Δάσος της Στροφυλιάς
Από RemoteSensing Wiki
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[category:Ελληνικά δάση]] | [[category:Ελληνικά δάση]] | ||
<nowiki>1. Το Δάσος Στροφυλιάς αποτελεί μια λωρίδα πλάτους 1200 περίπου μέτρων και εκτείνεται σε μια παραλιακή ζώνη μήκους 22 km στη ΒΔ Πελοπόννησο στο Δήμο Λαρισσού. Έιναι ένα μοναδικής οικολογικής αξίας οικοσύστημα και ένα από τα μεγαλύτερα δάση της Μεσογείου .Χαραχτηριστικό του είναι οι μεγάλες μορφολογικές εναλλαγές, καθώς δεντρόφυτες εκτάσεις εναλλάσσονται με ξέφωτα ή άλλα διάκενα, με λιμνάζοντα νερά ή κανάλια. Αντίστοιχη ποικιλότητα παρουσιάζει και η κατανομή της χλωρίδας .Αναλυτικότερα, η πανίδα της Στροφυλιάς περιλαμβάνει μια μεγάλη ζώνη χαλεπίου πεύκης στα σύνορα με τη θάλασσα, μια ενδιάμεση ζώνη όπου η πεύκη σχηματίζει μικτές συστάδες με κουκουναριές αλλά και μια ζώνη με αμιγείς συστάδες από κουκουναριές που θεωρείται από τις πιο σπάνιες σε έκταση στην Ευρώπη. Η τελευταία αυτή ζώνη παρατηρείται προς την περιοχή του Μετοχίου . Στο δάσος Στροφυλιάς, συναντάμε επίσης συστάδες δρυός – αμιγείς ή μικτές με τα παραπάνω είδη – καθώς και σχίνα, φράξους, ασφόδελους και θαμνόκεδρα. Από ποώδη ξεχωρίζουν τα υπέροχα αγριόκρινα.Η περιοχή και περίπου και μέσου πλάτους 1.500 m. Είναι ένα σύνθετο παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις λιμνοθάλασσες του Πρόκοπου και της Καλογριάς (ή Πάππα), τα έλη της Λάμιας, καθώς και το δάσος της Στροφυλιάς. Μεγάλο τμήμα της εξεταζόμενης περιοχής αποτελείται από σχηματισμούς αμμοθινών, ενώ έκταση 1.200 ha περίπου (16%) που περιλαμβάνει το λόφο Μαύρα Βουνά, μια μικρή έκταση κοντά στην περιοχή Κουνουπέλι, καθώς και μια μικρή έκταση στα ανατολικά της λιμνοθάλασσας της Καλογριάς συνίσταται από σκληρό ασβεστόλιθο. Πίσω από τις αμμοθίνες, σχεδόν όλο το ανατολικό τμήμα της περιοχής καλύπτεται από αργιλικές αποθέσεις που έχουν πάχος από λίγα εκατοστά μέχρι περισσότερο από δύο μέτρα. Το έδαφος της ακτής αποτελείται από μεσαία και λεπτή άμμο με πολύ μικρή ποσότητα ιλύος και είναι πλούσιο σε ασβέστιο. Το έδαφος του δάσους της έχει αμμώδη έως αργιλοαμμώδη σύσταση με ιλύς και πηλό και ένα επιφανειακό στρώμα πλούσιο σε χούμο. Η περιοχή εμφανίζει μεγάλη ποικιλότητα περιλαμβάνοντας δάση, αμμώδεις ακτές και αμμοθίνες, υγροτόπους με αλμυρό ή γλυκό νερό, υγρά λιβάδια, υδρόφιλους φυσικούς φράχτες με θάμνους, φρύγανα και θάμνους, καθώς και νιτρόφιλη βλάστηση. Το δάσος συνίσταται κυρίως από Pinus halepensis, P. pinea και Quercus macrolepis. Παρατηρείται μια διαδοχή στους κύριους τύπους βλάστησης, που αρχίζει με Juniperus phoenicea στην εξωτερική ζώνη προς την πλευρά της θάλασσας, συνεχίζει με Pinus halepensis και P. pinea και καταλήγει με Quercus macrolepis στην εσωτερική ζώνη. Μια σημαντική έκταση του δάσους, καθώς και των γύρω λόφων καταλαμβάνεται από θάμνους (Pistacia lentiscus, Myrtus communis, Quercus coccifera, Juniperus phoenicea, Erica manipuliflora κ.λπ.). Το δασικό οικοσύστημα της Στροφυλιάς παρουσιάζει εξαιρετικό οικολογικό ενδιαφέρον, γιατί είναι το πλέον εκτεταμένο δάσος με Pinus pinea (κουκουναριά) στην Ελλάδα αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Τα υπόλοιπα οικοσυστήματα της περιοχής, όπως οι αμμώδεις λόφοι, οι υγρότοποι αλμυρού και γλυκού νερού, τα υγρά λιβάδια και οι αμμώδεις παραλίες με τις αμμοθίνες, είναι επίσης πολύ σημαντικά. Παρά τις ανθρώπινες δραστηριότητες ένα μεγάλο τμήμα των αμμοθινών βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Το φυτικό είδος Centaurea niederi, είναι ένα σπάνιο ενδημικό είδος της Ελλάδας που αναπτύσσεται σε ασβεστολιθικά βράχια στην περιοχή της .Καλογριάς (λόφος Μαύρα Βουνά). Το δάσος Στροφυλιάς μαζί με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου ενώνονται σχηματίζοντας ένα οικότοπο μεγάλης αξίας, που πλουτίζει την αξία της περιοχής.Η πανίδα του οικοσυστήμστος περιλαμβάνει πολλά είδη ερπετών, αμφιβίων, θηλαστικών και εντόμων (κουνάβια, νυφίτσες, κούκοι, ξεφτέρια, νανόμπουφοι, καρδερίνες, κουρούνες, καρακάξες, χουχουριστές και άλλα σπάνια είδη ορνιθοπανίδας στην Ευρώπη που προστατεύονται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ ).Μάλιστα έχει αναφερθεί ως περιοχή ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Καρέττα Καρέττα.</nowiki> | <nowiki>1. Το Δάσος Στροφυλιάς αποτελεί μια λωρίδα πλάτους 1200 περίπου μέτρων και εκτείνεται σε μια παραλιακή ζώνη μήκους 22 km στη ΒΔ Πελοπόννησο στο Δήμο Λαρισσού. Έιναι ένα μοναδικής οικολογικής αξίας οικοσύστημα και ένα από τα μεγαλύτερα δάση της Μεσογείου .Χαραχτηριστικό του είναι οι μεγάλες μορφολογικές εναλλαγές, καθώς δεντρόφυτες εκτάσεις εναλλάσσονται με ξέφωτα ή άλλα διάκενα, με λιμνάζοντα νερά ή κανάλια. Αντίστοιχη ποικιλότητα παρουσιάζει και η κατανομή της χλωρίδας .Αναλυτικότερα, η πανίδα της Στροφυλιάς περιλαμβάνει μια μεγάλη ζώνη χαλεπίου πεύκης στα σύνορα με τη θάλασσα, μια ενδιάμεση ζώνη όπου η πεύκη σχηματίζει μικτές συστάδες με κουκουναριές αλλά και μια ζώνη με αμιγείς συστάδες από κουκουναριές που θεωρείται από τις πιο σπάνιες σε έκταση στην Ευρώπη. Η τελευταία αυτή ζώνη παρατηρείται προς την περιοχή του Μετοχίου . Στο δάσος Στροφυλιάς, συναντάμε επίσης συστάδες δρυός – αμιγείς ή μικτές με τα παραπάνω είδη – καθώς και σχίνα, φράξους, ασφόδελους και θαμνόκεδρα. Από ποώδη ξεχωρίζουν τα υπέροχα αγριόκρινα.Η περιοχή και περίπου και μέσου πλάτους 1.500 m. Είναι ένα σύνθετο παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις λιμνοθάλασσες του Πρόκοπου και της Καλογριάς (ή Πάππα), τα έλη της Λάμιας, καθώς και το δάσος της Στροφυλιάς. Μεγάλο τμήμα της εξεταζόμενης περιοχής αποτελείται από σχηματισμούς αμμοθινών, ενώ έκταση 1.200 ha περίπου (16%) που περιλαμβάνει το λόφο Μαύρα Βουνά, μια μικρή έκταση κοντά στην περιοχή Κουνουπέλι, καθώς και μια μικρή έκταση στα ανατολικά της λιμνοθάλασσας της Καλογριάς συνίσταται από σκληρό ασβεστόλιθο. Πίσω από τις αμμοθίνες, σχεδόν όλο το ανατολικό τμήμα της περιοχής καλύπτεται από αργιλικές αποθέσεις που έχουν πάχος από λίγα εκατοστά μέχρι περισσότερο από δύο μέτρα. Το έδαφος της ακτής αποτελείται από μεσαία και λεπτή άμμο με πολύ μικρή ποσότητα ιλύος και είναι πλούσιο σε ασβέστιο. Το έδαφος του δάσους της έχει αμμώδη έως αργιλοαμμώδη σύσταση με ιλύς και πηλό και ένα επιφανειακό στρώμα πλούσιο σε χούμο. Η περιοχή εμφανίζει μεγάλη ποικιλότητα περιλαμβάνοντας δάση, αμμώδεις ακτές και αμμοθίνες, υγροτόπους με αλμυρό ή γλυκό νερό, υγρά λιβάδια, υδρόφιλους φυσικούς φράχτες με θάμνους, φρύγανα και θάμνους, καθώς και νιτρόφιλη βλάστηση. Το δάσος συνίσταται κυρίως από Pinus halepensis, P. pinea και Quercus macrolepis. Παρατηρείται μια διαδοχή στους κύριους τύπους βλάστησης, που αρχίζει με Juniperus phoenicea στην εξωτερική ζώνη προς την πλευρά της θάλασσας, συνεχίζει με Pinus halepensis και P. pinea και καταλήγει με Quercus macrolepis στην εσωτερική ζώνη. Μια σημαντική έκταση του δάσους, καθώς και των γύρω λόφων καταλαμβάνεται από θάμνους (Pistacia lentiscus, Myrtus communis, Quercus coccifera, Juniperus phoenicea, Erica manipuliflora κ.λπ.). Το δασικό οικοσύστημα της Στροφυλιάς παρουσιάζει εξαιρετικό οικολογικό ενδιαφέρον, γιατί είναι το πλέον εκτεταμένο δάσος με Pinus pinea (κουκουναριά) στην Ελλάδα αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Τα υπόλοιπα οικοσυστήματα της περιοχής, όπως οι αμμώδεις λόφοι, οι υγρότοποι αλμυρού και γλυκού νερού, τα υγρά λιβάδια και οι αμμώδεις παραλίες με τις αμμοθίνες, είναι επίσης πολύ σημαντικά. Παρά τις ανθρώπινες δραστηριότητες ένα μεγάλο τμήμα των αμμοθινών βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Το φυτικό είδος Centaurea niederi, είναι ένα σπάνιο ενδημικό είδος της Ελλάδας που αναπτύσσεται σε ασβεστολιθικά βράχια στην περιοχή της .Καλογριάς (λόφος Μαύρα Βουνά). Το δάσος Στροφυλιάς μαζί με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου ενώνονται σχηματίζοντας ένα οικότοπο μεγάλης αξίας, που πλουτίζει την αξία της περιοχής.Η πανίδα του οικοσυστήμστος περιλαμβάνει πολλά είδη ερπετών, αμφιβίων, θηλαστικών και εντόμων (κουνάβια, νυφίτσες, κούκοι, ξεφτέρια, νανόμπουφοι, καρδερίνες, κουρούνες, καρακάξες, χουχουριστές και άλλα σπάνια είδη ορνιθοπανίδας στην Ευρώπη που προστατεύονται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ ).Μάλιστα έχει αναφερθεί ως περιοχή ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Καρέττα Καρέττα.</nowiki> | ||
| + | [[Εικόνα:strof.jpg]] | ||
Αναθεώρηση της 02:22, 27 Μαΐου 2010
1. Το Δάσος Στροφυλιάς αποτελεί μια λωρίδα πλάτους 1200 περίπου μέτρων και εκτείνεται σε μια παραλιακή ζώνη μήκους 22 km στη ΒΔ Πελοπόννησο στο Δήμο Λαρισσού. Έιναι ένα μοναδικής οικολογικής αξίας οικοσύστημα και ένα από τα μεγαλύτερα δάση της Μεσογείου .Χαραχτηριστικό του είναι οι μεγάλες μορφολογικές εναλλαγές, καθώς δεντρόφυτες εκτάσεις εναλλάσσονται με ξέφωτα ή άλλα διάκενα, με λιμνάζοντα νερά ή κανάλια. Αντίστοιχη ποικιλότητα παρουσιάζει και η κατανομή της χλωρίδας .Αναλυτικότερα, η πανίδα της Στροφυλιάς περιλαμβάνει μια μεγάλη ζώνη χαλεπίου πεύκης στα σύνορα με τη θάλασσα, μια ενδιάμεση ζώνη όπου η πεύκη σχηματίζει μικτές συστάδες με κουκουναριές αλλά και μια ζώνη με αμιγείς συστάδες από κουκουναριές που θεωρείται από τις πιο σπάνιες σε έκταση στην Ευρώπη. Η τελευταία αυτή ζώνη παρατηρείται προς την περιοχή του Μετοχίου . Στο δάσος Στροφυλιάς, συναντάμε επίσης συστάδες δρυός – αμιγείς ή μικτές με τα παραπάνω είδη – καθώς και σχίνα, φράξους, ασφόδελους και θαμνόκεδρα. Από ποώδη ξεχωρίζουν τα υπέροχα αγριόκρινα.Η περιοχή και περίπου και μέσου πλάτους 1.500 m. Είναι ένα σύνθετο παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις λιμνοθάλασσες του Πρόκοπου και της Καλογριάς (ή Πάππα), τα έλη της Λάμιας, καθώς και το δάσος της Στροφυλιάς. Μεγάλο τμήμα της εξεταζόμενης περιοχής αποτελείται από σχηματισμούς αμμοθινών, ενώ έκταση 1.200 ha περίπου (16%) που περιλαμβάνει το λόφο Μαύρα Βουνά, μια μικρή έκταση κοντά στην περιοχή Κουνουπέλι, καθώς και μια μικρή έκταση στα ανατολικά της λιμνοθάλασσας της Καλογριάς συνίσταται από σκληρό ασβεστόλιθο. Πίσω από τις αμμοθίνες, σχεδόν όλο το ανατολικό τμήμα της περιοχής καλύπτεται από αργιλικές αποθέσεις που έχουν πάχος από λίγα εκατοστά μέχρι περισσότερο από δύο μέτρα. Το έδαφος της ακτής αποτελείται από μεσαία και λεπτή άμμο με πολύ μικρή ποσότητα ιλύος και είναι πλούσιο σε ασβέστιο. Το έδαφος του δάσους της έχει αμμώδη έως αργιλοαμμώδη σύσταση με ιλύς και πηλό και ένα επιφανειακό στρώμα πλούσιο σε χούμο. Η περιοχή εμφανίζει μεγάλη ποικιλότητα περιλαμβάνοντας δάση, αμμώδεις ακτές και αμμοθίνες, υγροτόπους με αλμυρό ή γλυκό νερό, υγρά λιβάδια, υδρόφιλους φυσικούς φράχτες με θάμνους, φρύγανα και θάμνους, καθώς και νιτρόφιλη βλάστηση. Το δάσος συνίσταται κυρίως από Pinus halepensis, P. pinea και Quercus macrolepis. Παρατηρείται μια διαδοχή στους κύριους τύπους βλάστησης, που αρχίζει με Juniperus phoenicea στην εξωτερική ζώνη προς την πλευρά της θάλασσας, συνεχίζει με Pinus halepensis και P. pinea και καταλήγει με Quercus macrolepis στην εσωτερική ζώνη. Μια σημαντική έκταση του δάσους, καθώς και των γύρω λόφων καταλαμβάνεται από θάμνους (Pistacia lentiscus, Myrtus communis, Quercus coccifera, Juniperus phoenicea, Erica manipuliflora κ.λπ.). Το δασικό οικοσύστημα της Στροφυλιάς παρουσιάζει εξαιρετικό οικολογικό ενδιαφέρον, γιατί είναι το πλέον εκτεταμένο δάσος με Pinus pinea (κουκουναριά) στην Ελλάδα αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Τα υπόλοιπα οικοσυστήματα της περιοχής, όπως οι αμμώδεις λόφοι, οι υγρότοποι αλμυρού και γλυκού νερού, τα υγρά λιβάδια και οι αμμώδεις παραλίες με τις αμμοθίνες, είναι επίσης πολύ σημαντικά. Παρά τις ανθρώπινες δραστηριότητες ένα μεγάλο τμήμα των αμμοθινών βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Το φυτικό είδος Centaurea niederi, είναι ένα σπάνιο ενδημικό είδος της Ελλάδας που αναπτύσσεται σε ασβεστολιθικά βράχια στην περιοχή της .Καλογριάς (λόφος Μαύρα Βουνά). Το δάσος Στροφυλιάς μαζί με τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου ενώνονται σχηματίζοντας ένα οικότοπο μεγάλης αξίας, που πλουτίζει την αξία της περιοχής.Η πανίδα του οικοσυστήμστος περιλαμβάνει πολλά είδη ερπετών, αμφιβίων, θηλαστικών και εντόμων (κουνάβια, νυφίτσες, κούκοι, ξεφτέρια, νανόμπουφοι, καρδερίνες, κουρούνες, καρακάξες, χουχουριστές και άλλα σπάνια είδη ορνιθοπανίδας στην Ευρώπη που προστατεύονται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ ).Μάλιστα έχει αναφερθεί ως περιοχή ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Καρέττα Καρέττα.
