Αξιολόγηση αλλαγών στην κατανομή της χλωρίδας του δασικού οικοσυστήματος Ακοκα
Από RemoteSensing Wiki
Assessing changes in flora distribution of Akoka forest ecosystem, 52 years after urban encroachment using field surveys and integrated remote sensing data
Chinwe J. Ugwuzor, Olusanya Abiodun Olatunji, Chukwuebuka J. Nwobi, Samuel Kevin Udofia
πηγή: [[1]]
Μετάφραση και περίληψη:
Εισαγωγή:
Η αστική βλάστηση αποτελεί σημαντικό συστατικό του δασικού οικοσυστήματος και ένα πολύτιμο μέρος του αστικού πρασίνου. Όπως και άλλα δασικά οικοσυστήματα έτσι και τα αστικά δάση είναι ποικίλα και διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της αποθήκευσης άνθρακα. Αυτά παρέχουν πολυάριθμες υπηρεσίες οικοσυστήματος, που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη επιβίωση, βιοπορισμού και ευημερίας. Αυτές οι υπηρεσίες κυμαίνονται από τη ρύθμιση της κλιματική αλλαγή και της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος, μείωση του ελέγχου των πλημμυρών και των ασθενειών, πάρκα αναψυχής και ψυχαγωγίας και μείωση του αέρα ρύπανση. Ωστόσο, παρά τη σημαντικότητα του, το αστικό δάσος παραμένει το μεγαλύτερο απειλούμενο και λίγο μελετημένο, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενες χώρες όπως όπως η Νιγηρία. Καθώς υπάρχουν οι τάσεις προς αστικοποίηση και λόγω του ανεπαρκή σχεδιασμού των αστικών πόλεων ιδίως σε αναπτυσσόμενες χώρες, η διερεύνηση καταγραφή βλάστησης και η ανίχνευση των αλλαγών σε χώρους πρασίνου παραμένει μια πρόκληση. Ωστόσο αυτές οι προκλήσεις μπορούν να μετριαστούν με χαρτογράφηση και παρακολούθηση με την χρήση εργαλείων τηλεπισκόπησης. Προβλέπεται ότι μέχρι το 2050, από μόνη της η Νιγηρία θα συνεισφέρει περίπου 189 εκατομμύρια ανθρώπους από το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού σε αστικές πόλεις σε όλων τον κόσμο. Για αυτό απαιτείται μια μελέτη για να οριοθετηθεί η σύνθεση και η ποικιλομορφία της αστικής βλάστησης και η απειλή της υφιστάμενης κατάστασης καθώς αυξάνετε διαρκώς η αστικοποίηση. Η μελέτη αυτή εξετάζει την βλάστηση, την ποικιλομορφία και τα δομικά χαρακτηριστικά μιας μεγάλης πόλης της Νιγηρίας προκειμένου να προσδιοριστεί η έκταση των αλλαγών στην βλάστηση. Στην μελέτη έγινε συνδυασμός δεδομένων τηλεπισκόπησης με χρήση συστημάτων γεωγραφικών πληροφοριών και η περιοχή χωρίστηκε σε εννέα τύπους βλάστησης.
Ανάλυση δεδομένων:
Δεδομένα για την ανάλυση ελήφθησαν από το 1962 και τον Δεκέμβριο του 2014 με την ενσωμάτωση δεδομένων τηλεπισκόπησης μαζί με τα συστήματα γεωγραφικών πληροφοριών. Η διαδικασία αναγνώρισης περιλαμβάνει: Αναγνώριση και συλλογή γεωγραφικών συντεταγμένων του για κάθε διαφορετικό οικοσύστημα που συναντήθηκε κατά την επιτόπια έρευνα και για περαιτέρω επεξεργασία χωρικών δεδομένων, επεξεργασία και ανάλυση των απροσδιόριστών δεδομένων, (3) επεξεργασία εδάφους, εναρμόνιση δεδομένων και γεωαναφορά. Η ροή εργασίας της μελέτης συνεπάγεται με σταδιακή διευθέτηση, οργάνωση και επεξεργασία των αποκτηθέντων χωρικών δεδομένων της περιοχής μελέτης (Εικόνα 1). Οι αλλαγές στα χαρακτηριστικά κάλυψης γης εντοπίστηκαν με τον εντοπισμό αλλαγών στο οικοσύστημα των χαρτών 1962 και 2014 μετά τη διανυσματοποίηση.
Αποτελέσματα:
Σε όλη την καταγραφή υπήρχαν 60 είδη βλάστησης. Τα είδη ανήκαν σε 35 οικογένειες και 57 γένη. Ο τύπος βλάστησης Ε4 είχε την υψηλότερη σύσταση ειδών, ενώ ο τύπος Ε6 τη μικρότερη. Η ποικιλότητα των ειδών ήταν γενικά χαμηλή στους τύπους βλάστησης, και κυμαίνεται μεταξύ 1,32 στο Ε9 έως 2,63 στο Ε6. Ο τύπος βλάστησης Ε9 έχει το υψηλότερο άτομο αλλά το χαμηλότερο είδος ομοιότητας και ποικιλίας. Οι τύποι βλάστησης Ε4 και Ε5 έχουν την υψηλότερη ποικιλότητα ομοιομορφία από όλα τα είδη. Ο πλούτος των ειδών διαφέρει κατά μήκος της εγκάρσιας διατομής, όπως το E1 έχει τον υψηλότερο πλούτο ενώ το E6 έχει τον χαμηλότερο. Με την σύγκριση των δύο χαρτών 1962 και 2014 αποκαλύφθηκε αυτό το μεγάλο ποσοστό των κύριων οικοσυστημάτων της περιοχής μελέτης συμπεριλαμβανομένου των ελών γλυκού νερού, τους βάλτους μαγγρόβιων και δευτερογενών βρόχων, την δασική ορεινή βλάστηση η οποία έχει μειωθεί αρκετά.
Συζήτηση:
Τα συστήματα αστικής βλάστησης αντιμετωπίζουν έντονη διαταραχή λόγω στις αυξανόμενες επιπτώσεις των οικονομικών εξελίξεων και άλλων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων. Ωστόσο έχει δοθεί πολύ λίγη προσοχή στη δομή και τη σύνθεσή τους, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε αυτή τη μελέτη, σημειώθηκε η χωρική διακύμανση στη σύνθεση των ειδών, τον πλούτο και την ποικιλότητα μεταξύ της βλάστησης τύπους καθώς και μεταξύ του 1962 όταν η περιοχή μελέτης μας ήταν ανενόχλητη και 2014 όταν έχουν λάβει χώρα σημαντικές ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Γενικά, η σύνθεση των ειδών ήταν χαμηλή σε όλο τον τύπο βλάστησης. Η σύνθεση του παρατηρούμενου είδους ήταν πολύ χαμηλότερη από την αναφερόμενη σύνθεση των ειδών για τα περισσότερα δάση βλάστησης στην νοτιοδυτική Νιγηρία κάτι που δείχνει έντονη ενόχληση της αστικής βλάστησης. Έχουν αναφερθεί τάσεις σχετικά με τη βλάστηση στις περισσότερες αστικές πόλεις και αυτό που εντοπίστηκε ήταν ο πλούτος των ειδών και η ποικιλότητα που είναι γενικά χαμηλά και ποικίλλει μεταξύ των τύπων βλάστησης. Επιπλέον η ανθρώπινη χρήση γης σημειώθηκε ως κλειδί που συμβάλει στην αλλαγή της δομής πολλών οικολογικών συστημάτων. Ως εκ τούτου παρατηρήθηκε χαμηλότερη σύνθεση, πλούτο και ποικιλότητα ειδών στην περιοχή μελέτης που δεν προκάλεσε έκπληξη, δεδομένου της συνεχιζόμενης μετατροπής του οικοτόπου σε υπολείμματα κατοικημένης περιοχής, εκπαιδευτικές και υποδομές σε διάφορα σημεία. Χρησιμοποιώντας δεδομένα ψηφιακής χαρτογράφησης και τηλεπισκόπησης ενσωματωμένα στο σύστημα γεωγραφικών πληροφοριών, εντοπίσαμε ότι η συνολική αρχική η βλάστηση της Akoka είχε κατακερματιστεί και μειωθεί σημαντικά μεταξύ 1962 και 2014. Αυτή η μελέτη αποκάλυψε ότι ο αναδασμός για αστική ανάπτυξη και ανθρωπογενείς λειτουργίες προκάλεσε απώλεια της βιοποικιλότητας στην Ακόκα. Το ποσοστό βλάστησης ανά τύπο βλάστησης έχει χαθεί στο βαθμό που μεγάλο μέρος του αρχικού χώρου πρασίνου έχει χαθεί. Αυτά τα ευρήματα αντικατοπτρίζουν την θυελλώδης κατάσταση της μελέτης, η οποία, εκτός από την αύξηση του πλυθησμού, υπόκειται σε νέες και συνεχιζόμενες κατασκευές για αντικείμενα. Συνολικά, τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι ο υψηλός αστικός δυναμισμός και οι ανθρωπογενείς πιέσεις πνίγουν τη βλάστηση της Akoka και ελάχιστα επί του παρόντος καταβάλλεται προσπάθεια για την αποκατάστασή του. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στο πρόγραμμα διατήρησης που θα ωφελήσει σύνθεση και ποικιλομορφία μέσα σε αυτήν την αστική πόλη.
Συμπεράσματα:
Τα ευρήματα αυτής της μελέτης αποκάλυψαν διαφορά στα είδη, την θέση, τον πλούτο και την ποικιλομορφία μεταξύ των τύπων βλάστησης στις χρονολογίες 1962 και 2014. Η χλωρίδα έχει υποβαθμιστεί ουσιαστικά έτσι δεν υπάρχει κανένα μεμονωμένο είδος σε όλους τους τύπους βλάστησης. Ένα μεγάλο ποσοστό των κύριων τύπων οικοσυστημάτων που έχει η περιοχή μελέτης έχει μειωθεί σημαντικά. Συνολικά, τα ευρήματα της μελέτης αναδεικνύουν την συνεχής απειλή για την αστική βλάστηση και την ανάγκη να καταβληθεί περισσότερη προσπάθεια προς την αποκατάστασή του.
