Χαρτογράφηση της έκτασης των πλημμυρών.
Από RemoteSensing Wiki
Συγγραφείς
Nickolas M. Short
Πηγή
Mapping the extent of flooding.
Περιοχή μελέτης
Η χαρτογράφηση χρησιμοποιήθηκε για την πρόβλεψη μεγάλων πλημμυρών στη βόρεια Midwest, την άνοιξη του 1997. Η δορυφορική απεικόνιση έδωσε μια κριτική ματιά στις μεγάλες πλημμύρες του Κόκκινου Ποταμού στη Βόρεια Ντακότα και τη Μανιτόμπα (Καναδάς), και σε άλλες πόλεις κατά μήκος των συνόρων του κράτους με την Μινεσότα.
Περιγραφή εικόνων
Οι ανοιξιάτικες πλημμύρες είναι συχνό φαινόμενο σε περιοχές της λεκάνης του ποταμού Μισισιπή. Η μεγαλύτερη πλημμύρα που παρατηρήθηκε τα τελευταία 100 χρόνια προέκυψε από το λιώσιμο των πάγων και την βροχή στα τέλη Μαρτίου του 1973. Στην εικόνα 1 Landsat-1 (με παλαιότερη άποψη πριν από τις πλημμύρες), συνέλαβε την έκταση των πλημμυρών μία ημέρα χωρίς σύννεφα, δείχνοντας St. Louis, Missouri, και τις πεδιάδες των πλημμυρών των ποταμών του Μισισιπή, Missouri και Ιλλινόις.
20 χρόνια αργότερα το Midwest πλημμύρισε και πάλι, με πολλά μέρη να καταγράφουν τα υψηλότερα επίπεδα πλημμυρών στην ιστορία τους. Μετά από αρκετούς μήνες με υπερβολικές βροχοπτώσεις οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να κορεστεί το έδαφος, στα τέλη του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1993 η στάθμη του νερού αυξήθηκε σε τέτοιο βαθμό που ξεπέρασε το στάδιο των πλημμυρών. Η δορυφορική απεικόνιση διαδραμάτισε για ακόμη μια φορά ρόλο-κλειδί στο να πάρει μια σειρά από καλές εικόνες της πλημμυρισμένης περιοχής.
Για άλλη μια φορά εξετάζουμε τις πεδινές περιοχές βορειοδυτικά του Σαιντ Λούις. Πρώτη εικόνα είναι η εικόνα 2 Landsat.
Η επόμενη εικόνα (εικόνα 3) λήφθηκε με την χρήση SIR-C ραντάρ. (Σημειώστε ότι ο προσανατολισμός έχει δυτικά κοντά στην κορυφή.) Κάτω από αυτήν είναι μια εικόνα τραβηγμένη με JERS-1 ραντάρ και ένα SPOT 3-band σύνθετο, το οποίο προσφέρει αρκετή λεπτομέρεια. (εικόνα 4).
Οι πλημμύρες του 1993 επηρέασαν πολλά ποτάμια. Στις φωτογραφίες 5, 6, 7, 8, και 9 απεικονίζονται οι πλημμύρες στο St.Louis, Missouri και Alton, Illinois.
Πλημμύρες μπορεί να παρατηρηθούν οπουδήποτε σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική. Η επόμενη εικόνα (εικόνα 10) είναι ένα Landsat-1 subscene (6 Φεβ 1974) του Barcoo ποταμού στο Queensland / Νότια Αυστραλία, πλημμυρισμένη από βροχές κατά την διάρκεια του Φθινοπώρου. Τα νερά από τις πλημμύρες έχουν εξαπλωθεί σε έκταση μεγαλύτερη από 50 χιλιόμετρα.
Ακολουθεί μια εικόνα RADARSAT που απεικονίζει τις πλημμύρες κατά μήκος του ποταμού Yangtse. (Εικόνα 11)
Σε αυτή την ασυνήθιστη εικόνα (Εικόνα 12), μία εικόνα τραβηγμένη από ένα ERS-1 ραντάρ ενώνεται με μία εικόνα τραβηγμένη από ένα ERS-2 ραντάρ. Το μπλε και το κόκκινο απεικονίζουν τα νερά των πλημμυρών.
Τα Radar αποτελούν και αυτά ιδιαίτερα ισχυρά εργαλεία στην αναγνώριση του μεγέθους των νερών των πλημμυρών, αφού η χαμηλή ανακλαστικότητα από το νερό τα κάνει να φαίνεται σκούρα. Οι πλημμύρες μπορεί να είναι επωφελείς, καθώς και επιζήμιες. Οι παρακάτω εικόνες RADARSAT (Εικόνα 13) απεικονίζουν την ετήσια πλημμύρα στη λεκάνη του ποταμού Μεκόνγκ στην Καμπότζη. Νερά από τις βροχές των μουσώνων συλλέγονται στη λεκάνη και τροφοδοτείται έτσι η καλλιέργεια ρυζιού που προσφέρει το κύριο επισιτιστικό εφοδιασμό του Βιετνάμ και της Καμπότζης.
Τέλος απεικονίζεται ένας χάρτης που δείχνει περιοχές με υψηλή υγρασία εδάφους, μια κατάσταση που μαρτυρά κορεσμό του νερού από προηγούμενες έντονες βροχοπτώσεις ή πλημμύρες. (Εικόνα 14). Η αποτύπωση των χαρτών αυτών γίνεται από NOAA/NESDIS.
Συμπεράσματα
Το άρθρο αυτό φιλοδοξεί να μεταδώσει ότι η κύρια χρήση της τηλεπισκόπησης παραμένει η επιτήρηση των καιρικών συστημάτων και των ωκεανών σε τοπικές και παγκόσμιες κλίμακες. Αυτό επιτυγχάνεται λόγω της ευρείας εμφάνισης του νερού στην επιφάνεια της γης (ακόμα μεγαλύτερη από το 70% της επιφάνειας των ωκεανών, αν συμπεριληφθούν και οι πάγοι της Ανταρκτικής που αποθηκεύει πάνω από το 80% του παγκοσμίου γλυκού νερού, αλλά και την Γροιλανδία.
