ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗΣ ΛΩΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΟΡΙΣΣΙΩΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ

Από RemoteSensing Wiki

Αναθεώρηση της 14:01, 9 Μαρτίου 2010

1. Αντικείμενο Εφαρμογής: ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΟΡΙΖΟΝΤΙΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗΣ ΛΩΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ ΚΟΡΙΣΣΙΩΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΤΗΛΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗΣ

2. Στόχος της Εφαρμογής: Ο σκοπός της εργασίας είναι ο εντοπισμός των διαχρονικών μεταβολών (από το 1945 έως το 2004) της διαχωριστικής λωρίδας της λιμνοθάλασσας Κορισσίων τόσο από την πλευρά της θάλασσας (ακτογραμμή) όσο και από την πλευρά της λιμνοθάλασσας (όχθη) και η συσχέτισή των με το υφιστάμενο υδροδυναμικό καθεστώς.

3. Είδη δορυφορικών ή αερομεταφερόμενων συστημάτων: Χρησιμοποιήθηκαν τρεις αεροφωτογραφίες από την Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού (Γ.Υ.Σ.), συγκεκριμένα του 1945 με κλίμακα 1:42.000, του 1970 με κλίμακα 1:20.000, του 1985 με κλίμακα 1:30.000 και μια δορυφορική εικόνα Quick Bird του 2004, με χωρική ανάλυση 0,7 m/pixel και με γεωαναφορά στο σύστημα UTM WGS 84 Ζώνη 34.

4. Ψηφιακές επεξεργασίες/αλγόριθμοι και αποτελέσματα: Μέσω της μεθόδου ανάλυσης των κύριων συνιστωσών η δορυφορική εικόνα αναλύθηκε σε τέσσερις συνιστώσες από την οποίες χρησιμοποιήθηκε η πρώτη συνιστώσα, η οποία έχει ιδιότητες παγχρωματικής εικόνας. Οι αεροφωτογραφίες και η παγχρωματική εικόνα διορθώθηκαν γεωμετρικά με την χρήση του μοντέλου Direct Linear Transform του λογισμικού ERDAS 9.0. Για την γεωμετρική διόρθωση χρησιμοποιηθήκαν 20-35 σημεία εδαφικού ελέγχου (GCPs), με αποτέλεσμα η μέση τιμή του σφάλματος (RMS) μεταξύ των εικόνων να είναι 3m, τα οποία λήφθηκαν υπόψη στην ερμηνεία των αποτελεσμάτων. Για την πληροφορία σχετικά με το ανάγλυφο χρησιμοποιήθηκε ψηφιακό μοντέλο ανάγλυφου (DEM) με διακριτική ικανότητα 10m/pixel. Τέλος, για την ανίχνευση των αλλαγών δημιουργήθηκαν σύνθετες διαχρονικές εικόνες (Εικόνες 1) με το σύστημα RGB, (κόκκινο, πράσινο, μπλε) που σημαίνει ότι κάθε εικόνα που αντιπροσωπεύει μία χρονολογία συνδέθηκε και με ένα από τα χρώματα. Με σκοπό την καλύτερη μελέτη των μεταβολών της ακτογραμμής αλλά και της εκτίμησης της παράκτιας στερεομεταφοράς η ακτογραμμή της διαχωριστικής λωρίδας χωρίστηκε σε τρεις τομείς (Εικόνα 3).

Εικόνα 1. Διαχρονική ψευδέχρωμη εικόνα (1985-2004).

5. Χρήση επιπρόσθετων χαρτών, βάσεων δεδομένων, GIS και ποιών: Το παράκτιο υδροδυναμικό καθεστώς προσδιορίστηκε με βάση τις μετρήσεις του ανέμου που δίνονται στον "Άτλαντα Ανέμου και Κύματος της Βορειοανατολικής Μεσογείου Θαλάσσης" για την ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους και με τη χρήση των προγνωστικών κυματικών εξισώσεων του Coastal Engineering Research Center (CERC 1984). Στην συνέχεια υπολογίστηκε η δυνητική παράκτια στερεομεταφορά Ql (m3/s) που οφείλεται στα επιμήκη ρεύματα (κυματικής προέλευσης). Ακολούθησε ο υπολογισμός της συνολικής ετήσιας στερεομεταφοράς Qολ. Ο οποίος έγινε για κάθε διεύθυνση κύματος και για κάθε έναν από τους 3 προαναφερόμενους τομείς της ακτογραμμής συνυπολογίζοντας και τη συχνότητα εμφάνισης των κυμάτων F(%). Οι μεταβολές της στάθμης της θάλασσας προέρχονται από μετρήσεις της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του 2001 από τον σταθμό της Πρέβεζας (YY, 2005) και οι μετρήσεις της στάθμης της λιμνοθάλασσας Κορισσίων προέρχονται από επιτόπιες μετρήσεις που έγιναν στο δίαυλο κατά τον Σεπτέμβριο του 2005 και τον Μάρτιο του 2006.

6. Σημαντικά αποτελέσματα και αξιολόγηση των μεθόδων: Με βάση τα αποτελέσματα της τηλεπισκόπησης οι μεταβολές της ακτογραμμής της διαχωριστικής λωρίδας είναι της τάξης αρκετών δεκάδων μέτρων, με ετήσιο ρυθμό μεταβολής από 1 έως 6 m/yr. Όμως, πιθανόν μέρος των μεταβολών να οφείλονται στην μεταβολή της θαλάσσιας στάθμης λόγω αστρονομικής και μετεωρολογικής παλίρροιας, η οποία είναι αρκετές δεκάδες εκατοστά. Στον τομέα 1 της λωρίδας όπου έχουμε μεταφορά ιζημάτων προς βορρά, παρατηρήσαμε ότι διάβρωση εμφανίζει το βορειότερο άκρο της μετά το 1985, η οποία μπορεί να αποδοθεί στην μείωση της πραγματικής στερεομεταφοράς αλλά και στην πρόσφατη αύξηση της στάθμης της θάλασσας με βάση την έκθεση του IPCC 2007 (περί τα 18 εκ από το 1890 έως το 1990). Στον τομέα 2, η δυνητική στερεομεταφορά είναι προς νότο, αλλά σήμερα βλέπουμε ότι έχει διαβρωθεί πλήρως, που σημαίνει ότι όλο το διαθέσιμο ίζημα θα πρέπει να είχε ήδη μεταφερθεί προς νότο τις τελευταίες δεκαετίες ενώ σήμερα παρατηρήσαμε ότι διαβρώνονται οι χερσαίοι παράκτιοι σχηματισμοί. Στον τομέα 3, η κίνηση των ιζημάτων είναι γενικά προς τα δυτικά το οποίο δικαιολογεί την μικρή οπισθοχώρηση στο ανατολικό άκρο του τομέα. Στο ακρωτήρι η απόθεση (προέλαση της ακτογραμμής) μέχρι την δεκαετία του 1980 δικαιολογείται από την αμφίπλευρη τροφοδοσία, η δε διάβρωση που ακολούθησε τις τελευταίες δύο δεκαετίες θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα έλλειψης λεπτοκόκκου υλικού προς μεταφορά από τον τομέα 2 και πιθανότατα μείωση της ποσότητας του υλικού προς μεταφορά και στον τομέα 3. Ως απόδειξη οπισθοχώρησης είναι και η εμφάνιση (αν και περιορισμένη) ακτολίθου πάνω στο μέτωπο της παραλίας του Τομέα 3.