Παρακολούθηση αλλοιώσεων ανάγλυφου εδάφους σε ορεινές περιοχές από διαδοχικές αεροφωτογραφίες και δορυφορικές εικόνες

Από RemoteSensing Wiki

Παρούσα αναθεώρηση της 13:01, 27 Απριλίου 2010

1.Αντικείμενο Εφαρμογής

O καθορισμός/ προσδιορισμός αλλαγών στο ανάγλυφο του εδάφους ορεινών περιοχών.

2.Στόχος της Εφαρμογής

Η καταγραφή και παρακολούθηση των αλλαγών στο ανάγλυφο του εδάφους των ορεινών περιοχών είναι απαραίτητη για την κατανόηση των συστημάτων μετακίνησης μεγάλων μαζών π.χ παγετώνων , κίνηση πλαγιών, για την ανίχνευση των σχετικών περιβαλλοντικών διακυμάνσεων και τέλος για την αποτίμηση των φυσικών κινδύνων. Συγκεκριμένα στο άρθρο γίνονται καταγράφονται τηλεπισκοπικά δεδομένα και εξάγονται συμπεράσματα για τα εξής:

• Μετακίνηση παγετώνα (Νέα Ζηλανδία)

• Μετακίνηση μόνιμου στρώματος πάγου (Ελβετικές Άλπεις)

• Κατολίσθηση πλαγιάς(Ελβετικές Άλπεις)

3.Είδη δορυφορικών ή αερομεταφερόμενων συστημάτων

Για την εφαρμογή χρησιμοποιήθηκαν αεροφωτογραφίες κλίμακας από 1:6.000 ως 1:30.000 και δορυφορικές εικόνες ASTER.

4.Είδη δορυφόρων, δεκτών και καναλιών

Ο δορυφόρος που χρησιμοποιήθηκε είναι ο TERRA, πάνω στον οποίο υπάρχει ανάμεσα σε άλλους και ο δέκτης ASTER ( Αdvanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer). Για την συγκεκριμένη εφαρμογή χρησιμοποιήθηκε ο ανιχνευτής του ASTER στο VNIR, Ορατό και Εγγύς Υπέρυθρο.

5.Χρησιμότητα των δεκτών/καναλιών

Η χρησιμότητα του δέκτη ASTER είναι ότι μπορεί να μας δώσει στερεοσκοπικές εικόνες, οι οποίες με κατάλληλη επεξεργασία δίνουν ψηφιακά δεδομένα ανύψωσης (Digital Elevation Models). Οι φασματικές και γεωμετρικές ιδιότητες του ASTER συμπεριλαμβάνουν πέντε μπάντες στο Ορατό και Εγγύς Υπέρυθρο (VNIR-Visible Near Infra red 400-1400 nm) με 15 μέτρα διακριτική ικανότητα εκ των οποίων η μια είναι στερεοσκοπική, έξι στο Μικροκυματικό Υπέρυθρο (SWIR - Short wavelength Infra Red , 1.4-3 µm) με διακριτική ικανότητα 30 μέτρα, πέντε μπάντες στο Θερμικό Υπέρυθρο (TIR-Thermal Infra Red) με διακριτική ικανότητα 90 μέτρα.

6.Προεπεξεργασίες

Γεωαναφορά με τη βοήθεια σημείων ελέγχου στο έδαφος (GCP).

7.Σημαντικά αποτελέσματα και αξιολόγηση των μεθόδων

Οι παρούσες περιπτώσεις μελέτης για την ροή παγετώνων, την κίνηση μόνιμου στρώματος πάγου και κίνηση πλαγιών αποδεικνύει πως οι ψηφιακές φωτογραμμετρικές μέθοδοι είναι αποτελεσματικές για την παρακολούθηση της αλλοίωσης του ανάγλυφου του εδάφους σε ορεινές περιοχές.

Εικόνα 1. Διανύσματα ροής παγετώνα για τον Tasman παγετώνα, Νέα Ζηλανδία (170j10VE, 43j35VS) προερχόμενα από εικόνες ASTER στις 29 Απριλίου του 2000 και στις 7 Απριλίου του 2001. Η σημειωμένη και μη αναμενόμενη, μείωση της ροής του παγετώνα Tasman στο σημείο σύγκλισης με τον παγετώνα Hochstetter δείχνει την περίπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο παγετώνων. Παρατηρήθηκε επίσης αύξηση του επιπέδου του νερού κατά 130 μέτρα εξαιτίας του πάγου.

Εικόνα 2. Διανύσματα μετακίνησης μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου του 1981 και 23 Αυγούστου του 1994 από αργά μετακινούμενο στρώμα πάγου στοVal Muragl, Ελβετικές Άλπεις (9j55.5VE, 46j30.5VN), όπως προέκυψε από σύγκριση ορθοφωτογραφιών. Η ταχύτητα με τιμές που φτάνουν τα 0.5 μέτρα το χρόνο, δείχνει ένα σύστημα από ανεξάρτητους λοβούς που χωρίζονται τόσο πλευρικά όσο και κάθετα.

Εικόνα 3. Μετακίνηση πλαγιάς κοντά στον παγετώνα Aletsch, Ελβετικές Άλπεις (8j01.5VE,46j24.3VN) προερχόμενη από ορθοφωτογραφίες στις 6 Σεπτεμβρίου του 1976 και στις 2 Οκτωβρίου του 1995.