Η Τηλεπισκόπηση επιτρέπει την διαφοροποίηση μεταξύ βιολογικού και μη-βιολογικού βαμβακιού

Από RemoteSensing Wiki

Έκδοση στις 22:01, 10 Φεβρουαρίου 2017 υπό τον/την Petros stratis (Συζήτηση | Συνεισφορές/Προσθήκες)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η Τηλεπισκόπηση επιτρέπει την διαφοροποίηση μεταξύ βιολογικού και μη-βιολογικού βαμβακιού για την πιστοποίηση βιολογικού βαμβακιού στην Δυτική Αφρική

1. Περίληψη

Τα βιολογικά προϊόντα πρέπει να ελέγχονται σύμφωνα με την νομοθεσία, σε επιτόπιο ετήσιο έλεγχο στα αγροτεμάχια. Μία μελέτη που έχει ήδη γίνει στην Γερμανία έχει δείξει ότι τα βιολογικά από τα μη βιολογικά σιτάρι και καλαμπόκι μπορούν να διαχωριστούν με τηλεπισκόπηση από τα μη βιολογικά. Αυτή η μέθοδος θα μπορέσει να βοηθήσει τα φορείς πιστοποίησης να εστιάσουν καλύτερα στα ευαίσθητα ρίσκου αγροτεμάχια. Αυτή η μελέτη εστιάζει ότι οι κύριες διαφορές των βιολογικών αγροτεμαχίων είναι οι διαφορετική εφαρμογή λίπανσης και ελέγχου των εχθρών, το οποίο οδηγεί σε βιοχημικές και βιοφυσικές διαφορές, μετρήσιμες τόσο στο χωράφι, όσο και τηλεπισκοπικά. Η μελέτη έγινε σε 100 αγροτεμάχια με βαμβάκι, 50 βιολογικά, 28 συμβατικά και 22 με γενετικά τροποποιημένο. Λήφθηκαν δύο δορυφορικές εικόνες από τον SPOT 5. Χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά μοντέλα ανάλυσης και τελικά με την χρήση μονοπαραγοντικών και πολυπαραγοντικών γραμμικών μοντέλων, υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε περισσότερο από 86%. Αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνεται αποτελεσματική διαφοροποίηση βιολογικής και μη καλλιέργειας σε αναπτυσσόμενη χώρα, κυρίως για βαμβάκι με καλά αποτελέσματα στην διαφοροποίηση.

2. Εισαγωγή

Το πείραμα έγινε στην Μπουρκίνα Φάσο, όπου το βιολογικό βαμβάκι καλλιεργείται από το 2004 και καλύπτει το 1% της εθνικά καλλιεργούμενης έκτασης βαμβακιού. Οι βιοχημικές και βιοφυσικές διαφορές του βιολογικού βαμβακιού, καθιστούν εφικτή την διάκρισή του με τηλεπισκοπικές μεθόδους, από δορυφορικές φωτογραφίες. Η χρήση της μεθόδου θα μπορέσει να βοηθήσει στον εντοπισμό αγροτεμαχίων που υψηλότερο ρίσκο να μην ακολουθούν τις απαιτήσεις των κανονισμών και να πραγματοποιηθούν ανάλογοι έλεγχοι από τους φορείς πιστοποίησης (εικόνα 1). Η μέθοδος εφαρμογής θα μπορούσε να λειτουργεί σε τέσσερα βήματα: 1) Εντοπισμός του αγροτεμαχίου και λήψη δεδομένων για τον έλεγχο 2) Ανάπτυξη μοντέλου διαχωρισμού από συγκριτικούς δείκτες που θα ληφθούν από τις δορυφορικές εικόνες 3) Χρήση του μοντέλου για να βελτιωθεί η βεβαιότητα για άλλα βιολογικά αγροτεμάχια, 4) Επιτόπιος έλεγχος στα περισσότερα αγροτεμάχια που θα θεωρηθούν ύποπτα

Προσωπικά εργαλεία