Χαρτογράφηση της δασικής βιομάζας

Από RemoteSensing Wiki

(Διαφορές μεταξύ αναθεωρήσεων)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
-
'''Πηγή''': [http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0301479706003008 Science Direct]
+
'''Πηγή''': [http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0301479706003008 www.sciencedirect.com]
  [[category:Χαρτογραφία]]
  [[category:Χαρτογραφία]]

Παρούσα αναθεώρηση της 21:13, 26 Ιανουαρίου 2016

Εικόνα 1: Κάλυψη γης της περιοχής μελέτης. Πηγή: Science Direct
Εικόνα 2: Κατανομή της υπέργειας βιομάζας της περιοχής μελέτης. Πηγή: Science Direct

Για τη χαρτογράφηση της δασικής βιομάζας έχουν γίνει πολλές προσπάθειες κυρίως με επιτόπιες μετρήσεις ή κάνοντας χρήση μοντέλων που υπολογίζουν τη βιομάζα, βασιζόμενα στη διάμετρο του κορμού των δέντρων, στο ύψος των δέντρων, το μέγεθος και τον όγκο της βλάστησης, κλπ. Η μέτρηση όμως αυτών των χαρακτηριστικών είναι χρονοβόρα και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί για μεγάλες εκτάσεις. Λόγω της μεγάλης χωρικής κάλυψης που προσφέρει η Τηλεπισκόπηση, αλλά και της δυνατότητας απόκτησης εικόνων ανά τακτά χρονικά διαστήματα, είναι εφικτή η εξέταση των ιδιοτήτων και της μεταβλητότητας των διαφόρων οικοσυστημάτων, σε πολλαπλές κλίμακες. Έχει αποδειχθεί ότι οι εικόνες του δορυφόρου LANDSAT ETM+ είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στη δασική διαχείριση, όταν συνδυάζονται με επιτόπιες μετρήσεις. Η παρούσα εργασία στοχεύει:

α) στην ανάπτυξη ενός αλγορίθμου για την εκτίμηση της υπέργειας βιομάζας (AGB) από τηλεπισκοπικά δεδομένα και

β) στην παραγωγή ενός -υψηλής ανάλυσης- χάρτη υπέργειας βιομάζας.

Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στην Κίνα, όπου η δασική έκταση καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής έκτασης. Με επιτόπιες μετρήσεις υπολογίστηκαν διάφορα τοπογραφικά χαρακτηριστικά και παράμετροι σχετικές με τη βλάστηση. Για κάθε ένα από τα δέντρα που συμμετείχαν στη δειγματοληψία συλλέχθηκαν τα απαραίτητα στοιχεία και η υπέργεια βιομάζα υπολογίστηκε συναρτήσει της διαμέτρου του κορμού των δέντρων, του ύψους τους και κάποιων συντελεστών.

Χρησιμοποιήθηκαν 3 δείκτες βλάστησης (NDVI, SR και RSR), ο δείκτης φυλλώδους επιφάνειας (LAI) και η ηλικία του δάσους για την παραγωγή μοντέλων υπέργειας βλάστησης για τους διάφορους τύπους δασών. Η κάλυψη γης κατηγοριοποιήθηκε σε δασικές και μη δασικές εκτάσεις, ενώ οι δασικές χωρίστηκαν σε 4 υποκατηγορίες (πλατύφυλλα, κωνοφόρα, μεικτά δάση και μπαμπού).

Στον τελικό χάρτη υπέργειας βιομάζας (AGB) που δημιουργήθηκε για την υπό εξέταση περιοχή, χρησιμοποιώντας το μοντέλο υπολογισμού AGB για κάθε τύπο δασικής έκτασης, παρατηρείται μια αύξηση της δασικής υπέργειας βιομάζας από τα ΒΑ προς τα ΝΔ της περιοχής μελέτης.

Συμπερασματικά, ο συνδυασμός της τεχνολογίας που παρέχει η Τηλεπισκόπηση με την πληροφορία για την ηλικία των δασικών αποθεμάτων δημιουργούν ένα μοντέλο για τη χαρτογράφηση της δασικής υπέργειας βιομάζας, της οποίας η ακρίβεια υπολογισμού εξαρτάται από την ακρίβεια της ταξινόμησης της κάλυψης γης.


Πηγή: www.sciencedirect.com

Προσωπικά εργαλεία