Εκτίμηση των Συνεπειών από Σεισμό μέσω της Τηλεπισκόπησης: Ο σεισμός της Κωνσταντινούπολης, Τουρκία
Από RemoteSensing Wiki
Εκτίμηση των Συνεπειών από Σεισμό μέσω της Τηλεπισκόπησης: Ο σεισμός της Κωνσταντινούπολης, Τουρκία H. Taubenböck, A. Roth and S. Dech Γερμανικό Κέντρο Δεδομένων Τηλεπισκόπησης Center (DFD), Γερμανικό Διαστημικό Κέντρο (DLR) - Oberpfaffenhofen, D-82234 Wessling, Γερμανία hannes.taubenboeck@dlr.de achim.roth@dlr.de stefan.dech@dlr.de
Αντικείμενο Εφαρμογής: Τεχνική Σεισμολογία Σκοπός Εφαρμογής: Οι σεισμοί είναι φυσικές καταστροφές με επιπτώσεις στην κοινωνία σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία. Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στις δυνατότητες της τηλεπισκόπησης να συμβάλει στην συνεχώς ενημέρωση των χωρικών πληροφοριών για τις υλικές διαστάσεις των ζημιών στο πολύπλοκο σύστημα των αστικών περιοχών στην Κωνσταντινούπολη. Εισαγωγή Η διαχείριση των καταστροφών μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο όταν υπάρχουν διαθέσιμες χωρικές πληροφορίες για τους φορείς λήψης των αποφάσεων. Ειδικά στις μεγαλουπόλεις, που χαρακτηρίζεται από την δυναμική τους, την πολυπλοκότητάς τους και την πολυμορφία τους κάνει την δημιουργία και διαχείριση των χωρικών στοιχείων δύσκολη, αλλά ταυτόχρονα απαραίτητη για τον βιώσιμο πολεοδομικό σχεδιασμό και την διαχείριση των κρίσεων. Η αξιολόγηση των συνεπειών, που πραγματοποιούνται με ολοκληρωμένο τρόπο, μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό οδηγό για τον προγραμματισμό της διαδικασίας και την λήψη αποφάσεων για την κατανομή των πόρων σε διάφορα επίπεδα, συμβάλλοντας επίσης στην ευαισθητοποίηση του κοινού για τους κινδύνους (UNEP, 2002) από μια αναμενόμενη καταστροφή. Με βάση αυτή την κατευθυντήρια γραμμή η μελέτη εστιάζεται στις ικανότητες της τηλεπισκόπησης να συμβάλει στις επίκαιρες χωρικές πληροφορίες στην φυσική διάσταση της ευπάθειας για το σύνθετο σύστημα των αστικών περιοχών της Κωνσταντινούπολης στην Τουρκία. Μια αστική κατάταξη της κάλυψης της γης που προέρχεται από την υψηλή ανάλυση των δορυφορικών δεδομένων δημιουργεί τη βάση για την ανάλυση της χωρικής κατανομής με διαφορετικά χαρακτηριστικά των κτιρίων, τη φέρουσα ικανότητα του οδικού δικτύου ή την αναγνώριση των ανοικτών χώρων. Τα παράγωγα χαρακτηριστικά των κτιρίων χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των λειτουργικών ζημιών για διάφορες πιθανές εντάσεις σεισμών. Επιπλέον, ένα ψηφιακό μοντέλο εδάφους DEM (Digital Elevation Model) αποτελεί τη βάση για τον υπολογισμό ενός χάρτη κλίσεων γης για τον εντοπισμό των δυνητικών περιοχών κατολίσθησης. Δεδομένα Περιοχής Μελέτης Ο παγκόσμιος αστικός πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται ταχύτερα από τον συνολικό πληθυσμό του κόσμου. Εκτιμάται ότι 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στις αστικές περιοχές το 2003 αναμένεται να ανέλθει σε 5 δισ. μέχρι το 2030 (UNΕP, 2004). Ο αριθμός των μεγαλουπόλεων, στις οποίες κατοικούν πάνω από 10 εκατομμύρια ή περισσότεροι κάτοικοι, αυξάνεται σε όλο τον κόσμο. Στις μεγαλουπόλεις υπάρχει τεράστιο δυναμικό για την αντιμετώπιση καταστροφών που οφείλεται στον ρυθμό ανάπτυξης ο οποίος αψηφά τον έλεγχο συχνά στις επικίνδυνες ζώνες και οι επιπτώσεις από τις τεράστιες συγκεντρώσεις πληθυσμού, της βιομηχανίας και της κυκλοφορίας έχουν στα αστικά συστήματα, σημαντικές επιπτώσεις. Λαμβάνοντας υπόψη την πυκνότητα και τον αριθμό των κατοίκων καθώς και την ταχεία ανάπτυξη στις μεγαλουπόλεις συντρέχει υψηλότερος κίνδυνος στις περιπτώσεις των φυσικών καταστροφών. Στο πλαίσιο ενός μεγάλου μέρους των μεγαλουπόλεων που βρίσκονται σε κίνδυνο και σε περιοχές που πλήττονται, η εκτίμηση της τρωτότητας είναι το βασικό στοιχείο για να αναγνωριστεί ποσοτικά να κατανοηθεί και να προβλεφθεί ο κίνδυνος ως βάση πληροφοριών για την ανάπτυξη στρατηγικών σχεδίων πρόληψης. Ειδικότερα οι επιρρεπείς από το σεισμό αναφέρονται οι πόλεις του Μεξικού, το Λος Άντζελες, το Τόκιο, η Τεχεράνη, η Τζακάρτα, η Μανίλα και η περιοχή μελέτης στην παρούσα εργασία. Η Κωνσταντινούπολη είναι μια δυναμική και ταχέως αναπτυσσόμενη πόλη που βρίσκεται στην περιοχή μετάβασης μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και αριθμεί περίπου 14 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο τεράστιος κίνδυνος για την Κωνσταντινούπολη φαίνεται από το μέγεθος του σεισμού 7,4 που έπληξε στις 17 Αυγούστου 1999 την επαρχία Kocaeli μόλις περίπου 150 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Κωνσταντινούπολης. Η περιοχή μελέτης (εικόνα 1) αφορά την εργατική περιοχή Zeytinburnu, που βρίσκεται στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κωνσταντινούπολης. Η Zeytinburnu δείχνει τις διάφορες ετερογενείς διαρθρώσεις της περιοχής και τις τοπικές διαφορές στην αστική μορφολογία. Για την κατάλληλη αξιολόγηση των παραγόντων εντός της ετερογενούς δομής της πόλης, απαιτείται υψηλής χωρικής διακριτικής ικανότητας δορυφορικές εικόνες. Οι δορυφορικές εικόνες IKONOS διαθέτουν χωρική διακριτική ικανότητα 1m στο παγχρωματικό, 4m στο πολυφασματικό και 1m στο Pan-Sharpened. Για τη μελέτη αυτή η εικόνα IKONOS που ελήφθη στις 19 Απριλίου 2004 από το κέντρο της Κωνσταντινούπολης έχει επιλεγεί για επεξεργασία. Επιπλέον, ένα ψηφιακό μοντέλο εδάφους (DEM) βασισμένο σε δεδομένα από τα φασματικά κανάλια X-και C- από την Shuttle Radar Topography Mission (SRTM) απoκτήθηκε τον Φεβρουάριο του 2000 που χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση της κατάστασης του εδάφους. Είναι ένα επιφανειακό μοντέλο με αποστάσεις εικονοστοιχείων στα 25 μέτρα και με ακρίβεια ύψους περίπου 6 μέτρα.
