Επιδράσεις της αστικής επέκτασης στην απώλεια και τον κατακερματισμό δασών σε έξι αλυσίδες γειτονικών μητροπολιτικών περιοχών στην Κίνα

Από RemoteSensing Wiki

Αναθεώρηση της 17:35, 16 Δεκεμβρίου 2017

Επιδράσεις της αστικής επέκτασης στην απώλεια και τον κατακερματισμό δασών σε έξι αλυσίδες γειτονικών μητροπολιτικών περιοχών στην Κίνα

Πρωτότυπος τίτλος: Effects of Urban Expansion on Forest Loss and Fragmentation in Six Megaregions, China

Συγγραφείς: Weiqi Zhou, Sai Zhang, Wenjuan Yu, Jing Wang, Weimin Wang

Δημοσιεύθηκε: Remote Sensing, 2017, 26th of September

Εισαγωγή

Η αστικοποίηση θεωρείται από καιρό ως μια σημαντική αλλαγή της χρήσης/κάλυψης γης (LULC) παγκοσμίως, η οποία συνδέεται με τις αλλαγές στο τοπικό και περιφερειακό κλίμα, το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους. Στην πραγματικότητα, η αστική επέκταση θεωρείται σημαντική απειλή για την απώλεια και τον κατακερματισμό των φυσικών τοπίων και αποτελεί βασικό παράγοντα πολλών περιβαλλοντικών και οικολογικών προβλημάτων. Για παράδειγμα, η απώλεια και ο κατακερματισμός των δασών που προκαλείται από την αστική επέκταση έχει τραβήξει μεγάλη προσοχή παγκοσμίως. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η απώλεια και ο κατακερματισμός των δασών επιφέρουν δυσμενείς επιπτώσεις σε διάφορες οικολογικές διαδικασίες και λειτουργίες, όπως η υποβάθμιση της ποιότητας των οικοτόπων άγριας ζωής και η απειλή της βιοποικιλότητας. Η κατανόηση τέτοιων επιπτώσεων απαιτεί την ποσοτικοποίηση της απώλειας δασών και του κατακερματισμού που συνδέεται με την αστική επέκταση [10,17,18]. Η τηλεπισκόπηση έχει χρησιμοποιηθεί από καιρό για να ποσοτικοποιήσει τις αλλαγές στη δασική γη, καθώς μπορεί να αποκαλύψει ρητά την αλλαγή του χώρου με επαναλαμβανόμενο και συνεπή τρόπο. Οι μεταβολές στο χωρικό πρότυπο της δασικής γης έχουν μελετηθεί συνήθως συνδυάζοντας δεδομένα τηλεπισκόπησης με μετρήσεις πεδίου. Έχουν χρησιμοποιηθεί εικόνες τηλεπισκόπησης με διαφορετική χωρική ανάλυση, που κυμαίνονταν από δεδομένα από Advanced Very High Resolution Radiometer (AVHRR) με ανάλυση 8 χιλιόμετρα, έως εικόνες μεσαίου μεγέθους, όπως 250 μέτρα / 1 χιλιόμετρο Moderate Resolution Imaging Spectroradiometer (MODIS), εικόνες από Landsat TM 30 μέτρα και εικόνες υψηλής ανάλυσης, όπως εικόνες από τον IKONOS 1 μέτρο. Προηγούμενες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της αστικής επέκτασης στην απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών μπορούν να κατηγοριοποιηθούν εύκολα σε τρεις τύπους. Ο πρώτος τύπος μελετών επικεντρώνεται στην αστική επέκταση και στη σχετική αλλαγή της χρήσης γης, με έμφαση στην απώλεια δασών στην αστική και αγροτική περιφέρεια. Ο δεύτερος τύπος μελετών επικεντρώνεται στο χωροχρονικό μοτίβο της αστικής επέκτασης κατά μήκος μιας αστικο-αγροτικής κλίσης και πως αυτά τα πρότυπα επηρεάζουν τις αλλαγές (τόσο το κέρδος όσο και την απώλεια) στις δασικές εκτάσεις. Ο τρίτος τύπος μελετών ασχολείται ρητά με τα χωρικά πρότυπα της δασικής γης και την αλλαγή της που σχετίζεται με την αστικοποίηση. Εκτός από την αλλαγή στην περιοχή δασικής γης, αυτές οι μελέτες επικεντρώνονται στη χωρική κατανομή των δασών, με ιδιαίτερη έμφαση στον κατακερματισμό των δασών που προκαλείται από την αστική επέκταση. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έχουν επικεντρωθεί στις δυσμενείς επιπτώσεις της αυξημένης αστικής γης στην απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών. Λίγες μελέτες, ωστόσο, έχουν εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η χωρική κατανομή της ανεπτυγμένης γης επηρέασε την απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών. Ας λάβουμε ως παράδειγμα, ερευνητικά ερωτήματα, όπως "Εκτός από την αύξηση του όγκου των ανεπτυγμένων γαιών, το χωρικό μοτίβο (π.χ. συσσωματωμένο ή διασκορπισμένο) πρόσφατα αναπτυγμένων περιοχών επηρεάζει τον κατακερματισμό των δασών;" Η αντιμετώπιση τέτοιων ερωτημάτων μπορεί να δώσει σημαντικές πληροφορίες για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η αστική επέκταση επηρεάζει την απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών και ως εκ τούτου είναι σημαντική για την έξυπνη αστική ανάπτυξη και τον σχεδιασμό. Αυτή η μελέτη στοχεύει να καλύψει αυτό το κενό. Ο πρωταρχικός στόχος αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση των επιπτώσεων της αστικής επέκτασης και των χωρικών της προτύπων στην απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών. Διεξήγαμε μια συγκριτική μελέτη στις έξι μεγαλύτερες αλυσίδες γειτονικών μητροπολιτικών περιοχών (megaregions) της Κίνας - το Beijing-Tianjin-Hebei (BTH), το Yangtze River Delta (YRD), το Pearl River Delta (PRD), το Wuhan (WH), το Chengdu-Chongqing (CY) και το Changsha-Zhuzhou-Xiangtan (CZT). Συγκεκριμένα, οι στόχοι είναι οι εξής: (1) ποσοτικοποίηση της αστικής επέκτασης και του χωροταξικού σχεδιασμού και της απώλειας και κατακερματισμού των δασών από το 2000 έως το 2010 στις έξι megaregions ταχείας αστικοποίησης και (2) να εξετάσει τις επιπτώσεις της αστικής επέκτασης και του χωροταξικού σχεδιασμού της στην απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών από το 2000 έως το 2010. Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης μπορούν να παράσχουν πληροφορίες για την προστασία των δασών και τη μείωση του κατακερματισμού κατά τη διάρκεια των αστικών διαδικασιών επέκτασης.

Περιοχή μελέτης

Η μελέτη αυτή επικεντρώθηκε σε έξι ταχέως αστικοποιημένα megaregions στην Κίνα, όπως το Beijing-Tianjin-Hebei (BTH), το Yangtze River Delta (YRD), το Pearl River Delta (PRD), το Wuhan (WH), το Chengdu-Chongqing (CY) και το Changsha-Zhuzhou-Xiangtan (CZT). Τα αστικά megaregions BTH, YRD και PRD διανέμονται από το βορρά προς το νότο της ανατολικής παράκτιας περιοχής και είναι τα τρία μεγαλύτερα megaregions με σχετικά μακρά ιστορία ανάπτυξης (Σχήμα 1). Το αστικό megaregion του BTH περιλαμβάνει δύο δήμους που βρίσκονται απευθείας υπό την Κεντρική Κυβέρνηση, το Πεκίνο και το Tianjin και την επαρχία Hebei. Το αστικό megaregion της YRD αποτελείται από τη Σαγκάη, οκτώ νομαρχιακές πόλεις στο νότο της επαρχίας Jiangsu και έξι πόλεις του νομού στη βόρεια επαρχία Zhejiang. Το megaregion PRD περιλαμβάνει εννέα πόλεις στην επαρχία Guangzhou (Πίνακας 1). Οι συνολικές εκτάσεις των τριών μεγαλουπόλεων είναι περίπου 215.800 km^2, 103.960 km^2 και 54.000 km^2, με συνολικό πληθυσμό 111 εκατ. (8,07% του συνολικού πληθυσμού της Κίνας), 98 εκατ. (7,13%) και 59 εκατ. το 2015, αντίστοιχα. Τα τρία megaregions θεωρούνται ως ο κινητήριος μοχλός της οικονομικής ανάπτυξης στην Κίνα, με συνολικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) 21,456 δισ. γιουάν, το οποίο αντιπροσωπεύει το 31,3% του συνολικού ΑΕΠ της Κίνας το 2015.

Eικόνα 1:Η χωρική κατανομή των έξι αστικών megaregions.

Πίνακας 1:Διοικητικά όρια των έξι αστικών megaregions.

Τα megaregion Wuhan (WH) και Changsha-Zhuzhou-Xiangtan (CZT) βρίσκονται στο κέντρο της Κίνας, με μέγεθος 58.000 km^2 και 27.980 km^2 αντίστοιχα (Σχήμα 1). Το megaregion WH περιλαμβάνει οκτώ πόλεις της επαρχίας Hubei και το megaregion της CZT περιλαμβάνει τις πόλεις Changsha, Zhuzhou και Xiangtan στην επαρχία Hunan (Πίνακας 1). Τόσο το WH όσο και το CZT είναι οι περιφέρειες με τις μεγαλύτερες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης στην Κεντρική Κίνα. Το 2010, το ΑΕΠ της CZT ήταν 112,43 δισεκατομμύρια γιουάν, το οποίο είναι τετραπλάσιο του ΑΕΠ του 2000. Αν και το μέγεθος του WH megaregion είναι μικρότερο από το ένα τρίτο της συνολικής επαρχίας του Hubei, έχει πάνω από το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού της επαρχίας, και συνέβαλε σε ποσοστό άνω του 60% του ΑΕΠ το 2010. Το αστικό megaregion του Chengdu-Chongqing (CY) βρίσκεται στην πάνω μεριά της λεκάνης απορροής του ποταμού Yangtze, που ανήκει στο δυτικό τμήμα της Κίνας (Σχήμα 1). Αποτελείται από 15 πόλεις στην επαρχία Sichuan και 22 κομητείες του δήμου Chongqing, με περίπου 185.000 km^2. Αυτό το megaregion είναι η πιο ανεπτυγμένη περιοχή στη Δυτική Κίνα, με το συνολικό ΑΕΠ 3713 δισ. Γιουάν το 2014, αντιπροσωπεύοντας το 5,9% του συνολικού ΑΕΠ στη χώρα.

Δεδομένα

Οι χάρτες ταξινόμησης της χρήσης γης και κάλυψης γης (LULC) για το 2000 και το 2010 προέρχονταν από εικόνες Landsat TM / ETM + με χωρική ανάλυση 30 m. Οι εικόνες Landsat TM / ETM + αποκτήθηκαν από τα αρχεία των Γεωλογικής Επισκόπησης των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS). Οι πρωτογενείς διαδικασίες έχουν εκτελεστεί για όλες τις εικόνες μέσω του Level 1 Product Generation System (LPGS). Έξι τύποι συμπεριλήφθηκαν στους χάρτες ταξινόμησης LULC: δάσος, γρασίδι, νερό, γεωργική γη, ανεπτυγμένη γη και άγονη γη (Σχήμα 2). Ο τύπος του δάσους περιλαμβάνει αειθαλή πλατύφυλλα δάση, φυλλοβόλα πλατύφυλλα δάση, αειθαλές κωνοφόρα δάση, φυλλοβόλα δάση, κωνοφόρα και μικτά δάση και θάμνους πλατύφυλλων. Τόσο τα φυσικά δάση όσο και τα αστικά δάση ταξινομήθηκαν σύμφωνα με το είδος του δάσους. Ο τύπος γρασιδιού περιλαμβάνει πρασιές, λιβάδια, βοσκοτόπια, φούντες και σωρούς χόρτων και αστικούς χλοοτάπητες. Το νερό περιλαμβάνει λίμνες, δεξαμενές, ποτάμια και κανάλια. Η γεωργική γη αποτελείται από ορεινές και ξηρές εκτάσεις. Η αναπτυγμένη γη περιλαμβάνει αστικούς και αγροτικούς οικισμούς, εμπορικά, θεσμικά, βιομηχανικά και μεταφορικά εδάφη. Η άγονη γη περιλαμβάνει γυμνό έδαφος, γυμνό βράχο και άμμο.

Εικόνα:Rswikiglp13.jpg |thumb|right|Eικόνα 2:Χρήση και κάλυψη γης για τα έξι megaregions το 2000 και το 2010.]]

Μέθοδος Ταξινόμησης

Κατασκευάσαμε αρχικά το χάρτη LULC του 2010 με προσέγγιση αντικειμενοστραφούς ταξινόμησης. Με αυτήν την προσέγγιση, ο αλγόριθμος κατάτμησης πολλαπλών αναλύσεων χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία αντικειμένων εικόνας. Δημιουργήσαμε τρία επίπεδα αντικειμένων με τις παραμέτρους κλίμακας να ορίζονται ως 10 (Επίπεδο 1), 30 (Επίπεδο 2) και 50 (Επίπεδο 3) ελέγχοντας διαφορετικές τιμές παραμέτρων. Τα αντικείμενα στο Επίπεδο 1 χρησιμοποιήθηκαν για την ταξινόμηση του νερού, του χόρτου και της άγονης γης. Αντικείμενα στο Επίπεδο 2 χρησιμοποιήθηκαν για τον προσδιορισμό της γεωργικής γης και της ανάπτυξης γης, και εκείνα στο επίπεδο 3 χρησιμοποιήθηκαν για δασικές εκτάσεις. Οι κανονισμοί που χρησιμοποίησαν παραμέτρους χαρακτηριστικών όπως NDVI, NDWI, φωτεινότητα, μέγεθος, σχήμα και γειτνίαση αναπτύχθηκαν για την ταξινόμηση LULC. Μετά την αυτόματη ταξινόμηση, εκτελέστηκε εκτεταμένη χειροκίνητη επεξεργασία για την τελειοποίηση της ταξινόμησης, χρησιμοποιώντας δεδομένα υψηλής χωρικής ανάλυσης, όπως εικόνες 2.4 μέτρα QuickBird και εικόνες SPOT 2.5 μέτρα ως δεδομένα αναφοράς. Κατά συνέπεια, αποκτήσαμε το χάρτη 2010 με συνολική ακρίβεια μεγαλύτερη από 96%. Στη συνέχεια, ο χάρτης του 2010 χρησιμοποιήθηκε ως χάρτης αναφοράς για τη δημιουργία του χάρτη του 2000 χρησιμοποιώντας μια αντικειμενοστραφή αναδρομική προσέγγιση. Με αυτήν την αντικειμενοστραφή αναδρομική προσέγγιση, πραγματοποιήσαμε αρχικά την ανάλυση διανυσματικών αλλαγών για τον εντοπισμό περιοχών με μεταβολή από το 2000 έως το 2010, οι οποίες στη συνέχεια ταξινομήθηκαν με μέθοδο αντικειμενοστραφούς ταξινόμησης. Για τις περιοχές που δεν έχουν αλλαγές, οι τύποι LULC του 2010 ήταν αναδρομικά στο χάρτη του 2000. Η συνολική ακρίβεια των χαρτών το 2000 ήταν επίσης πάνω από 96%.

Μέτρηση αστικής επέκτασης και δασικής απώλειας

Χρησιμοποιήσαμε δύο δείκτες για να μετρήσουμε το μέγεθος και τη σχετική ταχύτητα της αστικής επέκτασης στα έξι megaregions. Η περιοχή των πρόσφατα ανεπτυγμένων γαιών (εξίσωση (1), Anew) χρησιμοποιήθηκε για να μετρήσει το μέγεθος της αστικής επέκτασης. Η σχετική ταχύτητα της αστικής επέκτασης μετρήθηκε με την αναλογία μεταξύ της έκτασης της νεόκτιστης γης και της έκτασης της προηγουμένως υπάρχουσας αναπτυγμένης γης (εξίσωση (2), Pnew), η οποία χρησιμοποιήθηκε για να συγκρίνει την ταχύτητα αστικής επέκτασης σε megaregions με διαφορετικά μεγέθη . Οι Anew και Pnew υπολογίστηκαν ως εξής: Anew = Aend – Astart (1) Pnew =(Anew/Astart)×100% (2) όπου η Astart αντιπροσωπεύει την περιοχή των προηγουμένως υφιστάμενων ανεπτυγμένων γαιών, η Aend αντιπροσωπεύει την έκταση της ανεπτυγμένης γης κατά το τέλος της επέκτασης και η Anew αντιπροσωπεύει την καθαρή αύξηση της έκτασης της ανεπτυγμένης γης. Επικεντρωθήκαμε στην απώλεια δασών που προκαλείται από την αστική επέκταση. Κατά συνέπεια, αναπτύξαμε δύο δείκτες για να προσδιορίσουμε τις μετατροπές από δάσος σε ανεπτυγμένη γη. Το Af2d αντιπροσωπεύει την έκταση των δασών που μετατράπηκαν σε νεόκτιστες εκτάσεις από το 2000 έως το 2010. Χρησιμοποιήσαμε το Pf2d για να μετρήσουμε τη συμβολή των δασών σε νεόκτιστες εκτάσεις, η οποία υπολογίστηκε διαιρώντας την έκταση της νεόδμητης γης με την έκταση γης δάσους σε ανεπτυγμένη γη: Pf2d =(Af2d/A'new)×100% (3) όπου το A'new αντιπροσωπεύει το συνολικό κέρδος της έκτασης της ανεπτυγμένης γης από δάση, χόρτο, νερό, γεωργική γη και άγονη γη.

Μετρήσεις πεδίου για τον υπολογισμό του κατακερματισμού των δασών και την ανάπτυξη της διασποράς γης

Επιλέξαμε τρεις συχνά χρησιμοποιούμενες μετρήσεις σε επίπεδο τάξης για να χαρακτηρίσουμε το χωρικό μοντέλο των αναπτυγμένων γαιών και δασών στα έξι αστικά μεγαθήρια, τόσο στις περιφερειακές κλίμακες όσο και στις κλίμακες των πόλεων. Οι μετρήσεις πεδίου στην κλίμακα της πόλης χρησιμοποιήθηκαν για να ποσοτικοποιηθούν οι σχέσεις μεταξύ του χωροταξικού σχεδιασμού της αστικής επέκτασης και της απώλειας και κατακερματισμού των δασών. Αυτές οι μετρήσεις συμπεριέλαβαν την ποσοστιαία κάλυψη του τοπίου (PLAND) που μετρά τη σύνθεση του τοπίου, το μέσο μέγεθος των κηλίδων (MPS) και την πυκνότητα των κηλίδων (PD) που ποσοτικοποιούν χωρικά πρότυπα ανάπτυξης της γης και του κατακερματισμού των δασών. Οι λεπτομερείς περιγραφές και εξισώσεις αυτών των μετρήσεων παρατίθενται στον Πίνακα 2.

Εικόνα:Rswikiglp14.jpg |thumb|right|Πίνακας 2:Περιγραφή των μετρήσεων πεδίου που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη.]]

Στατιστική Ανάλυση

Πραγματοποιήσαμε πρώτα την ανάλυση συσχέτισης Pearson για να εξετάσουμε τις σχέσεις μεταξύ της απώλειας δασών και του κατακερματισμού και των χωρικών μοντέλων της αναπτυγμένης γης για κάθε αστικό megaregion, εκτός από την CZT, χρησιμοποιώντας την πόλη της νομαρχίας ως μονάδα ανάλυσης. Εξαιρέσαμε το megaregion της CZT επειδή υπήρχαν μόνο τρεις πόλεις στην CZT, χωρίς αρκετά δείγματα για ανάλυση συσχέτισης. Διεξήγαμε περαιτέρω μερική ανάλυση συσχετισμού για να διερευνήσουμε τις σχέσεις μεταξύ της εκατοστιαίας κάλυψης της αναπτυγμένης γης και του κατακερματισμού των δασών ελέγχοντας την επίδραση του χωροταξικού σχεδιασμού της αναπτυγμένης γης (δηλ. χρησιμοποιώντας το PD της αναπτυγμένης γης ως ελεγχόμενη μεταβλητή). Η ανάλυση μερικής συσχέτισης είναι απαραίτητη επειδή οι μετρήσεις χωρικών μοντέλων της αναπτυγμένης γης συσχετίστηκαν σε μεγάλο βαθμό με το ποσοστό της κάλυψής της και ως εκ τούτου η ανάλυση συσχέτισης Pearson μπορεί να επιτύχει ψευδείς σχέσεις μεταξύ του ποσοστού κάλυψης της αναπτυγμένης γης και του κατακερματισμού των δασών.

Αποτελέσματα

Από το 2000 έως το 2010, τα έξι αστικά megaregions γνώρισαν γρήγορη αστική επέκταση, αλλά με μεγάλες περιφερειακές διακυμάνσεις. Το αστικό megaregion της YRD είχε την ταχύτερη αστική επέκταση σε μέγεθος (Anew), με αύξηση 8944 km^2 από συνολική έκταση ανεπτυγμένης γης 13.392 το 2000 σε 22.335 km^2 το 2010 (Πίνακας 3). Η ανεπτυγμένη γη αυξήθηκε κατά 3777 km^2 για το BTH, 2378 km^2 για CY, 1806 km^2 για PRD, 1450 km^2 για WH και 388 km^2 για CZT. Ωστόσο, το megaregion της CY είχε την ταχύτερη σχετική ταχύτητα (Pnew) αστικής επέκτασης, με αύξηση 83,3%, ακολουθούμενη από το YRD (66,8%), WH (56,3%), CZT (34,3%), PRD (30,8%) , και ΒΤΗ (21,1%) (Πίνακας 3).

Εικόνα:Rswikiglp15.jpg |thumb|right|Πίνακας 3:Η συνολική έκταση και η αναλογική κάλυψη των ανεπτυγμένων γαιών, καθώς και η έκταση των νεόδμητων εκτάσεων και η αναλογία τους προς την προηγουμένως υφιστάμενη ανεπτυγμένη γη στα έξι αστικά megaregion.]]

Η ποσοστιαία κάλυψη του δάσους και η αλλαγή του διέφεραν σε μεγάλο βαθμό στις περιοχές. Το megaregion CZT είχε το υψηλότερο ποσοστό κάλυψης των δασών, με 59,53% το 2010, ακολουθούμενο από το PRD (59,18%), CY (46,46%), BTH (33,06%), WH (26,40%) και YRD (25,87%). Η ποσοστιαία κάλυψη του δάσους αυξήθηκε ελαφρώς για τα ποσοστά BTH (0,50%), YRD (0,74%) και CY (1,31%) από το 2000 έως το 2010. Αντίθετα, τα megaregion PRD, WH και CZT παρουσίασαν καθαρές μειώσεις στο ποσοστό δάσους. Για παράδειγμα, το megaregion PRD είχε καθαρή απώλεια 246 km2, από συνολική έκταση δασικής έκτασης 32.156 km2 το 2000 σε 31.910 km2 το 2010 (Πίνακας 4).

Εικόνα:Rswikiglp16.jpg |thumb|right|Πίνακας 4:Η συνολική έκταση και η αναλογική κάλυψη της δασικής γης, καθώς και η έκταση των δασών που μετατράπηκαν σε νεόκτιστα εδάφη και η αναλογία τους προς τη συνολική έκταση των νεόκτιστων εκτάσεων στα έξι αστικά megaregion.]]

Επικεντρωθήκαμε στην απώλεια δασών που προκάλεσε η αστική επέκταση και διαπιστώσαμε ότι οι αλλαγές στα δάση ήταν διαφορετικές από την καθαρή αύξηση ή μείωση που υποδηλώνει (Πίνακας 4). Η έκταση της απώλειας δασών που προκλήθηκε από την αστική επέκταση και η συμβολή της στην πρόσφατα ανεπτυγμένη γη ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό στα megaregion. Παραδείγματος χάριν, το megaregion CY γνώρισε τη μεγαλύτερη απώλεια δασών λόγω αστικής επέκτασης, με έκταση 467,34 km2 (0,51% της συνολικής δασικής έκτασης), ακολουθούμενη από το megaregion PRD (407,87 km2) (Πίνακας 4). Αντίθετα, τα δάση συνέβαλαν στο 34,05% των πρόσφατα αναπτυγμένων γαιών στο megaregion της CZT και 22,58%, 19,65%, 5,77% στην PRD, CY και WH αντίστοιχα. Ο λόγος ήταν μικρότερος σε YRD και BTH, με λιγότερο από το 3% της νέο-αναπτυγμένης γης που μετατράπηκε από δάση (Πίνακας 4). Η πυκνότητα των κηλίδων των δασών μειώθηκε στα megaregion των PRD, WH, CZT και CY, αλλά αυξήθηκε σε BTH και YRD. Εν τω μεταξύ, οι μεταβολές στο μέσο μέγεθος των κηλίδων των δασών ήταν το αντίθετο από εκείνο της πυκνότητας των κηλίδων (Πίνακας 5). Για παράδειγμα, το μέσο μέγεθος των κηλίδων των δασών αυξήθηκε από 115,7 εκτάρια σε 132,4 εκτάρια στο PRD, αλλά μειώθηκε από 249,5 εκτάρια σε 244,7 εκτάρια στο BTH (Πίνακας 5).

Εικόνα:Rswikiglp17.jpg |thumb|right|Πίνακας 5:Αλλαγές στην πυκνότητα των κηλίδων και το μέσο μέγεθος της επιφάνειας των δασικών εκτάσεων στις έξι αστικές περιοχές.]]

Συμπεράσματα

Προηγούμενες μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η αύξηση της αναλογικής κάλυψης της ανεπτυγμένης γης οδήγησε σε σημαντική απώλεια και κατακερματισμό της δασικής γης. Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν εξετάσει πώς ο χωροταξικός σχεδιασμός της ανεπτυγμένης γης επηρεάζει την απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών. Εδώ, διεξήχθη μια μελέτη σύγκρισης σε έξι ταχέως αστικοποιημένες μητροπολιτικές περιοχές (megaregions) στην Κίνα για να διερευνηθούν οι επιπτώσεις της αστικής επέκτασης και του χωροταξικού σχεδιασμού της στην απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών από το 2000-2010. Διαπιστώθηκε ότι (1) η αστική επέκταση ήταν ένας σημαντικός παράγοντας της απώλειας δασικών εκτάσεων στις περιοχές CZT, PRD και CY, με ποσοστό 34,05%, 22,58% και 19,65% προσφάτως ανεπτυγμένης γης που μετατράπηκε από δάση, αλλά δεν αποτέλεσε σημαντικό παράγοντα για τις περιοχές WH, YRD και BTH. (2) Τόσο η αναλογική κάλυψη όσο και ο χωροταξικός σχεδιασμός των ανεπτυγμένων γαιών επηρέασαν σημαντικά τον κατακερματισμό των δασών, αλλά η σχετική σημασία τους διαφοροποιείται από περιοχή σε περιοχή. (3) Η αναλογική κάλυψη της ανεπτυγμένης γης ήταν ο σημαντικότερος παράγοντας για τον κατακερματισμό των δασών σε επίπεδο πόλεων για τις περιοχές PRD και YRD, αλλά ο αντίκτυπος του χωροταξικού σχεδιασμού της αναπτυγμένης γης ήταν πιο σημαντικός για τις περιοχές BTH και WH. Συνολικά τα αποτελέσματα τις μελέτης παρέχουν πληροφορίες για την καλύτερη κατανόηση της αστικής επέκτασης και του χωροταξικού της σχεδιασμού όσον αφορά την απώλεια και τον κατακερματισμό των δασών.

Σύνδεσμος πρωτότυπου κειμένου: [1]