Εφαρμογές Τηλεπισκόπησης και Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών στο αστικό πράσινο. Παράδειγμα εφαρμογής ο Δήμος Θεσσαλονίκης
Από RemoteSensing Wiki
Εισαγωγή
Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εύρεση των χώρων πρασίνου στον Δήμο Θεσσαλονίκης, η αξιολόγηση της ποιότητας τους και ο προσδιορισμός της κατανομής τους στον χώρο από δορυφορικές εικόνες µέσω εφαρμογών Τηλεπισκόπησης και Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών (GIS).
Μεθοδολογία
Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν είναι µία πολυφασµατική και µία πανχρωµατική δορυφορική εικόνα του δορυφόρου IKONOS-2 που λήφθηκε το έτος 2003.
Η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής: Αρχικά γίνεται η αναγωγή των δορυφορικών εικόνων µε τα φωτοσταθερά και τις συντεταγμένες. Έπειτα, ανάγεται η πολυφασµατική στην πανγχρωµατική εικόνα και γίνεται προσαρμογή του ιστογράμματος της πανχρωµατικής στην πολυφασµατικη. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται η συγχώνευση των δύο δορυφορικών εικόνων και η ταξινόμηση της εικόνας που έχει προκύψει με τη μέθοδο της καθοδηγούμενης ταξινόμησης (βλέπε Εικόνα 1). Εφαρμόζεται η μέθοδος της ομαλοποίησης της εικόνας, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο «salt and pepper», που δημιουργείται σε µία εικόνα που έχει ταξινομηθεί. Ακολουθεί ο υπολογισμός του δείκτης ΝDVI, ο οποίος αναδεικνύει τις περιοχές που έχουν βλάστηση αλλά και το πόσο «υγιής» είναι η βλάστηση αυτή. Τέλος, για τη δημιουργία θεματικού χάρτη αστικού πρασίνου και χάρτη του δείκτη NDVI αλλά και για την εύρεση του εμβαδού για τις κλάσεις που µας ενδιαφέρουν (πράσινο, δέντρα, θάμνοι) χρησιμοποιούνται τα Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών (GIS).
Αποτελέσματα - Συμπεράσματα
Τα τελικά προϊόντα είναι ένας θεματικός χάρτης αστικού πρασίνου και ένας χάρτης με το δείκτη NDVI του Δήμου Θεσσαλονίκης, όπως φαίνεται στις Εικόνες 2 και 3. Ο συνδυασμός της Τηλεπισκόπησης και των Συστημάτων Γεωγραφικών Πληροφοριών (GIS) μπορούν να προσφέρουν ικανοποιητικά και αξιόπιστα αποτελέσματα στον εντοπισμό των χώρων πρασίνου μιας περιοχής αρκεί να ληφθούν υπόψη οι απαραίτητες παράμετροι.
Αξιολογώντας τα τελικά προϊόντα προκύπτει ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης υστερεί από χώρους πρασίνου (είναι κατά 63% λιγότερο από ότι ορίζει το ΦΕΚ 285/5.3.2004), ενώ το υφιστάμενο πράσινο δεν είναι κατανεμημένο ισόποσα σε όλο τον δήμο αλλά είναι συγκεντρωμένο σε μεμονωμένες περιοχές, όπως στο δυτικό θαλάσσιο μέτωπο της παραλιακής, στο κέντρο της περιοχής μελέτης κλπ. Για την επίτευξη πιο σωστών αποτελεσμάτων αφαιρούνται οι αγροί, τα στρατόπεδα και η περιοχή των διυλιστηρίων που ναι μεν συμβάλλουν στη δημιουργία ενός καλύτερου περιβάλλοντος για τους πολίτες αλλά δεν αποτελούν αστικό πράσινο. Συνεπώς, απαιτούνται επιπλέον χώροι πρασίνου κατάλληλα κατανεμημένοι, έτσι ώστε να προσφέρουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής στην πόλη και στους κατοίκους της.
Πηγή
Καρατάκης Α., (2011), Εφαρμογές Τηλεπισκόπησης και Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών στο αστικό πράσινο. Παράδειγμα εφαρμογής ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Διπλωματική εργασία, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη