Μοντελοποίηση των προτιμήσεων των ενδιαιτημάτων για τις φάλαινες και τα δελφίνια στο Καταφύγιο Πέλαγος (Δυτική Μεσόγειος Θάλασσα) ...

Από RemoteSensing Wiki

---

Αναθεώρηση της 13:29, 23 Ιανουαρίου 2020

Μοντελοποίηση των προτιμήσεων των ενδιαιτημάτων για τις φάλαινες και τα δελφίνια στο Καταφύγιο Πέλαγος (Δυτική Μεσόγειος Θάλασσα) με φυσιογραφικές και τηλεπισκοπικές μεταβλητές

Πρωτότυπος τίτλος: Modelling habitat preferences for fin whales and striped dolphins in the Pelagos Sanctuary (Western Mediterranean Sea) with physiographic and remote sensing variables

Συγγραφείς: Simone Panigada, Margherita Zanardelli, Monique MacKenzie, Carl Donovan, Frédéric Mélin, Philip S. Hammond

Δημοσιεύθηκε: Remote Sensing of Environment 112 (2008) 3400–3412

Σύνδεσμος πρότυπου κειμένου: [1]

Λέξεις-Κλειδιά: Xαρτογράφηση άγριας πανίδας, φάλαινες, δελφίνια, Μεσόγειος Θάλασσα, Καταφύγιο

Εισαγωγή:

Το καταφύγιο Pelagos  βρίσκεται ανάμεσα στη νοτιοανατολική Γαλλία, το Μονακό, τη Βόρεια Σαρδηνία και τη βορειοδυτική Ιταλία, καλύπτοντας μια περιοχή περίπου 90.000 km2. Οι φάλαινες και τα δελφίνια στη Μεσόγειο εκτίθενται σε έναν αριθμό ανθρωπογενών απειλών. Μερικές απειλές, όπως η ακουστική και χημική ρύπανση, και η περιβαλλοντική υποβάθμιση του βιοτόπου μπορεί να επηρεάσει και τα δύο. Μία από τις ανάγκες του καταφυγίου Pelagos για τη διατήρηση των θαλάσσιων θηλαστικών στη Μεσόγειο είναι η συλλογή πληροφοριών σχετικά με τα κρίσιμα ενδιαιτήματα για τα κητοειδή. Αυτή η μελέτη έχει ως στόχο την χαρτογράφηση των οικοτόπων των φαλαινών (Balaenoptera physalus) και των δελφινιών (Stenella coeruleoalba) (τα δύο πιο άφθονα είδη στην περιοχή) με σκοπό την παροχή αυτών των πληροφοριών, προκειμένου να αξιολογηθούν περιοχές ιδιαίτερης σημασίας για αυτά τα δύο είδη. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης θα παρέχουν πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συντήρηση και διαχείριση του καταφυγίου.

Δεδομένα και Μεθοδολογία:

 Η έρευνα διεξήχθη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μεταξύ 1993 και 1999. Η περιοχή μελέτης χωρίστηκε σε γεωγραφικό πλάτος και μήκος. Οι επεξηγηματικές μεταβλητές που εξετάστηκαν στα μοντέλα ήταν μέσος όρος, εύρος και τυπική απόκλιση βάθους και κλίσης, απόσταση από την πλησιέστερη ακτογραμμή καθώς επίσης θερμοκρασία θαλάσσιας επιφάνειας και συγκέντρωση χλωροφύλλης-α. Τα πρώτα υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας GIS ενώ τα τελευταία ελήφθησαν από τους AVHRR και SeaWiFS. Χρησιμοποιήθηκαν Generalized Additive Models (GAM) με πολυδιάστατες εξομαλύνσεις για να μοντελοποιηθούν η κατανομή των φαλαινών και των δελφινιών σχετικά με αυτές τις μεταβλητές, και επίσης χρησιμοποιήθηκαν τα δέντρα ταξινόμησης και παλινδρόμησης για τον χαρακτηρισμό των οικοτόπων και μοντέλων πρόβλεψης. Τα μοντέλα GAM συνδυάστηκαν με τις Γενικευμένες Εκτιμητικές Εξισώσεις (Generalized Estimating Equations -GEEs) για να υπολογιστεί η χρονική αυτοσυσχέτιση στα σφάλματα και για να βοηθήσει στην εξασφάλιση αξιόπιστης επιλογής μοντέλου. 

Αποτελέσματα:

Συνολικά 273 ομάδες φαλαινών και 592 ομάδες δελφινιών παρατηρήθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, σε αναζήτηση 24.713 χιλιομέτρων. Τα κυματομετρικά χαρακτηριστικά ήταν οι πιο πολύτιμοι προγνωστικοί δείκτες στην περιοχή του καταφυγίου Pelagos για τα δύο είδη. Οι τιμές θερμοκρασίας θάλασσας ήταν δείκτες για την παρουσία και των δύο ειδών, δελφινιών και φαλαινών. Και τα δύο είδη δείχνουν την τάση να προτιμούν ψυχρότερα νερά (21-24 ° C). Τα επίπεδα χλωροφύλλης-α επιλέχθηκαν από τα μοντέλα GAM μόνο για τα δελφίνια και με μεγάλη αβεβαιότητα. Αυτό μπορεί να συνδέεται με τη σχετικά σύντομη εξετασθείσα περίοδο (μόνο 2 έτη) ή και με οποιαδήποτε λειτουργική σχέση που υπάρχει σε μία διαφορετική γεωγραφική ή χρονική κλίμακα. Εντούτοις, οι ενισχυμένες ταξινομήσεις έδειξαν μεγάλη σημασία στην ύπαρξη χλωροφύλλης-α και για τα δύο είδη.

Συζήτηση:

Μία από τις σημαντικότερες φυσικές δυνάμεις που επηρεάζουν τη διανομή των φαλαινών και δελφινιών είναι η διαθεσιμότητα και η διανομή των πρωτογενών τους πηγών τροφής. Πλήρης κατανόηση των φυσικών και οικολογικών διαδικασιών η οποία διέπει τα νερά του Καταφυγίου Πέλαγος, εξακολουθεί να λείπει. Η βελτίωση αυτής της κατανόησης θα επιτρέψει την καλύτερη εφαρμογή του αναγκαίου μετριασμού και των μέτρων διατήρησης για την περιοχή αυτή, η οποία αντιμετωπίζει βαριά ανθρωπογενή πίεση. Για αυτόν τον λόγο προτείνεται ολόκληρη η περιοχή μελέτης, καθώς και δυτικά παρακείμενα ύδατα, να θεωρηθούν ως ένας ευρέως διαδεδομένος κρίσιμος βιότοπος για τις φάλαινες και τα δελφίνια.