ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΕΓΑΡΕΩΝ
Από RemoteSensing Wiki
Εισαγωγή Σκοπός της εν λόγω έρευνας αποτελεί η διαχρονική παρακολούθηση των δασικών οικοσυστημάτων στο Δήμο Μεγαρέων, μέσω της αναγνώρισης και χαρτογράφησης των αλλαγών κάλυψης γης. Η μέθοδος προσέγγισης στηρίζεται στην επιβλεπόμενη ταξινόμηση διαχρονικής σειράς δορυφορικών εικόνων Landsat, με βάση τις διακρίσεις της δασικής βλάστησης από τη δασική νομοθεσία σε συνδυασμό με τη διάκριση χρήσεων γης που δόθηκαν από το πρόγραμμα Corine Land Cover. Δεδομένα Για τη διαχρονική παρακολούθηση των δασικών οικοσυστημάτων χρησιμοποιήθηκαν δορυφορικές εικόνες LANDSAT του Αυγούστου για τα έτη 1993, 2001 και 2010 ώστε να αναγνωριστούν οι αλλαγές στην κάλυψη γης, β) δορυφορικές εικόνες του Google Earth για τις χρονικές στιγμές 28-7-2010 και 23-8-2002, γ) οι ορθοφωτοχάρτες του Υπουργείου Γεωργίας έτους 1996 και του Κτηματολογίου για το έτος 2007, δ) Οι αεροφωτογραφίες ετών 1987, 1995 και 2001 της Δ/νσης Δασών Δυτικής Αττικής, ε) δεδομένα του Corine Land Cover έτους 2000, στ) έρευνα πεδίου, ζ) shp δεδομένα.
Μεθοδολογία Με τη βοήθεια του λογισμικού ENVI οι δορυφορικές εικόνες διορθώθηκαν ραδιοµετρικά και στη συνέχεια ατμοσφαιρικά με τη μέθοδο FLAASH. Η αποκατάσταση της εικόνας, ή αλλιώς διόρθωση, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά στάδια της ψηφιακής επεξεργασίας, γιατί τα επόμενα στάδια, όπως η βελτίωση και η ταξινόμηση, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν. Στην συνέχεια οι εικόνες «κόπηκαν» στα όρια της περιοχής μελέτης και εφαρμόσθηκε η διαδικασία της μη-επιβλεπόμενης ταξινόμησης (για ελάχιστο αριθμό κλάσεων 7 και μέγιστο 10), όπου προέκυψαν 3 εικόνες, μια για κάθε χρονική περίοδο. Το συμπέρασμα που εξήχθη είναι ότι υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στις 10 κλάσεις που δημιούργησε ο αλγόριθμος ISODATA. Για τις ανάγκες λοιπόν της παρούσας μελέτης κρίθηκε απαραίτητη για τον διαχωρισμό και τη δημιουργία των κλάσεων ταξινόμησης, η εφαρμογή της επιβλεπόμενης ταξινόμησης. Αρχικά, πραγματοποιήθηκε επιτόπια αυτοψία στη μελετώμενη περιοχή με σκοπό την οπτική παρατήρηση και η φωτογράφηση των περιοχών χρήσης/κάλυψης γης, όμοιων με τις οριζόμενες κλάσεις. Στην συνέχεια ορίστηκαν συνολικά εννιά κλάσεις σαφής καθορισμένες οι οποίες περιελάμβανάν τα ύδατα, αστικές εκτάσεις , γυμνό έδαφος, δάσος Χαλεπίου Πέυκης, δάσος ελάτης, δασικές εκτάσεις, λιβάδια, καμένες εκτάσεις και καλλίεργειες. Για να ορισθούν οι τάξεις χρήσης/κάλυψης γης , συνδυάσθηκε η μεθοδολογία Corine Land Cover 2000 (CLC2000) και η δασική νομοθεσία. Με βάση τις ανωτέρω κλάσεις ταξινομήθηκαν όλες οι εκτάσεις στη περιοχή των Μεγάρων. Για να ενισχυθεί η φασματική διακριτότητα σε ικανοποιητικά επίπεδα και να διαχωρισθούν με μεγαλύτερη σαφήνεια οι περιοχές εκπαίδευσης, χρησιμοποιήθηκαν οι λόγοι φασματικών καναλιών (Band ratios) ΤΜ3/ΤΜ2, ΤΜ2/ΤΜ3, ΤΜ4/ΤΜ3, ΤΜ3/ΤΜ4, ΤΜ7/ΤΜ2, ΤΜ3/ΤΜ5, κατόπιν διαδοχικών δοκιμών ώστε να καλύπτουν το σύνολο των διαφορετικών περιοχών εκπαίδευσης και στις τελικές εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια, ενσωματώθηκαν πέρα από τα αρχικά κανάλια 1,2,3,4,5 και 7,και οι 6 προαναφερόμενοι λόγοι καναλιών.
Αποτελέσματα κλάσεων ανά χρονολογία
Συμπεράσματα Τα συμπεράσματα που προκύπτουν για το έτος 1993 είναι πως οι κυρίαρχες καλλιέργειες ήταν οι αγροτικές με ποσοστό 29,28%, ενώ για το έτος 2001 και το 2010 τα δάση Χαλεπίου πεύκης αποτελούν τη κυρίαρχη κλάση με ποσοστά 28,66 και 29,80 % αντίστοιχα. Οι παράγοντες που συνέβαλαν στην αύξηση του Δάσους Χαλεπίου Πέυκης ίσως προήλθε απο τις δασικές εκτάσεις όπου αυξήθηκε η πυκνότητα βλάστησης λόγω φυσικής αναγέννησης καθώς και από κάποιες αγροτικές και γυμνές εκτάσεις οι οποίες εγκαταλείφθηκαν και δασώθηκαν φυσικά. Όσον αφορά το δάσος της Ελατιάς, εμφανίζει σταδιακή αύξηση διαχρονικά, το 1993 καταλαμβάνει ποσοστό 0,67%, το 2001 0,77%, και τελικά το 2010 ανέρχεται στο 0,98%. Τα αίτια αυτής της αύξησης οφείλονται σε κλιματικούς παράγοντες, την έλλειψη καλού οδικού δικτύου, τη μείωση της αιγοβοσκής και φυσικά την απουσία πυρκαγιών. Οι κλάσεις που δεν παρουσιάζουν διαχρονικά κάποια αξιόλογη μεταβολή, συνολικά μάλιστα εμφανίζουν μια πολύ μικρή μείωση, η οποία ίσως και να οφείλεται στην έλλειψη κινήτρων στους νέους για να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο κομμάτι είιναι οι καλλιέργειες. Διαχρονικά για τα έτοι 1991,2001,2010 τα ποσοστά αντιστοιχούν στο 4,22%,3,57% και 4,12%. Τέλος οι αστικές ανθρωπογενείς εκτάσεις, ενώ από το 1993 στο 2001 παρουσιάζουν μια μικρή σχετικά αύξηση (από 4.24 σε 5.61%), το 2010 παρουσιάζουν μια θεαματική αύξηση, περίπου 90%, καλύπτοντας 33402.6 στρέμματα (10.11%), γεγονός που πιθανότατα οφείλεται στον άξονα του προαστιακού Αθηνών – Κορίνθου.
