Τεχνικές τηλεπισκόπησης για την παρακολούθηση της ερημοποίησης.

Από RemoteSensing Wiki

Έκδοση στις 14:03, 19 Μαρτίου 2012 υπό τον/την Nbalafa (Συζήτηση | Συνεισφορές/Προσθήκες)
('διαφορά') ←Παλιότερη αναθεώρηση | εμφάνιση της τρέχουσας αναθεώρησης ('διαφορά') | Νεώτερη αναθεώρηση→ ('διαφορά')
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Όσον αφορά την παγκόσμια έκταση των ξηρών περιοχών δεν υπάρχει μεγάλη διαφοροποίηση, οι ποσοστιαίες εκτιμήσεις των ερημοποιημένων περιοχών ποικίλλουν μεταξύ 10% και 70%(υπερβολικά ξηρές περιοχές αποκλείονται) δίνοντας ενδείξεις ότι υπάρχουσες εκτιμήσεις της παγκόσμιας έκτασης των υποβαθμισμένων περιοχών έχουν σημαντικές αδυναμίες. Οι απαραίτητες πληροφορίες εκτίμησης περιλαμβάνουν χωρικούς αναλυτικούς χάρτες χρήσεων γης, βιοφυσικές ιδιότητες βλάστησης και εδάφους και χρονική μεταβλητότητα όλων αυτών.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ

Η ολοκληρωμένη χρήση της δορυφορικής τηλεπισκόπησης, των επίγειων παρατηρήσεων καθώς και των γεωπληροφοριακών βάσεων δεδομένων μπορούν να παρέχουν αποτελεσματικές επαναλαμβανόμενες, οικονομικώς αποδοτικές πληροφορίες για τη φυτοκάλυψη και άλλες ιδιότητες της επιφάνειας του εδάφους σχετικές με την ερημοποίηση. Επίσης μπορεί να διασφαλιστεί η συνέχεια των παρατηρήσεων (μακροπρόθεσμος έλεγχος) που απαιτείται για την επισήμανση της υψηλής διαχρονικής μεταβλητότητας των υπηρεσιών του οικοσυστήματος των ξηρών περιοχών και για τη διάκριση μεταξύ του ρόλου των ανθρώπινων διεργασιών και των κλιματικών μεταβολών. Η χρήση εικόνων δορυφορικής τηλεπισκόπισης για την εκτίμηση και την παρακολούθηση της ερημοποίησης χρειάζεται προσεκτική επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων της με τη βοήθεια επίγειων παρατηρήσεων, όπως είναι η φυτοκάλυψη, η βιολογική παραγωγικότητα, η εξατμισοδιαπνοή, η γονιμότητα των εδαφών και οι ρυθμοί συμπίεσης και διάβρωσης.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ

Παρουσιάζονται οι δυνατότητες των τεχνικών της τηλεπισκόπησης με τη χρησιμοποίηση επιλεγμένων παραδειγμάτων από Μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης. Αρχίζοντας από τους γενικά αποδεκτούς ορισμούς του προβλήματος της ερημοποίησης εισάγεται η έννοια των συνδρόμων υποβάθμισης, η οποία περιγράφει συγκεκριμένους μηχανισμούς αλληλεπίδρασης, που οδηγούν στην υπερβολική χρήση της γης, όσον αφορά την ικανότητα ανάκαμψης της, προκαλώντας υποβάθμιση της ικανότητας των οικοσυστημάτων να προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες (π.χ. διάβρωση, διαταραχή του κύκλου ύδατος, αποψιλώσεις δασών, υπερβόσκηση κλπ.).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Λαμβάνοντας υπόψη τη διεθνή διάσταση του προβλήματος της ερημοποίησης και την ποικιλομορφία των συνδρόμων της, είναι εμφανές ότι τα συστήματα τηλεπισκόπισης είναι υψηλής σημασίας εργαλείο για την επίτευξη αυτού του στόχου. Επομένως και όσον αφορά τη διεθνή διάσταση του προβλήματος είναι σαφές ότι η βελτίωση των διαθέσιμων στρατηγικών εκτίμησης, παρακολούθησης και έγκαιρης προειδοποίησης θα παραμείνει μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις στο μέλλον.

Συγγραφέας:Dr. Joachim Hill, Πηγή: [[1]]