμ. το 1961 σε 592 τ.χλμ. το 2001 ενώ αντίθετα, η αστική γη αυξήθηκε από 182 τ.χλμ. το 1970 σε περισσότερο από 750 τ.χλμ. το 2001.
Για την εκτίμηση των αστικών περιβαλλοντικών προβλημάτων, η διοίκηση και ο σχεδιασμός θα επωφελούνταν ιδιαίτερα από σύγχρονα δεδομένα σχετικά με τις δυναμικές εξελίξεις εντός και γύρω από τις πόλεις. Η παραγωγή δεδομένων με τηλεπισκοπικές μεθόδους, με βασικό πλεονέκτημα την επαναληπτική και συνοπτική θέαση και τις πολυφασματικές δυνατότητες, μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό εργαλείο χαρτογράφησης και ελέγχου των αλλαγών τόσο στον αστικό πυρήνα όσο και στην περιφέρεια.
Για το σκοπό αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορα επίπεδα πληροφορίας, όπως δορυφορικές εικόνες και χάρτες, τα οποία μέσω αλληλεπίθεσης μπορούν να συνδιαμορφώσουν σύνθετους χάρτες απόδοσης του αστικού περιβάλλοντος και να αποτελέσουν πολύτιμη πηγή πληροφόρησης για το σχεδιασμό και τη διαχείριση της γης. Δεδομένου, ωστόσο, του εκτενούς μοντέλου μικτών χρήσεων γης στο Δελχί και άλλες πόλεις της Ινδίας και σε συνδυασμό με την απουσία μιας ολοκληρωμένης πηγής πληροφοριών, η ταξινόμηση των χρήσεων καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη. Η ουσιαστική πρόκληση με τη χρήση των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών έγκειται στην ενσωμάτωση διαφορετικών τύπων πληροφοριών, χωρικών και θεματικών. Ο συνδυασμός των πληροφοριών αυτών με κοινωνικό-οικονομικά δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο σχεδιασμό χρήσεων γης και τη διαμόρφωση πολιτικής. Στην παρούσα έρευνα, οι καλύψεις γης και η επιφανειακή θερμοκρασία διερευνώνται ως δείκτες αστικών μεταβολών.
Στην Ινδία, τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από πολυφασματικό και παγχρωματικό δέκτη LISS-III του δορυφόρου IRS-1C υπήρξαν εξαιρετικά χρήσιμα για την ανάλυση του αστικού περιβάλλοντος και τη χαρτογράφηση των μεταβολών χρήσεων γης.. στην παρούσα μελέτη, ο χάρτες παράχθηκαν με τη χρήση δορυφορικών εικόνων Landsat thematic mapper του 1992 και εικόνων LISS-III του 2004. Επιπλέον χαρτογραφήθηκε και η επέκταση της πόλης του Δελχί από το 1992 έως το 2004. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως ο συνδυασμός Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών και τηλεισκόπησης μπορούν να παρέχουν κρίσιμης σημασίας δεδομένα σχετικά με το έδαφος και την προετοιμασία χαρτογραφικών υποβάθρων, τη διαμόρφωση σχεδιαστικών προτάσεων και την εφαρμογή ελεγκτικών μηχανισμών.
Συνολικά εκ των 148.312 εκταρίων της γεωγραφικής επιφάνειας του Δελχί, τα 65.114 εκτάρια αφορούσαν γεωργική εκμετάλλευση το 1992 και 54.153 εκτάρια το 2004, μείωση της τάξεως του 12%. Την ίδια περίοδο, οι υψηλά πυκνοκατοικημένες περιοχές υπερδιπλασιάστηκαν σε βάρος της αγροτικής γης. Παρόμοιες μεταβολές συνέβησαν και στα περίχωρα της πόλης, ιδιαίτερα στο ανατολικό, νοτιοδυτικό και βόρειο τμήμα. Περιοχές μέσης και χαμηλής πυκνότητας κατοίκησης επίσης μειώθηκαν. Περαιτέρω, η κορυφογραμμή του Δελχί υποχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς, από 6,69% της συνολικής έκτασης της πόλης το 1992 σε 5,52% το 2004. Η μείωση οφείλεται στη συνεχή παράνομη κοπή δέντρων, λατομικές και κατασκευαστικές δραστηριότητες στο νοτιοανατολικό τμήμα της πόλης.
Για την εκτίμηση της επιφανειακής θερμοκρασίας στο Δελχί, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα ASTER (Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer) του 2001 και 2005 για τη χωρική ανάλυση της θερμικής δομής του αστικού περιβάλλοντος. Η έρευνα συμπεριέλαβε την ανάλυση των θερμικών νησίδων (επιφάνειες πολύ υψηλής θερμοκρασίας) καθώς συνδέονται άμεσα με τα φυσικά χαρακτηριστικά και τις αστικές χρήσεις. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε περιλάμβανε παραμέτρους επιφανειακών ροών θερμότητας, την κατασκευή στατιστικών από θερμικές υπέρυθρες εικόνες ASTER και τη χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών για το συνδυασμό των πληροφοριών αυτών με πληροφορίες χρήσεων/καλύψεων γης. Οι τελικές εικόνες παρουσιάζουν χωρικές και χρονικές διακυμάνσεις της επιφανειακής θερμοκρασίας και διακριτά μικροκλιματικά μοτίβα. Η συνδυαστική ερμηνεία των θερμικών εικόνων και της ταξινόμησης των χρήσεων γης αναδεικνύουν τις επιδράσεις και τις συνέπειες των φυσικών ιδιοτήτων της επιφάνειας.
Η εκτιμώμενη επιφανειακή θερμοκρασία κυμαίνεται μεταξύ 26,93°C έως 38,88 °C και μέση τιμή τους 32,66°C. Οι κεντρικές και ανατολικές περιοχές, οι οποίες χαρακτηρίζονται από υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, εμφανίζουν υψηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με τις λοιπές λιγότερο πυκνοκατοικημένες περιοχές που περιλαμβάνουν αγροτικές καλλιέργειες και χέρσες εκτάσεις. Παρόμοια αποτελέσματα διεξήχθησαν και κατά τη διάρκεια της νύχτας, με υψηλότερες θερμοκρασίες να εμφανίζουν οι πυκνοκατοικημένες περιοχές, τα υδάτινα σώματα, οι βιομηχανικές περιοχές αι τέλος οι περιοχές χαμηλής πυκνότητας κατοίκησης.
Συνοψίζοντας, οι δορυφορικές εικόνες επέτρεψαν τον εντοπισμό ειδικών καλύψεων γης όπως αυθαιρέτων, ταχέως αναπτυσσόμενων περιοχών, ανοιχτών χώρων και χώρων πρασίνου. Η μητροπολιτική περιοχή του Δελχί αναπτύσσεται ραγδαία, ιδίως σε περιοχές που προηγουμένως χρησιμοποιούνταν ως αγροτικές εκτάσεις. Η έρευνα επίσης ανέδειξε μεγάλη αύξηση του ποσοστού αδιαπέραστης γης, μείωση του υδάτινου όγκου και της αγροτικής γης, τα οποία συνδυαστικά απειλούν την υγεία και τη βιωσιμότητα της πρωτεύουσας της Ινδίας.
