Εγκατάλειψη ορεινής καλλιεργήσιμης αγροτικής γης (1968-2018) στα Ρουμανικά Καρπάθια: Περιβαλλοντικές συγκρούσεις και ζητήματα βιωσιμότητας.
Από RemoteSensing Wiki
Πηγή: Nistor, C. et al. (2019) ‘Mountain Arable Land Abandonment ( 1968 – 2018 ) in the Romanian Carpathians : Environmental Conflicts and Sustainability Issues’, Sustainability. 11. 6679. 10.3390/su11236679.
Διαθέσιμο στο : https://www.mdpi.com/2071-1050/11/23/6679
Τίτλος άρθρου: Mountain Arable Land Abandonment ( 1968 – 2018 ) in the Romanian Carpathians : Environmental Conflicts and Sustainability Issues
Λέξεις κλειδιά: ανίχνευση πετρελαιοκηλίδας, συγχώνευση αποφάσεων, αντικειμενοστρεφής
Εισαγωγή
Το γεωργικό τοπίο στα Ρουμανικά Καρπάθια ακολουθεί την ίδια τάση αλλαγής με τα άλλα ευρωπαϊκά βουνά. Η εγκατάλειψη της παραδοσιακή γεωργίας είναι μια σημαντική διαδικασία που συμβαίνει παγκοσμίως, επηρεάζοντας κυρίως λιγότερο παραγωγικές, απομακρυσμένες και ορεινές περιοχές. Η παρούσα έρευνα μελετά τις περιοχές Νότια Καρπάθια-Poiana Mărului και Fundata, αντιπροσωπευτικές για ολόκληρη την οικοπεριοχή των Καρπαθίων στην οποία οι παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές μειώθηκαν μετά το 1990, με καθυστέρηση περίπου 20-30 ετών σε σύγκριση με την περιοχή των Άλπεων.
Μεθοδολογία
Η προσέγγισή της έρευνας βασίζεται στην ανάλυση εικόνων τηλεπισκόπησης πολλαπλών πηγών για δύο περιόδους αναφοράς συνδυασμένες με χωρική ανάλυση επιλεγμένων δεικτών μετρήσεων τοπίου. Σε αυτό το πλαίσιο, ενσωματώθηκε το δορυφορικό πανχρωματικό σύνολο δεδομένων CORONA KH-4B DECLASS-1 (1968) και η πολυφασματική απεικόνιση δορυφορικής εμβέλειας Planet Scope από το 2018, μαζί με επιτόπιες μετρήσεις που ελήφθησαν με τη βοήθεια ενός γεωδαιτικού δορυφορικού συστήματος παγκόσμιας πλοήγησης GNSS (Global Navigation Satellite System) με χωρική ανάλυση 2-3m.
Αποτελέσματα
Η Εικόνα 1a (1968) και η Εικόνα 1b (2018) δείχνουν το μοντέλο της καλλιεργήσιμης γης για την περιοχή Poiana Mărului. Το 1968, οι υψηλές πυκνότητες καλλιεργήσιμων εκτάσεων άνω των 2500 τ.μ. / εκτάριο ήταν χαρακτηριστικές σχεδόν για ολόκληρη την περιοχή διασκορπισμένων εκτάσεων, με 204 μονάδες δειγματοληψίας. Αντίθετα για το 2018 είναι προφανής η προχωρημένη αγροτική εγκατάλειψη, καθώς η υψηλότερη πυκνότητα αρόσιμης γης μειώνεται στα 1000-2000 τ.μ. / εκτάριο σε πολύ διασκορπισμένη μορφή σε λιγότερες από 20 μονάδες δειγματοληψίας.
