Κάστρο της Πύλου
Από RemoteSensing Wiki
| (2 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις δεν εμφανίζονται.) | |||
| Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
* ΜΕΓΕΘΟΣ: Μεγάλο. | * ΜΕΓΕΘΟΣ: Μεγάλο. | ||
* ΥΦΗ: Τραχειά | * ΥΦΗ: Τραχειά | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | '''Semantic Tags''': <br /> | ||
| + | |||
| + | ID Σπουδαστή:[[student_name::rs09064]]<br /> | ||
| + | Όνομα Κλειδιού:[[preferred_name::Κάστρο_της_Πύλου]]<br /> | ||
| + | Είναι Είδος:[[is_a_kind_of::Artificial_surfaces]]<br /> | ||
| + | Σχήμα:[[shape2d::polygonal]]<br /> | ||
| + | Υφή:[[texture::trachea]]<br /> | ||
| + | Σχετικό Μέγεθος:[[relative_size::large]]<br /> | ||
| + | Περιλαμβάνεται σε:[[is_contained_in::Πύλος_Μεσσηνίας]]<br /> | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
[[category:τεχνητές Επιφάνειες]] | [[category:τεχνητές Επιφάνειες]] | ||
Παρούσα αναθεώρηση της 19:00, 14 Ιουνίου 2011
.jpg)
Το φρούριο της Πύλου (Νιόκαστρο) άρχισε να κτίζεται από τους Οθωμανούς το 1573, λίγο μετά την ήττα τους στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571). Σκοπός της κατασκευής του ήταν ο έλεγχος της νότιας εισόδου στον όρμο του Ναβαρίνου, αφού πλέον η βόρεια πρόσβαση (Στενό Συκιάς ή Φάλτσα Μπούκα) και το εκεί λιμάνι, στη λιμνοθάλασσα της περιοχής Διβάρι ή Ριβάρι, δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν λόγω προσχώσεων. Ονομάστηκε "Νιόκαστρο" σε αντιδιαστολή με το προγενέστερο φρούριο του Κυρυφασίου (Παλιόκαστρο ή Παλιό Ναβαρίνο), που ήλεγχε τη βόρεια είσοδο και το παλιό λιμάνι.´Εκτοτε το Νιόκαστρο ακολούθησε την κοινή μοίρα των υπολοίπων φρουρίων της περιοχής εμπλεκόμενο στα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τον τόπο. Έμεινε στην κατοχή των Τούρκων μέχρι το 1686, οπότε και παραδόθηκε στους Ενετούς. Το 1715 οι Τούρκοι ανακατέλαβαν το Νιόκαστρο μαζί με την Κορώνη και το Παλιοναβαρίνο. Το 1816 ο Ιμπραήμ Πασάς έγινε κύριος του κάστρου μέχρι το 1828 οπότε και ελευθερώθηκε από το Γάλλο στρατηγό Μαιζόν. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας (κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) το φρούριο χρησιμοποιήθηκε για αρκετό χρονικό διάστημα ως φυλακή πριν αποδοθεί τελικά στη Αρχαιολογική Υπηρεσία. Έτσι, παρατηρούνται στο μνημείο αρκετές φθορές, επισκευές, μετασκευές και προσθήκες. Το κάστρο χωρίζεται σε δύο τμήματα: Το μεγαλύτερο (Περίβολος-Κάτω Κάστρο) εκτείνεται στην πλαγιά του λόφου και είναι κτισμένο με πελεκημένους ασβεστόλιθους. Το Επάνω Κάστρο είναι ένα εξαγωνικό οχυρό με ισχυρές επάλξεις και προεξέχοντες προμαχώνες που προστατεύουν τις πέντε από τις έξι γωνίες.
Το κάστρο της Πύλου αναγνωρίζεται από ( αεροφωτογραφία ) :
- Την τοποθεσία του .
- Την θέση του.
- Τα τείχη του.
ΦΩΤΟΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ( αεροφωτογραφία ):
- ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ: Σε ψηλό,βραχώδες σημείο της Πύλου Μεσσηνίας .
- ΠΡΟΤΥΠΟ-ΣΧΗΜA: Το επάνω κάστρο είναι εξαγωνικό οχυρό .
- ΜΕΓΕΘΟΣ: Μεγάλο.
- ΥΦΗ: Τραχειά
Semantic Tags:
ID Σπουδαστή:rs09064
Όνομα Κλειδιού:Κάστρο_της_Πύλου
Είναι Είδος:Artificial_surfaces
Σχήμα:polygonal
Υφή:trachea
Σχετικό Μέγεθος:large
Περιλαμβάνεται σε:Πύλος_Μεσσηνίας
