Το μέλλον της γεωμορφολογίας
Από RemoteSensing Wiki
Πρότυπος Τίτλος : Introduction to special issue: The future of geomorphology
Τίτλος : Εισαγωγή στο ειδικό τεύχος: Το μέλλον της γεωμορφολογίας
Συγγραφείς : Chris Keylocks
Εισαγωγή:
Στο παρόν ακαδημαϊκό άρθρο καταγράφεται πως η γεωμορφολογία, και ειδικότερα η γεωγραφική γεωμορφολογία, εισέρχεται σε μια περίοδο ενδιαφέρουσων εξελίξεων. Ενώ η συνθήκη αυτή συνεπάγεται νέες ερευνητικές ευκαιρίες για τους γεωμορφολόγους που ενδιαφέρονται για την υλοποίηση διεπιστημονικών ερευνών, ερωτήματα τίθενται επίσης σχετικά με τον βαθμό της ανάγκης για εισαγωγή και υλοποίηση αλλαγών στην γεωμορφολογική εκπαίδευση. Παρουσιάζονται και αναλύονται δύο πρόσφατες εργασίες, οι οποίες παρέχουν μια εικόνα των σχετικών ζητημάτων.
Η θέση του Church:
Ο Church (2005) παρατήρησε ότι ένας εξωτερικός παράγοντας για την αλλαγή της ερευνητικής κατεύθυνσης της γεωμορφολογίας είναι η αυξανόμενη συνειδητοποίηση της σημασίας της διάβρωσης και της ιζηματογένεσης για την κατανόηση των τεκτονικών διεργασιών.
Ωστόσο, όπως αναφέρει, αυτός ο τύπος μελέτης απαιτεί εμπειρογνωμοσύνη στην αριθμητική υπολογιστική των διαφορικών εξισώσεων που περιγράφουν αυτές τις διεργασίες, ενώ η τρέχουσα εκπαίδευση γύρω από ζητήματα γεωμορφολογίας είναι κυρίως περιγραφική. Αυτό, συμπεραίνει ο Church, υποδηλώνει την ανάγκη αναθεώρησης της εκπαίδευσης των γεωμορφολόγων.
Η θέση του Summerfield:
Ο Summerfield (2005), από πλευράς του, τόνισε την αυξανόμενη σημασία της γεωμορφολογικής έρευνας για την κατανόηση του συστήματος της Γης σε μεγάλη κλίμακα, εστιάζοντας στην ανάλυση ψηφιακών μοντέλων υψομέτρου και στην εμφάνιση τεχνικών όπως η θερμοχρονολόγηση χαμηλής θερμοκρασίας.
Και οι δύο εργασίες αναγνωρίζουν τις υπολογιστικές και γεωφυσικές/γεωχρονολογικές τεχνικές ως κρίσιμες, αλλά αμφιβάλλουν ως προς την ικανότητα των γεωγράφων γεωμορφολόγων να συμβάλουν άμεσα σε αυτές τις εξελίξεις.
Περιβαλλοντική διαχείριση και διεπιστημονικότητα:
Ο Church υποστήριξε έναν ρόλο στην περιβαλλοντική διαχείριση, χρησιμοποιώντας επιστημονικές και κοινωνικές επιστημονικές δεξιότητες για την επικοινωνία της επιστήμης στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Ο Summerfield πρότεινε έναν ρόλο σε διεπιστημονικές ερευνητικές ομάδες, χρησιμοποιώντας την εμπειρία πεδίου για την κριτική μελέτη υποθέσεων.
Η συλλογή άρθρων που παρουσιάζεται, στην παρούσα μελέτη, επιδιώκει να αναθεωρήσει τις τρέχουσες γνώσεις σε διάφορους υποκλάδους της γεωμορφολογίας και να εκφράσει προβληματισμούς σχετικά με τη μελλοντική ανάπτυξη του κλάδου. Οι εργασίες αναδεικνύουν τη σημασία της αριθμητικής μοντελοποίησης, της τηλεπισκόπησης και των ψηφιακών δεδομένων εδάφους.
Σε ένα άλλο επίπεδο, ο Church εξετάζει τις ιστορικές βάσεις της σύγχρονης γεωμορφολογίας, τονίζοντας τις τεχνικές καινοτομίες που οδήγησαν στην αναγνώρισή της ως συστημικής επιστήμης. Ο Kleinhans αναδεικνύει την δυναμική της γεωμορφολογίας των ποταμών, με έμφαση στα πρότυπα των καναλιών, και την ανάγκη συνδυασμού εργασιών πεδίου, πειραμάτων και αριθμητικής μοντελοποίησης.
Άλλες ερευνητικές συνεισφορές:
Ο Bingham και οι συνεργάτες εξετάζουν τις εξελίξεις στη γεωμορφολογία των παγετώνων, με ιδιαίτερη αναφορά στη δυναμική των παγετώνων και τη σημασία τους για τις ευστατικές αλλαγές. Η απόκτηση ακριβούς τοπογραφίας του υποκείμενου εδάφους και η αριθμητική μοντελοποίηση των παγετώνων αναδεικνύονται ως κρίσιμες.
Ο Brocklehurst αναλύει τη σχέση μεταξύ τεκτονικής, διάβρωσης και ιζηματογένεσης, τονίζοντας την ανάγκη για μελέτες σε μεγαλύτερη κλίμακα. Ο Dadson εξετάζει τον ρόλο της γεωμορφολογίας στην επιστήμη της παγκόσμιας αλλαγής, υπογραμμίζοντας τη σημασία της επιφάνειας της Γης ως κρίσιμης διεπαφής μεταξύ ατμόσφαιρας, κρυόσφαιρας και βιόσφαιρας.
Συμπερασματικά, στην παρούσα μελέτη, η γεωμορφολογία αναδεικνύεται ως κρίσιμη για την κατανόηση και την πρόβλεψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
