Αξιολόγηση των Πληγέντων από Άλατα Εδαφών με Χρήση Τηλεπισκόπησης, Μοντελοποίησης της Διαλυτότητας και Γεωφυσικής

Από RemoteSensing Wiki

Αξιολόγηση των Πληγέντων από Άλατα Εδαφών με Χρήση Τηλεπισκόπησης, Μοντελοποίησης της Διαλυτότητας και Γεωφυσικής

Αντικείμενο

Η μελέτη περιγράφει το εννοιολογικό πλαίσιο μιας μεθόδου όπου δεδομένα τηλεπισκόπησης συνδυάζονται με δεδομένα από μοντέλα προσομοίωσης και γεωφυσικής, για την πρόβλεψη διαφορετικών επιπέδων (χαμηλή, μέτρια και υψηλή) υφαλμύρωσης/αλκαλοποίησης, με χαμηλό κόστος και αποτελεσματικό τρόπο. Με την προτεινόμενη ολοκληρωμένη μέθοδο, τα στοιχεία συνδυάζονται όχι μόνο για να εντοπίσουμε τα εδάφη που ήδη πλήττονται από υψηλή αλατότητα, αλλά και να εντοπίσουμε την υφαλμύρωση ως μια εδαφογενής διαδικασία.

Μεθοδολογία

Ο εντοπισμός, η μεγάλης κλίμακας χαρτογράφηση και η παρακολούθηση των πληγέντων περιοχών προτείνεται με την χρήση τριών διαφορετικών στοιχείων και τεχνικών. Η τηλεπισκόπηση έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για την ανίχνευση και χαρτογράφηση πληγέντων από αλμυρότητα περιοχών (Εικόνα 1), δεδομένου ότι χιλιάδες εικόνες μέσης ως υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια της γης είναι διαθέσιμες. Στην πράξη, οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έχουν επικεντρωθεί σε περιοχές με σοβαρά προβλήματα αλμυρότητας και δίνουν λιγότερη σημασία σε ελαφρώς ή μετρίως πληγείσες περιοχές. Ο κύριος περιοριστικός παράγοντας σχετίζεται με την φύση των δορυφορικών εικόνων, οι οποίες δεν επιτρέπουν εξαγωγή πληροφοριών από την τρίτη διάσταση ενός τρισδιάστατου τμήματος εδάφους π.χ. όταν τα άλατα συγκεντρώνονται στο υπέδαφος (Εικόνα 2). Η μοντελοποίηση της μεταφοράς των αλάτων είναι μια άλλη τεχνική που χρησιμοποιείται για την πρόβλεψη της κατανομής των αλάτων στο υπέδαφος. Το πλεονέκτημά του είναι ότι προσφέρει πληροφορίες για την δυναμική της μετακίνησης των αλάτων στο υπέδαφος. Η τεχνική αυτή προσφέρει συμπληρωματικά δεδομένα για την κίνηση των αλάτων στο έδαφος τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συνδυασμό με την τηλεπισκόπηση (Εικόνα 3 και εικόνα 4). Εδώ και μερικά χρόνια οι γεωφυσικοί αισθητήρες χρησιμοποιούνται ευρέως για την παρακολούθηση των πληγέντων από αλμυρότητα περιοχών. Η τεχνολογία αυτή έχει το πλεονέκτημα της αποτελεσματικότητας σε καλλιεργήσιμες περιοχές όπου η επιφανειακή αλατότητα δεν είναι εμφανή. Ο συνδυασμός των τεχνικών είναι δύσκολη διαδικασία και πρέπει να πραγματοποιηθεί σε ένα καλώς σχεδιασμένο περιβάλλον γεωγραφικών πληροφοριακών συστημάτων διότι τόσο τα δεδομένα όσο και η διαδικασία είναι πλήρως εξαρτώμενα από την εξεταζόμενη κλίμακα.

Συμπεράσματα

Οι τρεις αυτές τεχνικές είναι οι πιο διαδεδομένες στον εντοπισμό και χαρτογράφηση της εδαφικής αλατότητας. Οι περιορισμοί και τα πλεονεκτήματα της κάθε μεθόδου δείχνει ότι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση των τριών τεχνικών πρέπει να εισαχθεί για την έγκαιρη ανίχνευση της υφαλμύρωσης (διαφόρων βαθμών). Η πλήρης εφαρμογή του προτεινόμενου ερευνητικού πλαισίου δεν έχει αξιολογηθεί ακόμα, ωστόσο υπάρχουν αρκετές έρευνες στις οποίες μια ολοκληρωμένη προσέγγιση έχει εφαρμοστεί για την βελτίωση των προϊόντων από τηλεπισκοπικά δεδομένα που αφορούν την χαρτογράφηση και πρόβλεψη της αλατότητας του εδάφους.

Πηγή:

J. Farifteha, A. Farshada, & R.J. Georgeb (2006). Assessing salt-affected soils using remote sensing, solute modelling, and geophysics. Geoderma, Vol. 130, pp 191–206