Χαρτογράφηση και δορυφορικά δεδομένα

Από RemoteSensing Wiki

Παρούσα αναθεώρηση της 21:12, 26 Ιανουαρίου 2016

Εικόνα 1: Τοπογραφικός χάρτης με κάνναβο. Πηγή: European Space Agency

Εικόνα 2: Χωρολογικός πίνακας. Πηγή: European Space Agency

Εικόνα 3: Μια ψηφιακή εικόνα είναι ένας χωρολογικός πίνακας. Πηγή: European Space Agency

Ένας χάρτης προσφέρει μια γενική εποπτεία μια μεγάλης γεωγραφικής περιοχής. Οι λεπτομέρειες που περιέχει, ως προς τη χαρτογραφημένη περιοχή, είναι γενικές και περιορισμένου επιπέδου.

Οι θεματικοί χάρτες περιορίζονται συχνά στη χωρική κατανομή κάποιου συγκεκριμένου χαρακτηριστικού, όπως η θερμοκρασία, η πυκνότητα πληθυσμού κλπ. Οι χάρτες που απεικονίζουν την πυκνότητα του πληθυσμού είναι ειδικοί θεματικοί χάρτες που έχουν πολλές ομοιότητες με τις ψηφιακές εικόνες.

Οι χωρολογικές μέθοδοι χαρτογράφησης χρησιμοποιούνται στις μέρες μας στην ψηφιακή επεξεργασία των εικόνων. Τα αποτελέσματα της μέτρησης είναι ένας χωρολογικός πίνακας, δηλαδή ένας πίνακας από αριθμούς που τοποθετούνται σε ένα σύστημα συντεταγμένων. Μια ψηφιακή εικόνα είναι στην ουσία ένας χωρολογικός πίνακας.

Για πολλά χρόνια οι χάρτες βασίζονταν στην αεροφωτογράφιση, καθώς μια απλή αεροφωτογραφία μπορούσε να λειτουργήσει άμεσα ως χάρτης. Σήμερα ωστόσο τα αεροπλάνα και οι δορυφόροι χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο σαρωτές. Οι σαρωτές αυτοί καταγράφουν την ποσότητα της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από την επιφάνεια της περιοχής που θέλουμε να χαρτογραφήσουμε, χωρίζοντάς την σε πολλές μικρές μονάδες επιφάνειας.

Κάθε σαρωμένη μονάδα επιφάνειας συνοδεύεται από μια αριθμητική τιμή που αντιστοιχεί στο ποσό της ακτινοβολίας αυτής της επιφάνειας. Αν, εκτός από την αριθμητική τιμή, είναι γνωστές και οι γεωγραφικές συνταγμένες κάθε μοναδιαίας επιφάνειας, τότε μπορεί να παραχθεί ένας χωρολογικός πίνακας. Ένας τέτοιος πίνακας μπορεί να υποστεί επεξεργασία και τελικά να παρουσιαστεί σα να είναι χάρτης. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει οι συντεταγμένες κάθε μοναδιαίας επιφάνειας να αντιστοιχηθούν σε νέες γραμμές και στήλες (δηλαδή σε ΄΄συντεταγμένες΄΄ του ηλεκτρονικού υπολογιστή) και να γίνουν κάποιες μικρές μετατροπές.

Έναν τέτοιο πίνακα μπορούμε, λόγω της ψηφιακής του φύσης, να τον επεξεργαστούμε άπειρες φορές, για παράδειγμα συνδυάζοντας (προσθέτοντας, αφαιρώντας, πολλαπλασιάζοντας ή διαιρώντας) δεδομένα από άλλες πηγές ή χάρτες. Αυτές οι διαδικασίες ονομάζονται ΄΄ψηφιακή επεξεργασία σήματος΄΄ και χρησιμοποιούνται στο χειρισμό των μεγάλων χωρικών πινάκων που παράγει η δορυφορική Τηλεπισκόπηση.

Σήμερα, αυτός ο τύπος δεδομένων είναι απαραίτητος στις χαρτογραφήσεις. Η Τηλεπισκόπηση και η ψηφιακή επεξεργασία σήματος, ως τεχνικές, είναι γρήγορες και φτηνές και μας επιτρέπουν όχι μόνο να επικαιροποιούμε με ασφάλεια τους χάρτες, αλλά και να παίρνουμε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο για τη χαρτογράφηση περιβαλλοντικών αλλαγών, τόσο σε τοπικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Πηγή: www.esa.int