Ανίχνευση εξωπλανητών με τη μέθοδο της διέλευσης
Από RemoteSensing Wiki
| Γραμμή 8: | Γραμμή 8: | ||
'''Εισαγωγή''': | '''Εισαγωγή''': | ||
| + | |||
| + | Όλοι οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα περιστρέφονται γύρω από τον ΉΉλιο. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και σε πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από άλλα αστέρια, τους οποίους ονομάζουμε εξωπλανήτες. Εξαιτίας του έντονου φωτισμού των αστεριών, οι εξωπλανήτες είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ανιχνευτούν άμεσα μέσα από τηλεσκόπια, για αυτό το λόγο από το 1992 που ανακαλύφθηκε ο πρώτος εξωπλανήτης έχουν καθιερωθεί αρκετές μέθοδοι και τεχνικές ανίχνευσης εξωπλανητών μέσω της τηλεπισκόπησης άλλων ηλιακών συστημάτων. Μια από αυτές τις μεθόδους είναι αυτή της Διάβασης (Transit Method), η οποία είναι αρκετά δημοφιλής, αρχικά λόγο της αξιοπιστίας της στην έρευνα του φαινομένου, και αφετέρου για τη δυνατότητά που δίνει ακόμη και σε ερασιτέχνες αστρονόμους να συμβάλουν και αυτοί ερευνητικά με Follow Up παρατηρήσεις εξωπλανητών ακόμη και ανακαλύψεις. Με λίγα λόγια, με τη μέθοδο της διάβασης εκμεταλλευόμαστε την τροχιά των εξωπλανητών γύρω από το άστρο τους έτσι ώστε, όταν ο εξωπλανήτης περνάει μπροστά από αυτό, να έχουμε φαινομενική πτώση της φωτεινότητας του άστρου. | ||
| + | |||
| + | '''Μεθοδολογία:''' | ||
| + | Η μέθοδος της διάβασης βασίζεται στην παρατήρηση του αστέρα του οποίου που θέλουμε να εξετάσουμε αν υπάρχει εξωπλανήτης, άρα στη σύγκριση της φαινομενικής φωτεινότητας του αστέρα-στόχου, με διαδοχικές παρατηρήσεις ώστε να γίνει αντιληπτή η πτώση φωτεινότητας του αστέρα όταν ο εξωπλανήτης περνάει ενδιάμεσα από το άστρο και το όργανο παρατήρησης. | ||
| + | Αρχικά, χρησιμοποιώντας τις προβλεπόμενες περιόδους διέλευσης εξωπλανητών που έχουν δημιουργηθεί από παλιότερες παρατηρήσεις, μπορούν να οριστούν οι μέρες και οι ώρες παρατηρήσεις αστεριών-στόχων για λήψη δεδομένων πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης διέλευσης ενός εξωπλανήτη. Αυτά τα δεδομένα στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός συνόλου δεδομένων τιμών ροής για κάθε καρέ/ frame που έχει ληφθεί κατά τη διάρκεια της παρατήρησης. | ||
| + | |||
| + | |||
Αναθεώρηση της 12:50, 13 Ιανουαρίου 2021
Πρωτότυπος Τίτλος: Detection of Exoplanets Using the Transit Method
Συγγραφείς: Afanasev Dennis, COMPUTER SCIENCE, CCAS ‘20
Πηγή: THE GEORGE WASHINGTON UNIVERSITY
URL: https://scholarspace.library.gwu.edu/concern/gw_works/ww72bb82z
Εισαγωγή:
Όλοι οι πλανήτες στο ηλιακό μας σύστημα περιστρέφονται γύρω από τον ΉΉλιο. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και σε πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από άλλα αστέρια, τους οποίους ονομάζουμε εξωπλανήτες. Εξαιτίας του έντονου φωτισμού των αστεριών, οι εξωπλανήτες είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ανιχνευτούν άμεσα μέσα από τηλεσκόπια, για αυτό το λόγο από το 1992 που ανακαλύφθηκε ο πρώτος εξωπλανήτης έχουν καθιερωθεί αρκετές μέθοδοι και τεχνικές ανίχνευσης εξωπλανητών μέσω της τηλεπισκόπησης άλλων ηλιακών συστημάτων. Μια από αυτές τις μεθόδους είναι αυτή της Διάβασης (Transit Method), η οποία είναι αρκετά δημοφιλής, αρχικά λόγο της αξιοπιστίας της στην έρευνα του φαινομένου, και αφετέρου για τη δυνατότητά που δίνει ακόμη και σε ερασιτέχνες αστρονόμους να συμβάλουν και αυτοί ερευνητικά με Follow Up παρατηρήσεις εξωπλανητών ακόμη και ανακαλύψεις. Με λίγα λόγια, με τη μέθοδο της διάβασης εκμεταλλευόμαστε την τροχιά των εξωπλανητών γύρω από το άστρο τους έτσι ώστε, όταν ο εξωπλανήτης περνάει μπροστά από αυτό, να έχουμε φαινομενική πτώση της φωτεινότητας του άστρου.
Μεθοδολογία: Η μέθοδος της διάβασης βασίζεται στην παρατήρηση του αστέρα του οποίου που θέλουμε να εξετάσουμε αν υπάρχει εξωπλανήτης, άρα στη σύγκριση της φαινομενικής φωτεινότητας του αστέρα-στόχου, με διαδοχικές παρατηρήσεις ώστε να γίνει αντιληπτή η πτώση φωτεινότητας του αστέρα όταν ο εξωπλανήτης περνάει ενδιάμεσα από το άστρο και το όργανο παρατήρησης. Αρχικά, χρησιμοποιώντας τις προβλεπόμενες περιόδους διέλευσης εξωπλανητών που έχουν δημιουργηθεί από παλιότερες παρατηρήσεις, μπορούν να οριστούν οι μέρες και οι ώρες παρατηρήσεις αστεριών-στόχων για λήψη δεδομένων πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης διέλευσης ενός εξωπλανήτη. Αυτά τα δεδομένα στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός συνόλου δεδομένων τιμών ροής για κάθε καρέ/ frame που έχει ληφθεί κατά τη διάρκεια της παρατήρησης.

