Εντοπισμός αλλαγών εδαφοκάλυψης με χρήση δορυφορικών εικόνων
Από RemoteSensing Wiki
• Περιοχή Μελέτης
Το φυσικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής της Ζακύνθου
• Στόχος μελέτης
O εντοπισμός των αλλαγών στην εδαφοκάλυψη και στις χρήσεις γης της Ζακύνθου για το διάστημα 1985-2003.
• Είδη δορυφόρων-καναλιών
Χρησιμοποιήθηκαν δορυφορικές εικόνες Landsat 7 λήψης το καλοκαίρι του 2000. Δημιουργήθηκαν νέοι ψηφιακοί χάρτες οι οποίοι ακολουθούν την κατηγοριοποίηση και την χρωματική παλέτα του Corine.
• Προεπεξεργασίες
Για την επικαιροποίηση των χαρτών βλάστησης έγιναν οι παρακάτω εργασίες: Χρησιμοποιήθηκαν οι ορθοφωτοχάρτες βλάστησης της /ιεύθυνσης δασικών χαρτών του Υπουργείου Γεωργίας. Οι χάρτες συντάχθηκαν με αεροφωτογραφίες έτους λήψης 1985 και επικαιροποιήθηκαν με δορυφορικές εικόνες του δορυφορικού συστήματος Landsat 7 με ημερομηνία λήψης το καλοκαίρι του 2000. Περιλαμβάνουν εκτός των τοπογραφικών πληροφοριών την παρακάτω διάκριση μορφών χρήσης γης: 1. Δασοπονικούς τύπους (διάκριση είδους δένδρων, συγκόμωσης, όγκου) 2. Γεωργικές καλλιέργειες 3. Βοσκότοπους 4. Άγονα 5. Οικισμούς
• Αποτελέσματα
Οι δορυφορικές εικόνες δίδουν δυνατότητες όπως: 1. Αποτύπωση της τρέχουσας κατάστασης που αφορά τη κάλυψη με βλάστηση / δρόμους /οδικό δίκτυο /οικισμούς.. 2. Αναγνώριση γεωλογικών / γεωμορφολογικών χαρακτηριστικών 3. Συνδυασμού με το ανάγλυφο και δημιουργία τρισδιάστατων απόψεων. Το αποτέλεσμα της εργασίας δείχνει ότι τα δεδομένα της τηλεπισκόπισης που έχουν χρησιμοποιηθεί μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην συμπλήρωση ή ενημέρωση χαρτών κλίμακας έως 1:50.000. Κλειδί για τη πετυχημένη εφαρμογή της χαρτογράφησης με G.I.S αποτελεί ο χάρτης υποβάθρου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση χρησιμοποιήθηκαν χαρτογραφικά υπόβαθρα τοπογραφικών χαρτών κλίμακας 1:50.000 με λεπτομερή ψηφιοποίηση των διαφορετικών επιπέδων πληροφορίας.
• Συμπεράσματα
Συγκρίνοντας τις διαφορές στις χρήσεις γης και τη βλάστηση τόσο στον ορεινό όσο και στον πεδινό χώρο μεταξύ 1985 και 2000 διαπιστώνουμε τα εξής: Στην ορεινή ζώνη της Ζακύνθου: • Μείωση των Γ.Κ (6.000 στρ. περίπου), • Αύξηση των χέρσων και χορτολιβαδικών εκτάσεων (3.000 στρ. περίπου), • Μικρή μείωση των πευκοδασών (3.000 στρ. περίπου), • Αύξηση της μακίας βλάστησης (χαμηλή θαμνώδης βλάστηση), κατά 4.000 στρ. περίπου. Στην πεδινή ζώνη παρατηρούμε: • Μείωση των Γ.Κ. κατά 3200 στρέμματα περίπου, • Αύξηση του δομημένου χώρου κατά 1490 στρέμματα περίπου • Εγκατάλειψη κάποιων καλλιεργειών (3165 στρέμ.) • Μείωση των άγονων περιοχών κατά 500 στρ. περίπου Εμφανής είναι η εγκατάλειψη του ορεινού χώρου, αποτέλεσμα της έντονης ανάπτυξης του μαζικού τουρισμού στις παράλιες περιοχές, οι οποίες είναι πλέον κορεσμένες με ορατά τα σημεία διατάραξης του κοινωνικοοικονομικού ιστού χωρίς τα αναμενόμενα ανταποδοτικά οφέλη.
