Μεταβολή παράκτιας ζώνης: Κορινθιακός Κόλπος
Από RemoteSensing Wiki
Εισαγωγή
Το φαινόμενο της έντονης μεταβολής της ακτογραμμής σε βάθος χρόνου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες στο σχεδιασμό των τεχνικών έργων κατά μήκος της παράκτιας ζώνης. Η αλλαγή της τοπογραφίας κατά μήκος της ακτής και κυρίως των έντονων φαινομένων διάβρωσης που έχουν παρατηρηθεί σε αρκετά μεγάλο μήκος κυρίως λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης. Για τον προσδιορισμό του ρυθμού μεταβολής απαιτείται μια χρονική σειρά δεδομένων, η οποία να πηγαίνει αρκετά πίσω στο χρόνο. Οι δορυφορικές εικόνες αποτελούν, ίσως, τη σημαντικότερη πηγή πληροφοριών αφού μπορούν να επεξεργαστούν ψηφιακά, να ερμηνευθούν και να προσδιοριστούν περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Επίσης, είναι εύκολη η σύγκριση ανάμεσα των εικόνων αυτών για διαφορετικές χρονικές περιόδους. Η επιτόπεια έρευνα είναι σημαντική για την επαλήθευση και τον εντοπισμό των πραγματικών αιτιών που οδήγησαν σε παράκτιες αλλαγές.
Περιοχή Μελέτης
Η περιοχή που μελετήθηκε είναι ο Κορινθιακός Κόλπος, όπου οι νότιες παράκτιες ζώνες βρίσκονται υπό τεκτονικό έλεγχο. Ένας μεγάλος αριθμός από ενεργές ρηξιγενείς ζώνες με γενικές κλίσεις προς βορρά, αναπτύσσονται σχεδόν παράλληλα με τη σημερινή ακτογραμμή και συμβάλλουν στη διαρκή διάνοιξη του Κόλπου. Το φαινόμενο αυτό έχει άμεση επίδραση στη μεταβολή της θέσης της ακτογραμμής. Οι έντονες μεταβολές στην θέση της ακτογραμμής σε βάθος χρόνου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της παράκτιας ζώνης του Νότιου Κορινθιακού κόλπου. Σχεδόν σε ολόκληρη τη παράκτια ζώνη του Νότιου Κορινθιακού κόλπου εκβάλουν μικρότερα ή μεγαλύτερα ποτάμια, των οποίων οι κοίτες διέρχονται εγκάρσια στις προαναφερθείσες ενεργές τεκτονικές ζώνες. Παράλληλα, στην περιοχή μελέτης έχει καταγραφεί μεγάλη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, ενώ σε όλο το μήκος της παράκτιας ζώνης έχουν κατασκευαστεί λιμενικά έργα με σκοπό τον περιορισμό της διάβρωσης.
Μεθοδολογία
Η μελέτη έγινε με τη χρήση δύο διαφορετικών τύπων πληροφοριών. Ιστορικές αναλογικές παγχρωματικές αεροφωτογραφιές υψηλής ευκρίνειας και σύγχρονες ψηφιακές πολυφασματικές δορυφορικές εικόνες με υψηλή διακριτική ικανότητα. Η λήψη των αεροφωτογραφιών έγινε κατά τη διάρκεια του 1987 και του 1996, ενώ οι δορυφορικές εικόνες απεικονίζουν την περιοχή μελέτης κατά τα έτη 2000, 2008 και 2012. Ο συνδυασμός του συνόλου των δεδομένων διορθώθηκε και καταχωρήθηκε στο ίδιο σύστημα προβολής, ενώ καλύπτει ένα χρονικό διάστημα 25 ετών.
Στις εικόνες που έπονται, παρατηρούμε δείγμα της χρονοσειράς των δεδομένων τηλεπισκόπησης που χρησιμοποιήθηκαν, για την περιοχη μεταξύ Ξυλοκάστρου-Συκιάς. Είναι ορατή η μεταβολή στην ακτογραμμή καθώς και κάποιες μεταβολές στην ξηρά (εικόνα 1).
Με τη χρήση ψηφιακών τεχνικών ερμηνείας εικόνας ψηφιοποιήθηκε η ακτογραμμή για διαφορετικές περιόδους μελέτης. Ο υπολογισμός των μεταβολών της ακτογραμμής (εικόνα 2).
Συμπεράσματα
Από την επίγεια έρευνα διαπιστώθηκε πως η έντονα διαβρωτική δράση των κυμάτων έχει προκαλέσει σοβαρές ζημιές ακόμη και στο προστατευτικό τοιχίο κατά μήκος του παραλιακού δρόμου. Συμπερασματικά, η υποχώρηση και διάβρωση της ακτογραμμής μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενική τάση στην περιοχή μελέτης όπως προέκυψε από την επεξεργασία των δεδομένων, η οποία επιβαρύνεται επιπλέον και από την έντονη ανθρωπογενή δραστηριότητα.
Συμβολή της τηλεπισκόπησης στη συγκεκριμένη εφαρμογή
Τέλος, η ανάλυση ιστορικών αναλογικών παγχρωματικών αεροφωτογραφιών και σύγχρονων ψηφιακών πολυφασματικών δορυφορικών εικόνων υψηλής διακριτικής ικανότητας, με τη χρήση Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο για τον προσδιορισμό και την ποσοτικοποίηση του ρυθμού της μεταβολής μιας ακτογραμμής και ιδιαίτερα της ταχύτητας διάβρωσής της.
Πηγή: http://users.uoa.gr/~evasilak/pages/pdfs/71%20NTUA%20Corinth.pdf
