Συνδυασμός πρότυπου συστήματος δυναμικής, GIS και 3D απεικόνιση στην αειφορική αξιολόγηση της αστικής οικιστικής ανάπτυξης
Από RemoteSensing Wiki
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η συγκεκριμένη εργασία προτείνει ένα σύστημα ανάλυσης GISSD κυρίως αποτελούμενο από την ανάλυση των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS), το μοντέλο Δυναμικής Συστήματος (SD) και την τριδιάστατη απεικόνιση. Το σύστημα GISSD εξετάζει τη βιώσιμη ικανότητα οικιστικής ανάπτυξης και την ανάλυση της χωρικής κατανομής των κατοικημένων κτιρίων με βάση τους δείκτες αειφορίας που κατατάσσονται σε τέσσερεις κατηγορίες : κατοικία, κοινωνία, οικονομία και περιβάλλον. Η προσέγγιση με το GISSD χαρακτηρίζεται από τρία κυριώς πλεονεκτήματα : • Την ικανότητα να ερευνήσει την οικιακή ισορροπία χρησιμοποιώντας δείκτες βιωσιμότητας. • Τα οικονομικο-κοινωνικο-περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά των κατοικημένων κτιρίων. • Την απεικόνιση των στοιχείων προσομοίωσης μέσω της τεχνολογίας GIS.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Η περιοχή μελέτη είναι η Στουτγάρδη ως μία από τις τέσσερεις διοικητικές περιοχές του κράτους και βρίσκεται βορειοανατολικά του Baden-Württemberg στη νότια Γερμανία. Το Plieningen είναι μια περιοχή νότια της πόλης της Στουτγάρδης, 10 χλμ από το κέντρο, με μια έκταση γύρω στα 13.07 m² και 13.035 κατοίκους.
Σύμφωνα με το μοντέλο SD, ο χρονικός ορίζοντας της μελέτης ορίζεται σε 30 χρόνια, από το 1991 έως το 2020, σε σχέση με τις σχετικές εκθέσεις στατιστικής που δημοσιεύθηκαν από το Κρατικό Στατιστικό Γραφείο του Baden-Württemberg. Με βάση τη δομή του μοντέλου και τον υπολογισμό του τύπου που προσδιορίστηκε, η προσομοίωση αντιστοιχεί σε ικανοποιητικό βαθμό με τα ιστορικά δεδομένα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η οικιστική ανάπτυξη έχει ένα μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στις κοινωνίες και στο περιβάλλον μας. Με την πλειοψηφία των νεοαναγειρόμενων κτιρίων και των σπιτιών που κατασκευάζονται στις αστικές περιοχές, είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιτευχθεί οικιστική ανάπτυξη με έναν βιώσιμο τρόπο. Η κυριότερη συμβολή σε αυτή τη μελέτη είναι η εφαρμογή της Δυναμικής Συστήματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GISSD). Η Δυναμική Συστήματος (Δ.Σ.) εφαρμόστηκε για να κατασκευάσει ένα μοντέλο αειφορίας για την αστική οικιστική ανάπτυξη και στη συνέχεια, ενσωματώνοντας την τεχνολογία GIS για να παράγει μια χωρική προσομοίωση και τριδιάστατες απεικονίσεις. Το μοντέλο Δ.Σ. εξέτασε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ πέντε κατηγοριών («Κατευθυντήριες Δυνάμεις», «Πιέσεις», «Κατάσταση», «Επιπτώσεις», «Αντιδράσεις») (Εικόνα ) κατά τη διάρκεια της προσομοίωσης και κατέληξε σε μια επικύρωση για να ελέγξει την προσομοίωση SD σε σύγκριση με τα ιστορικά στοιχεία.
Μέσω του μοντέλου SD, η αστική οικονομική δυνατότητα, η μετανάστευση πληθυσμών, οι περιβαλλοντικές πιέσεις κλπ και οι αλληλεπιδράσεις τους, οι οποίες δε συνδέονται εύκολα με άλλες προσεγγίσεις, ερευνώνται ώστε η προσφορά και η ζήτηση κατοικίας να προβάλλονται κατάλληλα.
Από την άλλη πλευρά, στις αστικές μελέτες, η απεικόνιση των γεωγραφικών δεδομένων λαμβάνει συνεχώς περισσότερη προσοχή. Μέσω της ανάλυσης GIS, τα κατοικήσιμα κτίρια απεικονίζονται σε διδιάστατους και τριδιάστατους χάρτες με βάση τα δύο πιθανά χωρικά σχέδια προς όφελος της «συμπαγούς» ανάπτυξης και της εξωτερικής ανάπτυξης των αστικών περιοχών. Οι χάρτες πυκνότητας δύο διαστάσεων επιδεικνύουν τις ιδιότητες των στοιχείων όσων αφορά τις θέσεις των κατοικημένων κτιρίων. Με αυτό τον τρόπο, οι χάρτες θα μπορούσαν να προσδιορίσουν που συγκεντρώνονται οι πυκνοκατοικημένες (ή οι αραιοκατοικημένες) περιοχές και με τη χρήση αυτών των τριδιάστατων μοντέλων παρέχεται σε ένα ορισμένο βαθμό η πραγματικότητα, που μπορεί να βοηθήσει τους θεατές να συνδέσουν τα στοιχεία με μια ιδιαίτερη φυσική ρύθμιση. Η περιπτωσιολογική μελέτη Plieningen στην περιοχή Stuttgart της Γερμανίας έδειξε ότι το GISSD θα μπορούσε να είναι μια ερμηνευτική μέθοδος για να λύσει τα προβλήματα της βιώσιμης αξιολόγησης, της πρόβλεψης και της 3D απεικόνισης και να βοηθά στην αξιολόγηση και στην εκτίμηση της μελλοντικής τάσης στο χώρο και το χρόνο.
Από τα παραπάνω, συμπεραίνουμε πως το μοντέλο SD και η τεχνολογία GIS είναι μια εφικτή και αποτελεσματική στρατηγική για τη μελέτη της βιώσιμης ανάπτυξης. Η μεθοδολογία επιτρέπει στους υπευθύνους να προβλέπουν τον ενιαίο ασταθή παράγοντα ή να ακολουθούν την ολοκληρωμένη βιώσιμη ικανότητα στη διαδικασία της οικιστικής ανάπτυξης με ένα ποσοτικό κριτήριο. Επιπλέον, μπορούν να διεξάγουν λεπτομερή σχεδιασμό σε πραγματικές περιοχές που χρειάζονται συντήρηση κατοικίας.
