Εκτίμηση των επιπτώσεων των προτύπων αστικής ανάπτυξης στη θερμοκρασία της επιφάνειας του εδάφους, μέσω τηλεπισκόπησης

[[Εικόνα: as_arthro_9_image_1.png | thumb | right | Εικόνα 1. Περιοχές μελέτης, πηγή: https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5]]

[[Εικόνα: as_arthro_9_image_2.png | thumb | right | Εικόνα 2. Απεικόνιση της περιοχής Lahore, πηγή: https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5]]

[[Εικόνα: as_arthro_9_image_3.png | thumb | right | Εικόνα 3. Απεικόνιση της περιοχής Multan, πηγή: https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5]]

[[Εικόνα: as_arthro_9_image_4.png | thumb | right | Εικόνα 4. Απεικόνιση των περιοχών μελέτης με τον δείκτη ενίσχυσης NDVI, πηγή: https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5]]

[[Εικόνα: as_arthro_9_image_5.png | thumb | right | Εικόνα 5. Απεικόνιση των περιοχών μελέτης με βάση τις θερμοκρασίες της επιφάνειας για τα έτη 1998 και 2017, πηγή: https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5]]


'''Πρωτότυπος τίτλος:''' '''Impact assessment of urban development patterns on land surface temperature by using remote sensing techniques: a case study of Lahore, Faisalabad and Multan district'''


'''Συγγραφείς:''' ''Muhammad Sajid Saleem, Sajid Rashid Ahmad, Shafiq-Ur-Rehman, Muhammad Asif Javed''


'''Πηγή:''' https://link.springer.com/article/10.1007/s11356-020-10050-5


Η παρούσα μελέτη ερευνά τις θερμές νησίδες στις αστικές περιοχές (UHI) και τον τρόπο με τον οποίο βοηθούν στον περιορισμό του φαινομένου οι πράσινοι χώροι στις αστικές περιοχές. Για την πραγματοποίηση της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες Landsat των ετών 1998 και 2017. Πραγματοποιήθηκε ταξινόμηση στην οποία υπήρχαν τέσσερεις κατηγορίες: κατοικημένες περιοχές, άγονη γη, βλάστηση και υδάτινα στοιχεία. Στην έρευνα μελετάται η περιοχή της Lahore, του Multan και της Faisalabad και Punjab (εικ.1). Ιδιαίτερα όσον αφορά την περιοχή της Lahore κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2 βαθμούς στην αστική περιοχή. Επιπροσθέτως, με την επέκταση της πόλης και την μείωση των περιοχών πρασίνου το φαινόμενο επιδεινώνεται. Η περιφέρεια της Lahore έχει σημειώσει αύξηση κατοίκων κατά 56,9%, όπως φαίνεται και στην εικόνα 2 αφού η πόλη έχει επεκταθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Για την διεξαγωγή της μελέτης ακολουθήθηκε μεθοδολογία συλλογής δορυφόρων, ταξινόμηση των εικόνων, προετοιμασία των χαρτών χρήσεων και καλύψεων γης. Για την πραγματοποίηση των παραπάνω ενεργειών χρησιμοποιήθηκε εικόνα από τον Landsat 5 του 1998 καθώς και από τον Landsat 8 του 2017. Η επαλήθευση της ταξινόμησης πραγματοποιήθηκε με έλεγχο επιτόπου των περιοχών εκπαίδευσης. Εν συνεχεία πραγματοποιήθηκε ενίσχυση των ταξινομήσεων με βάση τον δείκτη NDVI ο οποίος απεικονίζει την έκταση που καταλαμβάνουν οι περιοχές βλάστησης (εικ.4).

Από τις ταξινομήσεις είναι ευκρινές ότι στην περιοχή της Lahore παρουσιάζεται αλλαγή στις καλύψεις γης μεταξύ των 19 ετών. Ειδικότερα σημειώνεται σημαντική μείωση της βλάστησης στην περιοχή, ενώ αντίθετα αυξήθηκαν οι περιοχές των καλλιεργειών, των πάρκων και των θάμνων κατά 19,5% και η αστική περιοχή σημείωσε αύξηση κατά 9,9%. Ακόμη, λόγω της αύξησης της αστικής περιοχής δημιουργήθηκε αύξηση της άγονης γης. Στην περιοχή της Faisal σημειώνεται, επίσης, αύξηση της αστικής περιοχής. Ειδικότερα, στην περιοχή αυξήθηκαν οι καλλιέργειες, τα πάρκα και οι θάμνοι κατά 19,1%, ενώ η αστική περιοχή αυξήθηκε κατά 13,9%. Σε αυτή την περίπτωση παρατηρείται ότι υπάρχει μεγάλη αύξηση του πρασίνου και αυτό διότι πραγματοποιήθηκαν πολλές φυτεύσεις στις περιοχές που μετατράπηκαν σε κατοικημένες ζώνες προκειμένου να αντικατασταθεί η φυσική βλάστηση που υπήρχε, κατ’ αυτόν τον τρόπο μειώθηκε και η άγονη γη. Τέλος, στην περιοχή της Multan σημειώθηκε μεταβολή κατά τη διάρκεια των 19 ετών. Ειδικότερα η καλύψεις βλάστησης, τα δάση, τα πάρκα και οι παιδικές χαρές αυξήθηκαν κατά 5,8% και οι αστικές περιοχές σημείωσαν αύξηση κατά 9,2%. Η άγονη γη παρουσίασε μείωση κατά 7,1% εξαιτίας της δημιουργίας κατοικημένων περιοχών. Επομένως, συμπεραίνεται ότι οι περιοχές παρουσιάζουν αύξηση του αστικού ιστού και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση και της θερμοκρασίας στις υπό μελέτη περιοχές, αφού η αστική ανάπτυξη συνεπάγεται την αντικατάσταση των φυσικών στοιχείων από επιφάνειες σκυροδέματος, πέτρα, μετάλλου και ασφάλτου οι οποίες αυξάνουν περισσότερο την θερμοκρασία.

Εν κατακλείδι, η αύξηση των αστικών περιοχών οδήγησε μέχρι και δύο φορές στη μείωση των περιοχών βλάστησης. Επομένως, είναι αναμενόμενη η αύξηση της μέσης ετήσια θερμοκρασίας στη Lahore κατά 2 βαθμούς, στο Faisal κατά 2,2 βαθμούς και στο Mulatan κατά 2,4 βαθμούς. 









 [[category:Ανίχνευση μεταβολών αστικής γης]]