Ανάπτυξη ενός πλαισίου για υπολογισμό ρίσκου πυρκαγιάς με χρήση τεχνολογιών τηλεπισκόπησης και γεωγραφικών συστημάτων πληροφορίας.
Από RemoteSensing Wiki
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να παρουσιάσει τις μεθόδους για την παραγωγή των μεταβλητών εισόδου για το πρότζεκτ Firemap. Έπειτα, περιγράφονται οι μέθοδοι για τις παραμέτρους ρίσκου και γίνονται προτάσεις για την δημιουργία συνθετικών δεικτών ρίσκου.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι δασικές πυρκαγιές είναι ένας κύριος παράγοντας στις περιβαλλοντικές αλλαγές σε μία πληθώρα οικοσυστημάτων. Οι πυρκαγιές έχουν παγκόσμιες επιδράσεις, επηρεάζοντας δασικές εκτάσεις και έχουν μεγάλο μερίδιο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Πέρα από τις παγκόσμιες, οι πυρκαγιές έχουν και σημαντικές τοπικές επιπτώσεις οι οποίες συνήθως συνδέονται με τη συχνότητα και την ένταση, που δείχνουν σε υποβάθμιση του εδάφους διάβρωση του εδάφους, απώλεια ζωών, βιοποικιλότητα και υποδομές. Πρόσφατες αλλαγές στην διαχείριση της γης στις ανεπτυγμένες χώρες, με αυξανόμενη απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αγροτικές πρακτικές δείχνουν σε σημαντική αύξηση στην συσσώρευση καυσίμων, ου οδηγεί σε πιο σοβαρές και έντονες πυρκαγιές και συνεχώς σε ψηλότερες αρνητικές επιδράσεις στο έδαφος και στην αντοχή της βλάστησης. Στα περιβαλλοντολογικά πλαίσια, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι πρέπει να υπάρχουν καλύτερα εργαλεία για την πρόληψη και την αντιμετώπιση μία πυρκαγιάς.
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
Για τη μέθοδο που προτείνεται σε αυτή την εργασία, δύο θεωρούνται οι πηγές για την εκκίνηση πυρκαγιάς, ο άνθρωπος και η φύση.
Για την πραγματοποίηση μίας επιχειρησιακής αξιολόγησης για τις συνθήκες ρίσκου πυρκαγιάς, απαιτήθηκαν τα παρακάτω βήματα:
- Δημιουργία παραγόντων ρίσκου με χρήση μιας συνηθισμένης γεωγραφικής μονάδας
- Μετατροπή από τους παράγοντες ρίσκου σε απλή κλίμακα ρίσκου
- Ανάπτυξη κριτηρίων για σύνθετους παράγοντες ρίσκου
Παρά τη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα, δεν εστιάστηκε εκεί η εργασία κυρίως επειδή κρίθηκε δύσκολη η πρόβλεψη της ανθρώπινης συμπεριφοράς στο χώρο και στο χρόνο. Η συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα στον προσδιορισμό του ρίσκου βασίζεται συνήθως σε στατιστικά μοντέλα που εξηγούν ιστορικά τις πυρκαγιές που προκλήθηκαν από άνθρωπο με χρήση ενός σετ ανεξάρτητων μεταβλητών.
Παρά τη μικρότερη σημασία των παραγόντων μίας πυρκαγιάς που ξεκινάει από κεραυνό, έναντι μιας που ξεκινάει από άνθρωπο, παραμένουν σημαντικός παράγοντας στην εκτίμηση κινδύνου. Οι πυρκαγιές από κεραυνό τείνουν να καίνε μεγαλύτερες εκτάσεις γιατί λαμβάνουν χώρα σε πιο απομονωμένες περιοχές και με πολλά σημεία εκκίνησης.
ΜΟΝΤΕΛΟΠΟΙΗΣΗ
Αφού δημιουργήθηκαν οι μεταβλητές ρίσκου, έμειναν δύο πράγματα να γίνουν για να έχουμε έναν σύνθετο δείκτη ρίσκου πυρκαγιάς. Από τη μία πρέπει να γίνει μετατροπή των μεταβλητών εισόδου σε μία κλίμακα ρίσκου. Από την άλλη, πρέπει να γίνει μία σωστή ζύγιση των παραγόντων ώστε να δοθούν τα κατάλληλα βάρη στις μεταβλητές.
Σε αυτή την εργασία δεν ήταν δυνατό να αποκτήσουμε μία απλή κλίμακα ρίσκου για όλες τις μεταβλητές εισόδου. Αν και περαιτέρω ανάπτυξη έδειξε αργότερα έναν τρόπο να λυθεί το πρόβλημα, στο αρχικό στάδιο οι μεταβλητές τρωτότητας χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες:
- Χαμηλή
- Μέτρια
- Υψηλή
- Πολύ υψηλή
Αυτή η απόφαση οριοθέτησε το υπόλοιπο πλάνο σύνθεσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑTA
Η εργασία αυτή προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αξιολόγησης του κινδύνου πυρκαγιάς. Το σύστημα βασίζεται σε δύο ομάδες παραγόντων: σε αυτούς που σχετίζονται με την πιθανότητα εμφάνισης πυρκαγιάς και σε αυτούς που σχετίζονται με τις πιθανές ζημιές που προκαλούνται από πυρκαγιές. Στα πλαίσια των προηγούμενων, αιτιολογικοί παράγοντες θεωρήθηκαν, επίσης, η κατάσταση υγρασίας των καυσίμων και η διάδοση των συνθηκών. Αυτή η ορολογία είναι αρκετά καινοτόμα στη βιβλιογραφία αξιολόγησης του κινδύνου πυρκαγιάς, η οποία βασιζόταν στην παρακολούθηση των καιρικών συνθηκών. Τα περισσότερα λειτουργικά συστήματα κινδύνου πυρκαγιάς περιορίζονται στους μετεωρολογικούς δείκτες κινδύνου. Οι πιθανές μεταβολές των συνθηκών του κινδύνου πυρκαγιάς που συνδέονται με το κλίμα του πλανήτη μπορούν εύκολα να εκτιμηθούν με τη χρήση αυτών των μετεωρολογικών δεικτών κινδύνου, με βάση τα διαθέσιμα σενάρια κλιματικών συνθηκών. Πρόσφατες εργασίες έχουν μοντελοποιήσει τις χωρικές και χρονικές μεταβολές των χαρακτηριστικών των καυσίμων, οδηγώντας σε αλλαγές των συνθηκών του κινδύνου πυρκαγιάς. Αυτά τα πρότυπα βασίζονται στη μοντελοποίηση των βιοφυσικών συνθηκών και του ιστορικού της πυρκαγιάς που οδηγούν σε συσσώρευση καυσίμου. Είναι πολύ χρήσιμα για την πρόβλεψη μελλοντικών σεναρίων και για την πρόταση επεξεργασιών των καυσίμων για τη μείωση του κινδύνου πυρκαγιάς.
Το μοντέλο αυτής της εργασίας δεν παρέχει ακόμα τη δυνατότητα μοντελοποίησης μελλοντικών συνθηκών, αλλά είναι πιο περιεκτικό συγκριτικά με τις προηγούμενες προσεγγίσεις, καθώς περιλαμβάνει κοινωνικοοικονομικές πτυχές και παράγοντες τρωτότητας.
Αν και οι περισσότεροι διαχειριστές πυρκαγιών αναγνωρίζουν τη σημασία του ανθρώπινου παράγοντα, δεν υπάρχουν αντίστοιχα λειτουργικά συστήματα, είτε λόγω έλλειψης δεδομένων είτε λόγω της δυσχερούς συσχέτισης των κοινωνικοοικονομικών και των καιρικών παραγόντων. Γι’ αυτό το λόγο η εργασία αυτή πρότεινε μηχανισμούς ενσωμάτωσης των ανθρώπινων χαρακτηριστικών σε ολοκληρωμένους δείκτες κινδύνου. Ομοίως, τα θέματα τρωτότητας δεν έχουν ληφθεί υπόψη στους δείκτες κινδύνου πυρκαγιάς, αλλά αποτελούν μέρος των φυσικών κινδύνων (σεισμός, πλημμύρα).
Οι πιθανές ζημιές που σχετίζονται με πυρκαγιά που συμβαίνουν σε μία συγκεκριμένη περιοχή και περίοδο, θα πρέπει να οδηγήσουν σε αποφάσεις καταστολής της πυρκαγιάς, με προτεραιότητα εκείνες τις περιοχές που έχουν πολύτιμους πόρους σε κίνδυνο.
Η περιορισμένη εκτίμηση που είναι διαθέσιμη στην παρούσα μελέτη έδειξε πως υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ δύο ολοκληρωμένων δεικτών και της ανάφλεξης της φωτιάς σε τέσσερις περιοχές μελέτης που βρίσκονται στην Ισπανία. Αυτές οι περιοχές έχουν διαφορετικές οικολογικές συνθήκες και συνθήκες πυρκαγιάς και μπορούν να θεωρηθούν ως αντιπροσωπευτικό δείγμα των δυνατοτήτων αυτών των δεικτών. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση και δοκιμές σε άλλες περιοχές και διαφορετικές χρονικές περιόδους ώστε να ελεγχθεί η συνέπεια και η δυνατότητα γενίκευσης. Επιπλέον εργασίες θα πρέπει να γίνουν για τη βελτίωση των διαδικασιών ενοποίησης των δεδομένων καθώς και η πραγματοποίηση ανάλυσης ευαισθησίας των μεταβλητών εισόδου στην τελική ενσωμάτωση.
