Χαρτογράφηση αστικής ανάπτυξης χρησιμοποιώντας τεχνικές τηλεπισκόπησης και GIS, μελέτη περίπτωσης: Darbandikhan, Περιφέρεια Κουρδιστάν, Ιράκ
Από RemoteSensing Wiki
Αρχικός Τίτλος: Urban Growth Mapping Using Remote Sensing and GIS Techniques, case study: Darbandikhan, Kurdistan Region, Iraq
Συγγραφείς: Iraj Rahimi, Imran Hasan Ahmad, Salim Neimat Azeez
Ηλεκτρονική διέυθυνση: https://doi.org/10.1007/s42452-019-1806-4
Πίνακας περιεχομένων |
Αντικείμενο
Η περιβαλλοντική μεταβολή αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης και αναμφίβολα η επέκταση του πληθυσμού και η ανάπτυξη της αστικοποίησης έχει μεγάλη επίδραση στη φυσική συμπεριφορά (Foleyet al,2005). Η αλλαγή της χρήσης και της κάλυψης της γης προέρχεται από διάφορους παράγοντες τόσο φυσικούς όσο και ανθρωπογενείς. Η μελέτη αυτή στοχεύει σε ένα χάρτη αστικής ανάπτυξης, για την πόλη Darbandikhan, στα δυτικά του Κουρδιστάν-Ιράκ, με πληθυσμό 42.500 κατοίκους το 2012. Η συγκεκριμένη πόλη έχει στρατηγική τοποθεσία καθώς αποτελεί πέρασμα για τον ακατέργαστο πετρέλαιο στο Ιράν. Η μελέτη διεξήχθη χρησιμοποιώντας δεδομένα τηλεανίχνευσης – GIS για δεδομένα που λήφθηκαν την περίοδο 2003-2012.
Μεθοδολογία
Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα τηλεανίχνευσης – GIS στην παρακολούθηση της αστικής ανάπτυξης, διότι οι συγκεκριμένες τεχνικές αποτελούν έναν ισχυρό τρόπο εκτίμησης και χαρτογράφησης της αλλαγής χρήσης, κάλυψης της γης σε διαφορετική χωρική και χρονική ανάλυση. Επίσης, προσφέρει χαμηλότερο κόστος και ευελιξία για την παροχή απόψεων σχετικά με την επαναλαμβανόμενη κάλυψη σε μια περιοχή. Το Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS), αξιοποιείται για τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Η πρώτη κατηγορία δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε περιλαμβάνει δεδομένα πεδίου, συμπεριλαμβανομένης της τοποθεσίας των αστικών αντικειμένων (σχολεία, τζαμιά, νοσοκομεία, δημόσια και ακαδημαϊκά ιδρύματα κ.α) και μερικές στατιστικές όπως ο πληθυσμός και η αλλαγή του κατά τη διάρκεια της μελέτης. Η δεύτερη κατηγορία δεδομένων περιλαμβάνει δορυφορικές εικόνες. Η λήψη της πρώτης εικόνας έγινε το 2003, καθώς ήταν η εποχή που ξεκίνησε μια νέα οικονομική κατάσταση της χώρας. Η μελέτη ξεκίνησε με την ψηφιοποίηση της δορυφορικής εικόνας. Έγινε προσπάθεια προσδιορισμού της εικόνας που λήφθηκε το 2012, σχετικά με τον τόπο που εντοπίζονται τα διάφορα σημεία μελέτης, καθώς και επαλήθευσής τους μέσω παρατήρησης του χάρτη. Τα στοιχεία στη συνέχεια επεξεργάστηκαν στο ArcGIS. Ο πίνακας 1 παρουσιάζει τα στρώματα και τα σύμβολά τους όπως έχουν γίνει στο ArcGIS. Για να εντοπιστεί η έκταση της αστικής περιοχής από το 2003-2012 και η ανάπτυξή της, τα σύνορα της πόλης Darbandikhan για κάθε χρόνο εξήχθησαν από τη δορυφορική εικόνα και μετατράπηκαν σε στρώμα (Πίνακας 2). Παράλληλα με τις χωρικές αναλύσεις συγκεντρώθηκαν και στατιστικά δεδομένα των κατοικιών.
Αποτελέσματα
Ο πληθυσμός της πόλης Darbandikhan καθώς και ο ρυθμός ανάπτυξης της, κατά την έκθεση της στατιστικής υπηρεσίας, σχεδόν διπλασιάστηκε κατά την εξεταζόμενη περίοδο (πίνακας 3) κυρίως στο Βορρά και τη Δύση. Το 2012, η περιοχή της πόλης είναι κατά 2,7 φορές μεγαλύτερη συγκριτικά με το 2003. Το αποτέλεσμα της ψηφιοποίησης μετατρέπεται σε χάρτη που αναδεικνύει τη θέση όλων των στοιχείων του πίνακα 1(σχήμα 4). Σύμφωνα με το χάρτη μόνο τα σχολεία ακολούθησαν την αστική δομή ανάπτυξης της πόλης, εντοπίζονται σε κοντινή όμως απόσταση και συμμορφώνονται με το πρότυπο του Ιράκ, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες εγκαταστάσεις, οι οποίες διατηρούνται στο κέντρο της πόλης με απόρροια τη συγκέντρωση της κυκλοφορίας αυτοκινήτων στο σημείο. Ακόμη, η πολιτική γης είναι διαχωρισμένη και οι γειτονιές δεν έχουν κέντρο. Τέλος, η ταξινόμηση των οδών υποδεικνύει πως η πλειοψηφία των οδών της πόλης δεν ξεπερνά σε πλάτος τα 15μ.
Συμπεράσματα
Η μετανάστευση από την αγροτική στην αστική περιοχή θεωρείται ως ο κύριος παράγοντας που δικαιολογεί την αύξηση του πληθυσμού. Για την υιοθέτηση πληρέστερης εικόνας για την περιοχή και για την άντληση πληροφοριών για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται η αστική ανάπτυξη και η αλληλεπίδραση των κατοίκων, προτείνεται η διεξαγωγή μιας μελέτης για τον υπολογισμό της κοινωνικοοικονομικής πτυχής της μετανάστευσης. Ακόμη, θα συνέβαλλε θετικά η δημιουργία περισσότερων θέσεων στάθμευσης στο κέντρο όπου βρίσκεται η πλειοψηφία των υπηρεσιών, με σκοπό τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης καθώς η λύση με τη μεταφορά ορισμένων υπηρεσιών πιο περιφερειακά δημιουργεί άμεση εξάρτηση του πολίτη από το αυτοκίνητο.
