Επιλογή Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων με εφαρμογή των εργαλείων του GIS (Geographical Information System) και του AHD (Analytic Hierarchy Process)
Από RemoteSensing Wiki
Εισαγωγή-Περίληψη
Το πρόβλημα διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, λόγω της αύξησης του πληθυσμού στα αστικά κέντρα, έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη. Στην Ινδία, οι χώροι υγειονομικής ταφής είναι η πλέον διαδεδομένη μέθοδος τελικής διάθεσης των αποβλήτων, καθώς εκτιμάται πως δέχονται 80.000 τόνους στερεών αποβλήτων καθημερινά και 30.000.000 ετησίως. Το Δελχί, ως η πρωτεύουσα της Ινδίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή παραγωγής αποβλήτων, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη ενός ΧΥΤΑ ο οποίος θα λάβει υπόψη οικονομικούς, κοινωνικούς και χωρικούς παράγοντες. Η παρούσα εργασία χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του GIS (Geographical Information System) και του AHD (Analytic Hierarchy Process), στόχο έχει τη χωροθέτηση του ΧΥΤΑ βορειοδυτικά του Δελχί.
Μεθοδολογία
Τα πρωτογενή και δευτερογενή δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν είναι μία δορυφορική φωτογραφία από τις 9 Σεπτεμβρίου 2003 στην οποία φαίνονται πληροφορίες για το οδικό/σιδηροδρομικό δίκτυο, τις χρήσεις γης, το υδρογραφικό δίκτυο και τους ήδη υπάρχοντες ΧΥΤΑ, ένας χάρτης του υπόγειου υδρογραφικού δικτύου, ένας γεωλογικός χάρτης, στοιχεία σχετικά με τον πληθυσμό κατά την απογραφή του 2001 και στοιχεία που αφορούν την έως τότε συλλογή, μεταφορά και μετατράπηκαν σε ψηφιακή μορφή προκειμένου να υποστούν χωρική ανάλυση από το GIS 9.2. Στη συνέχεια εφαρμόζοντας το μοντέλο Αναλυτικής Ιεράρχησης (Analytic Hierarchy Process) αποδόθηκε σε κάθε κριτήριο χωροθέτησης ο κατάλληλος συντελεστής βαρύτητας. Τα κριτήρια ήταν η προσβασιμότητα στο οδικό δίκτυο, η απόσταση από τους υδροφορείς και το βάθος τους, η γεωλογία και η ύπαρξη δασών. Για κάθε ένα από τα παραπάνω κριτήρια δημιουργήθηκαν buffers ώστε να προκύψουν ζώνες καταλληλότητας και αποκλεισμού.
Αποτελέσματα
Βάσει της παραπάνω διαδικασίας προέκυψαν έξι πιθανές θέσεις κατασκευής ΧΥΤΑ, οι οποίες κατατάχθηκαν σε κατηγορίες «κατάλληλα», «μέτρια κατάλληλη» και «πολύ κατάλληλη». Κάθε μία από αυτές αξιολογήθηκε ξεχωριστά βάσει της περιβαλλοντικής βλάβης που θα προκαλέσει, την γειτνίασή της με κατοικημένες περιοχές, την απόσταση από το οδικό δίκτυο και τους υδροφορείς.
Συμπεράσματα
Η χρήση του GIS στη διαχείριση τέτοιων προβλημάτων αναδεικνύει τη δυνατότητά του να διαχειρίζεται μεγάλο πλήθος δεδομένων από πολλές πηγές καθώς επιτρέπει την αποθήκευση, ανάκτηση, ανάλυση και τέλος απόδοσή πληροφοριών. Σε συνδυασμό με το μοντέλο Αναλυτικής Ιεράρχησης (Analytic Hierarchy Process), το οποίο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στην λήψη αποφάσεων, η χωροθέτηση ενός ΧΥΤΑ, μπορεί να μετατραπεί σε ένα απλούστερο πρόβλημα.
