Ο ξυλάνθρακας ως δείκτης για διαφορετικές συνθήκες πυρκαγιάς
Από RemoteSensing Wiki
Η παραγωγή ξυλάνθρακα αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ζωής από τις απαρχές της. Στην παρούσα έρευνα στόχος είναι η αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο οι χημικές υπογραφές του άνθρακα μπορούν να χρησιμεύσουν ως ένα δακτυλικό αποτύπωμα στις συνθήκες πυρκαγιάς. Μετά από την μελέτη της βιβλιογραφίας σχετικά με την φωτιά, επελέγησαν τρεις τυπικές μορφές πυρκαγιάς [γρασίδι και δασικό έδαφος (285 ± 143oC), θάμνος (503 ± 211oC) και αστικές πυρκαγιές (797 ± 165oC)] και τρεις κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν τον σχηματισμό άνθρακα: την διάρκεια της απανθράκωσης, την θερμοκρασία και το καύσιμο υλικό. Για την βαθμονόμηση των δακτυλικών αποτυπωμάτων και για την επικύρωση, τυπική καύσιμη ύλη από προϊστορικά γεγονότα καύσης (ξύλο και γρασίδι) απανθρακώθηκε υπό εργαστηριακές συνθήκες (300-700oC, ποικίλης διάρκειας) και υπεβλήθη σε σύγκριση με τα υπολείμματα από φυσικές πυρκαγιές της ΝΑ Ευρώπης. Η ανάλυση περιελάμβανε αξιολόγηση των οξέων πολυκαρβοξυλικού βενζολίου (BPCAs), της περιεκτικότητας σε οργανικό άνθρακα (Corg), της περιεκτικότητας σε άζωτο, τον δείκτη οξυγόνου (ΟΙ, CO2/Corg) και τον δείκτη του υδρογόνου (HI, HC/Corg), την μέγιστη θερμοκρασία θέρμανσης (Tmax) και την ημι-υπέρυθρη φασματοσκοπία (MIRS). Όλες οι παράμετροι, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας της μάζας, αυξήθηκαν με την αύξηση της θερμοκρασίας καύσης, αλλά δεν επηρεάστηκαν από την διάρκεια της απανθράκωση. Εν ολίγοις, φαίνεται ότι είναι δυνατόν να ανακατασκευαστούν οι συνθήκες πυρκαγιάς μέσω της ευαισθησίας στην θερμοκρασία των μοτίβων BPCA, της Tmax, του OI και των αρωματικών και αλειφατικών σημάτων MIRS, όπου η ανάθεση της πηγής της καύσιμης ύλης ήταν λιγότερο αξιόπιστη.
