Κυνήγι κατολισθήσεων με τη βοήθεια του Landsat

Από RemoteSensing Wiki

Έκδοση στις 20:36, 3 Φεβρουαρίου 2016 υπό τον/την Saplachidi Alexandra (Συζήτηση | Συνεισφορές/Προσθήκες)
('διαφορά') ←Παλιότερη αναθεώρηση | εμφάνιση της τρέχουσας αναθεώρησης ('διαφορά') | Νεώτερη αναθεώρηση→ ('διαφορά')
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Hunting Landslides with Landsat

Συγγραφείς: Ekström, G. & Stark, C. (2013, March 22) Simple Scaling of Catastrophic Landslide Dynamics. Science, 339 (6126), 1416-1419. Petley, D. (2013, March 22) Characterizing Giant Landslides. Science, 339 (6126), 1395-1396.

Πηγή: http://earthobservatory.nasa.gov/NaturalHazards/view.php?id=81943

Εικόνα 1:Η εικόνα δείχνει έναν μικρό παγετώνα ανατολικά του όρους Jarvi στις 24 Ιουλίου του 2013, 13 ώρες πριν την κατολίσθηση. Στην νότια πλευρά που βλέπει προς την κοιλάδα παρατηρείται μια ρωγμή που θα οδηγήσει στην κατάρρευση.
Εικόνα 2:Εδώ βλέπουμε μια εικόνα μετά την κατολίσθηση στις 13 Αυγούστου του 2013 όπου τα θραύσματα έχουν κατακλίσει την κοιλάδα που είχε καλυφθεί από τον παγετώνα.
Εικόνα 3:Με τον σταυρό βλέπουμε το σημείο που έγινε η κατολίσθηση.


Μια κατολίσθηση έχει σημασία ακόμη και όταν συμβαίνει σε απομακρυσμένες περιοχές που κανείς δεν έχει αντιληφθεί. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Colin Stark μεγάλες κατολισθήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε καταστροφές στα κατάντη φραγμάτων όταν μεσολαβούν έντονες πλημμύρες για αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τις παρακολουθούμε. Ο Colin Stark μαζί με τον συνάδελφό του Göran Ekström, ακολουθούν μια νέα μέθοδο για την ανίχνευση των κατολισθήσεων αναλύοντας σεισμικά κύματα, με δονήσεις που εκπέμπονται από το φλοιό της Γης, λόγω απότομων κινήσεων του βράχου, του πάγου, του μάγματος και των θραυσμάτων. Ο Stark και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν την τεχνική αυτή για να εντοπίσουν τις κατολισθήσεις που φαίνονται από τις δορυφορικές εικόνες. Τα αυτοματοποιημένα συστήματα παρακολούθησης του σεισμού χρησιμοποιούνται για την παρακολουθεί κυμάτων μικρής περιόδου που παράγονται από ξαφνικές ολισθήσεις κατά μήκος τεκτονικών ρηγμάτων. Ομοίως και οι κατολισθήσεις παράγουν σεισμικά κύματα αν και είναι μικρής περιόδου.

Ο Stark και Ekström εισήγαγαν το δεδομένα στον υπολογιστή και μέσω αλγορίθμων προσδιόρισαν κύματα μακράς περιόδου που σχετίζονται με κατολισθήσεις. Η τεχνική τους εφαρμόστηκε σε ιστορικά στοιχεία όπου και εντόπισαν 24 μεγάλες κατολισθήσεις από το1980 έως το 2012. Τον Ιούλιο του 2013 σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Coloumbia δοκίμασαν αυτή τη τεχνική σε πραγματικό χρόνο. Στις 25 Ιουλίου έγινε μια κατολίσθηση στην νοτιοανατολική Αλάσκα. Τα σεισμικά δεδομένα έδωσαν ότι μετακινήθηκαν 22 εκατ. τόνοι υλικού, αλλά δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν την ακριβή θέση του συμβάντος. Εδώ σημαντική ήταν η συμβολή του δορυφόρου Landsat 8. Ο Stark πιστεύει ότι η κατολίσθηση προκλήθηκε από έναν ασυνήθιστο καύσωνα που είχε ξεσπάσει στη νότια Αλάσκα το καλοκαίρι του 2013.

Προσωπικά εργαλεία