Τηλεπισκοπική καταγραφή ηφαιστείου Mount St.Helens
Από RemoteSensing Wiki
(Νέα σελίδα με ' Εικόνα 1: Πλήρης τίτλος: Τηλεπισκοπικά καταγραφή ηφαισ...') |
|||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
- | [[Εικόνα: | + | [[Εικόνα: Mtsthelenslandsatimagesequence.jpg | thumb | right| Εικόνα 1:]] |
Πλήρης τίτλος: Τηλεπισκοπικά καταγραφή ηφαιστείου Mount St.Helens | Πλήρης τίτλος: Τηλεπισκοπικά καταγραφή ηφαιστείου Mount St.Helens |
Αναθεώρηση της 05:58, 5 Μαρτίου 2016
Πλήρης τίτλος: Τηλεπισκοπικά καταγραφή ηφαιστείου Mount St.Helens
Ηλεκτρονική διεύθυνση αναφοράς: http://fas.org/irp/imint/docs/rst/Sect3/Sect3_7.html
Στην παρούσα εργασία διερευνάται η συνεισφορά της Τηλεπισκόπησης τόσο στην εκτίμηση της καταστροφής που επιφέρει στην βλάστηση η έκρηξη ενός ηφαιστείου, όσο και στην παρακολούθηση της βλάστησης μετά το πέρας της έκρηξης. Η παρούσα αναφορά σχετίζεται με την περίπτωση της έκρηξης του Mount St. Helens στην πολιτεία της Washington των ΗΠΑ. Το συγκεκριμένο ηφαίστειο ανήκει στο αποκαλούμενο "δακτυλίδι της φωτιάς" του Ειρηνικού Ωκεανού, λόγω της εφίππευσης της Βορειο-Αμερικανικής Τευτονικής πλάκας, επί της λιθόσφαιρας του Ειρηνικού ωκεανού. Η καταβύθιση τμημάτων του Ειρηνικού Ωκεανού δημιουργεί μία ζώνη τριβής η οποία χαρακτηρίζεται από έντονη σεισμογενή και ηφαιστειακή δράση. Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά ηφαίστεια είναι το Mount St. Helens, το οποίο έδωσε έκρηξη τελευταία φορά την 20η Μαρτίου 1980. Η έκρηξη είχε αντίκτυπό τόσο στο ανθρωπογενές, όσο και στο φυσικό περιβάλλον. Η πρώτη κατά σειρά καταστροφή σημειώθηκε στην τοπική βλάστηση, όπου υπήρξε αποψίλωση σε μία ευρεία περιφέρεια πέριξ του ηφαιστείου. Στις ακόλουθες δορυφορικές εικόνες αποτυπώνεται η διαμόρφωση της βλάστησης προ της έκρηξης του ηφαιστείου, και εν συνεχεία την πορεία κατά τα χρόνια που ακολούθησαν την έκρηξη.
Οι εικόνες προέρχονται από δορυφόρο LANDSAT και απεικονίζουν την περιοχή του ηφαιστείου για τα έτη 1973, 1983, 1988 αντίστοιχα. Στην πρώτη εικόνα (1973) φαίνεται με κόκκινο χρώμα η βλάστηση, ενώ ο μαγματικός κρατήρας με ανοιχτό μπλε χρώμα, όπου διαπιστώνεται σαφώς η παρουσία βλάστησης στην περιφέρεια του κρατήρα. Στην δεύτερη εικόνα (1983) η οποία είναι σχετικά πρόσφατη σε σχέση με την χρονολογία της έκρηξης, φαίνεται σαφώς η διάχυση ηφαιστειακού υλικού σε μεγάλη έκταση περιμετρικά του κρατήρα, εις βάρος της βλάστησης. Τέλος, η τρίτη εικόνα ελήφθη 5 χρόνια μετά (1988), όπου φάινεται η επικάλυψη σημαντικού μέρους των ηφαιστειακών μαγματικών υλικών από βλάστηση, κάτι αναμενόμενο δεδομένου του πλούτου των ηφαιστειακών υλικών σε γόνιμα για την πανίδα στοιχεία. Φαίνεται λοιπόν η καθοριστική συμβολή της Τηλεπισκόπησης στην παρατήρηση της εξέλιξης μίας φυσικής καταστροφής, όσον αφορά τις επιπτώσεις της στο περιβάλλον.